Mięsień zginacz krótki palucha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień zginacz krótki palucha oznaczony na czerwono

Mięsień zginacz krótki palucha (łac. musculus flexor hallucis brevis) – w anatomii człowieka mięsień stopy należący do mięśni wyniosłości przyśrodkowej, leżący w warstwie trzeciej mięśni podeszwy[1][2]. Składa się z dwóch głów, mających osobne przyczepy początkowe. Głowa przyśrodkowa przyczepia się na ścięgnie mięśnia piszczelowego tylnego, a głowa boczna na powierzchni podeszwowej kości klinowatej bocznej i kości sześciennej. Obie głowy zrastają się w jeden brzusiec, by następnie znów się rozdzielić na część przyśrodkową i boczną, tworzące odrębne ścięgna kończące się odpowiednio po obu stronach podstawy paliczka bliższego palucha. Oba ścięgna zawierają trzeszczki, pomiędzy którymi przechodzi ścięgno mięśnia zginacza długiego palucha[1][3]. Część przyśrodkowa zrasta się z mięśniem odwodzicielem palucha, a część boczna – z mięśniem przywodzicielem palucha[1].

Unaczyniony jest przez tętnicę podeszwową przyśrodkową i łuk podeszwowy. Część przyśrodkowa jest unerwiona przez nerw podeszwowy przyśrodkowy (L5, S1), a część boczna przez nerw podeszwowy boczny (S1–2)[1].

Mięsień ten zgina paluch w stawie śródstopno-paliczkowym. Poza tym wzmacnia sklepienie stopy[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 922, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom II, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 176, ISBN 978-83-200-4107-1.
  3. a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 177, ISBN 978-83-66548-14-5.