Miyu Katō
_(48199200621)_(cropped).jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1994 | |||||||||
| Wzrost |
156 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
| Trener |
Ryuji Ohara | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
122 (15 stycznia 2018) | |||||||||
| Australian Open |
1Q (2016–2018) | |||||||||
| Roland Garros |
1R (2017) | |||||||||
| Wimbledon |
2Q (2017) | |||||||||
| US Open |
3Q (2017) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 2 WTA 125, 13 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
26 (1 stycznia 2024) | |||||||||
| Australian Open |
SF (2017) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2023) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2023) | |||||||||
| US Open |
3R (2016, 2023) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Miyu Katō (jap. 加藤 未唯 Katō Miyu; ur. 21 listopada 1994 w Kioto) – japońska tenisistka, mistrzyni French Open 2023 w grze mieszanej, finalistka juniorskiego Australian Open 2011 w grze podwójnej, medalistka igrzysk azjatyckich.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 8 lat, a w juniorskich rozgrywkach zadebiutowała w grudniu 2007 roku. We wrześniu 2009 wystąpiła w swoim pierwszym turnieju rangi ITF w Kioto. Kilka miesięcy później zadebiutowała w juniorskim Wielkim Szlemie. W styczniu 2011, grając w parze z Eri Hozumi, osiągnęła finał gry podwójnej dziewcząt podczas Australian Open. Osiem miesięcy później zdobyła swój pierwszy tytuł ITF w grze deblowej. Dzięki dzikiej karcie, wystąpiła w kwalifikacjach turnieju HP Open 2012. W maju 2015 sięgnęła po swój pierwszy tytuł ITF w grze pojedynczej. Trzy miesiące później zadebiutowała w turnieju kwalifikacyjnym US Open, przegrywając w pierwszej rundzie z Kateryną Bondarenko 2:6, 0:6. W październiku tego samego roku po raz pierwszy wystąpiła w drabince głównej imprezy WTA w Hongkongu, przegrywając w pierwszej rundzie a Darją Gawriłową 7:6(6), 5:7, 3:6.
W zawodach cyklu WTA Tour Japonka osiągnęła jeden finał w grze pojedynczej, w grze podwójnej natomiast wygrała trzy turnieje z dziesięciu rozegranych finałów. Wygrała też dwa deblowe turnieje cyklu WTA 125 z trzech osiągniętych finałów.
Podczas wielkoszlemowego French Open 2023 została zdyskwalifikowana w czasie meczu trzeciej rundy gry podwójnej z powodu przypadkowego uderzenia piłką w dziewczynkę do podawania piłek w przerwie pomiędzy punktami[1]. Na tym samym turnieju wygrała rywalizację w grze mieszanej. Razem z Timem Pützem pokonali w finale parę Bianca Andreescu–Michael Venus 4:6, 6:4, 10–6.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 17 września 2017 | Tokio | Twarda |  Zarina Dijas
|
2:6, 5:7 |
Gra podwójna 13 (5–8)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 14 lutego 2016 | Kaohsiung | Twarda |  Eri Hozumi
|
 Chan Hao-ching Chan Yung-jan
|
4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 10 kwietnia 2016 | Katowice | Twarda (hala) | Eri Hozumi
|
 Walentina Iwachnienko Marina Mielnikowa
|
3:6, 7:5, 10-8 |
| Finalistka | 2. | 7 stycznia 2018 | Auckland | Twarda | Eri Hozumi
|
 Sara Errani Bibiane Schoofs
|
5:7, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 16 września 2018 | Hiroszima | Twarda | Makoto Ninomiya
|
Eri Hozumi Zhang Shuai
|
2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 22 września 2018 | Tokio | Twarda (hala) | Makoto Ninomiya
|
 Andrea Sestini Hlaváčková Barbora Strýcová
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 4. | 13 października 2019 | Tiencin | Twarda | Nao Hibino
|
Shūko Aoyama Ena Shibahara
|
3:6, 5:7 |
| Finalistka | 5. | 8 marca 2020 | Monterrey | Twarda | Wang Yafan
|
 Kateryna Bondarenko Sharon Fichman
|
6:4, 3:6, 7–10 |
| Finalistka | 6. | 23 lipca 2022 | Hamburg | Ceglana |  Aldila Sutjiadi
|
 Sophie Chang Angela Kulikov
|
3:6, 6:4, 6–10 |
| Finalistka | 7. | 9 października 2022 | Monastyr | Twarda | Angela Kulikov
|
 Kristina Mladenovic Kateřina Siniaková
|
2:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 8 stycznia 2023 | Auckland | Twarda | Aldila Sutjiadi
|
Leylah Fernandez Bethanie Mattek-Sands
|
1:6, 7:5, 10–4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 26 sierpnia 2023 | Cleveland | Twarda | Aldila Sutjiadi
|
Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez
|
6:4, 6:7(4), 10–8 |
| Finalistka | 8. | 29 października 2023 | Zhuhai | Twarda | Aldila Sutjiadi
|
 Beatriz Haddad Maia Wieronika Kudiermietowa
|
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 4 lutego 2024 | Hua Hin | Twarda | Aldila Sutjiadi
|
Guo Hanyu Jiang Xinyu
|
6:4, 1:6, 10–7 |
Gra mieszana 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 8 czerwca 2023 | French Open | Ceglana |  Tim Pütz
|
Bianca Andreescu Michael Venus
|
4:6, 6:4, 10–6 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 25 listopada 2016 | Honolulu | Twarda | Eri Hozumi
|
Nicole Gibbs Asia Muhammad
|
6:7(3), 6:3, 10-8 |
| Finalistka | 1. | 14 maja 2022 | Paryż | Ceglana |  Oksana Kalasznikowa
|
Beatriz Haddad Maia Kristina Mladenovic
|
7:5, 4:6, 4–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 20 sierpnia 2022 | Vancouver | Twarda | Asia Muhammad
|
 Tímea Babos Angela Kulikov
|
6:3, 7:5 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]
W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2023 | Finał | Aldila Sutjiadi |
Beatriz Haddad Maia Wieronika Kudiermietowa |
3:6, 3:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| 1. | 24/05/2015 | Karuizawa
|
Trawiasta | Makoto Ninomiya
|
7:6(5), 5:7, 6:1 |
| 2. | 18/07/2015 |  Bangkok
|
Twarda |  Nigina Abduraimova
|
7:5, 6:2 |
| 3. | 27/03/2016 | Canberra
|
Ziemna | Anna Bondár
|
6:4, 7:6(3) |
| 4. | 25/12/2022 | Kioto
|
Twarda (hala) |  Yuriko Miyazaki
|
6:4, 2:6, 6:2 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2011 | Australian Open
|
Twarda | Eri Hozumi
|
 An-Sophie Mestach Demi Schuurs
|
2:6, 3:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Miyu Kato i Aldila Sutjiadi zdyskwalifikowane na Roland Garros za trafienie dziewczynki do podawania piłek. Eurosport, 2023-06-04. [dostęp 2023-07-08]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-23] (ang.).