Mięsień trąbkowo-gardłowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mięsień trąbkowo-gardłowy (łac. musculus salpingopharyngeus) – w anatomii człowieka mały mięsień podniebienia miękkiego[1]. Zaczyna się na dolnym końcu przyśrodkowej blaszki chrząstki trąbki słuchowej, biegnie w dół na wewnętrzną powierzchnię gardła i zlewa się z mięśniem podniebienno-gardłowym. Bywa opisywany jako osobny mięsień lub jako część mięśnia podniebienno-gardłowego. Unerwiony jest przez nerw błędny. Bierze udział w unoszeniu gardła[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 214, ISBN 978-83-66548-16-9.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 122, ISBN 978-83-200-4501-7.