Mięsień dźwigacz łopatki człowieka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień dźwigacz łopatki
Mięśnie dźwigacze łopatki.
Widok od tyłu, po prawej zdjęto mięsień czworoboczny (grzbietu). Mięsień dźwigacz łopatki zaznaczony na czerwono.

Mięsień dźwigacz łopatki (łac. musculus levator scapulae) – w anatomii człowieka powierzchowny mięsień grzbietu z grupy kolcowo-ramiennych[1]. Jest to mięsień trójkątnego kształtu, leżący na bocznej powierzchni szyi między górnym kątem łopatki a górną połową kręgosłupa szyjnego. Przyczepy początkowe ma na wyrostkach poprzecznych kręgów C1–C4, a przyczepy końcowe na tylnej powierzchni brzegu przyśrodkowego łopatki, od kąta górnego do trójkąta grzebienia[1][2].

Unaczyniony jest przez gałęzie tętnicy podobojczykowej: tętnicę kręgową, tętnicę poprzeczną szyi i tętnicę szyjną wstępującą[1], a unerwiony przez nerw grzbietowy łopatki C4–5 i nerwy rdzeniowe C3 i C4 (lub C2 i C3)[3][2][1].

Współpracuje z górną częścią mięśnia czworobocznego, pociągając łopatkę ku górze i przyśrodkowo, a wyrostek barkowy bocznie. Przy ustalonej obręczy barkowej działając jednostronnie zgina kręgosłup w odcinku szyjnym do boku, obustronnie – ku tyłowi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 650–658, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 237–238, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 30, ISBN 978-83-200-3258-1.