Przejdź do zawartości

Olga Morozowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olga Morozowa
Pełne imię i nazwisko

Olga Wasiljewna Morozowa Rubenowa

Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1949
Moskwa

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1977

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

11

Najwyżej w rankingu

7 (3 listopada 1975)

Australian Open

QF (1972, 1975)

Roland Garros

F (1974)

Wimbledon

F (1974)

US Open

QF (1972)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

21

Australian Open

F (1975)

Roland Garros

W (1974)

Wimbledon

SF (1974)

US Open

F (1976)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Uniwersjada
złoto Moskwa 1973 gra pojedyncza
złoto Moskwa 1973 gra podwójna
złoto Moskwa 1973 gra mieszana

Olga Wasiljewna Morozowa, ros. Ольга Васильевна Морозова, zamężna Rubenowa (ur. 22 lutego 1949 w Moskwie) – tenisistka rosyjska, zwyciężczyni wielkoszlemowego French Open w grze podwójnej, finalistka French Open i Wimbledonu w grze pojedynczej, reprezentantka w Pucharze Federacji.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Praworęczna Olga Morozowa preferowała ofensywny styl gry „serwis-wolej”. Jest uważana za najwybitniejszą reprezentantkę ZSRR w tenisie, pierwszą z tytułem wielkoszlemowym, a także pierwszą z tytułem międzynarodowej mistrzyni USA (halowe mistrzostwo w 1973 z Maryną Kroszyną). W 1965 wygrała grę pojedynczą juniorek na Wimbledonie. W 1968 w parze z Gruzinem w barwach radzieckich Aleksandrem Metrewelim dotarła po raz pierwszy do wimbledońskiego finału gry mieszanej, przegrywając z Australijczykami Kenem Fletcherem i Margaret Court 1:6, 12:14. Dwa lata później w finale miksta na Wimbledonie, ponownie z Metrewelim, nie sprostała Rumunowi Ilie Năstase i Amerykance Rosie Casals, przegrywając po zaciętym meczu 3:6, 6:4, 7:9.

W grze pojedynczej w każdej z imprez Wielkiego Szlema doszła przynajmniej do ćwierćfinału. Najlepsze rezultaty uzyskała w 1974, kiedy spotkała się w finale French Open i Wimbledonu z Chris Evert. Oba mecze przegrała w dwóch setach. Na mistrzostwach Francji powetowała sobie porażkę singlową tytułem w grze podwójnej, partnerując swojej finałowej rywalce Evert. W drodze do finału na Wimbledonie pokonała w ćwierćfinale obrończynię tytułu Billie Jean King, a w półfinale Brytyjkę Virginię Wade. Miała na koncie także zwycięstwa m.in. nad Evonne Goolagong, Haną Mandlíkovą, Mimą Jaušovec, Wendy Turnbull, Virginią Ruzici. W latach 19731976 figurowała w czołowej dziesiątce rankingu światowego, w tym jako nr 4 w 1974.

Do innych znaczących osiągnięć singlowych Morozowej można zaliczyć finał Italian Open w Rzymie w 1972 (porażka z Lindą Tueno) oraz mistrzostwo Europy amatorów w tymże roku. W 1971 wygrała międzynarodowe mistrzostwa Polski. Kilkakrotnie zdobywała tytuł mistrzyni ZSRR. Karierę zawodową zakończyła formalnie w 1977, kiedy władze radzieckie zabroniły międzynarodowych kontaktów sportowych w proteście wobec dopuszczenia do rywalizacji zawodników z RPA. Od tego czasu występowała jedynie w rozgrywkach Pucharu Federacji, w ramach których łącznie rozegrała 18 spotkań (z czego 14 zwycięskich). Ostatni raz wystąpiła w reprezentacji ZSRR w 1980, ponosząc dotkliwą porażkę z Tracy Austin.

Ukończyła studia medyczne na uniwersytecie w Moskwie, wyszła za mąż za inżyniera Wiktora Rubenowa. Po zakończeniu kariery zawodniczej była m.in. trenerką narodowej ekipy radzieckiej i brytyjskiej oraz osobistą trenerką Jeleny Diemientjewej.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A QF A A QF A A 0 / 2 (0 / 2) 4 – 2 (4 – 2)
French Open A 1R 2R 3R 2R 2R QF 2R F SF A A 0 / 9 (0 / 8) 17 – 9 (17 – 8)
Wimbledon 1R A 1R 4R 2R 3R 4R QF F QF QF A 0 / 10 (0 / 9) 22 – 10 (22 – 9)
US Open A A A A 3R A QF 3R A 2R 3R A 0 / 5 (0 / 5) 9 – 5 (9 – 5)
Ranking na koniec roku[a] 10 8 7 9 [b] 0 / 26 (0 / 24) 52 – 26 (52 – 24)

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A SF A A F A A 0 / 2 (0 / 2) 4 – 2 (4 – 2)
French Open A 1R 1R 2R 3R 3R QF SF W F A A 0 / 9 (0 / 8) 11 – 7 (11 – 6)
Wimbledon 1R A 2R 2R 3R 2R QF 3R SF QF 1R A 0 / 10 (0 / 9) 14 – 10 (14 – 9)
US Open A A A A QF A QF SF A QF F A 0 / 5 (0 / 5) 14 – 5 (14 – 5)
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 1 – 26 (1 – 24) 43 – 24 (43 – 22)

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1989 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A Turniej nie był rozgrywany A 0 / 0 0 – 0
French Open A 1R 1R 3R QF SF QF 2R A 2R A A A 0 / 8 (0 / 7) 9 – 8 (9 – 7)
Wimbledon A A F 3R F 3R 4R SF QF SF 1R A A 0 / 9 (0 / 9) 24 – 9 (24 – 9)
US Open A A A A 2R A 3R QF A SF 2R A 1R 0 / 6 (0 / 6) 8 – 5 (8 – 5)
0 / 23 (0 / 22) 41 – 22 (41 – 21)

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 21 (11–10)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 22 lutego 1970 Moskwa Dywanowa (hala) Helga Niessen Masthoff 5:7, 6:2, 3:6
Finalistka 2. 13 czerwca 1970 Beckenham Trawiasta Stany Zjednoczone Patti Hogan 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 26 grudnia 1970 Adelaide Trawiasta Stany Zjednoczone Kristien Kemmer 6:4, 4:6, 9:7
Finalistka 3. 10 stycznia 1971 Sydney Trawiasta Australia Margaret Smith Court 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 21 lutego 1971 Moskwa Dywanowa (hala) Maria Kull 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 3. 2 maja 1971 Buenos Aires Ceglana Włochy Anna-Maria Nasuelli 6:3, 6:4
Finalistka 4. 23 stycznia 1972 Adelaide Trawiasta Australia Evonne Goolagong 6:7(4), 3:6
Finalistka 5. 6 lutego 1972 Perth Trawiasta Australia Evonne Goolagong 2:6, 5:7
Finalistka 6. 2 maja 1972 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Linda Tuero 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 17 czerwca 1972 Beckenham Trawiasta Wielka Brytania Jill Cooper 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 5. 27 sierpnia 1972 Orange Trawiasta Maryna Kroszyna 6:2, 6:7, 7:5
Finalistka 7. 25 marca 1973 Akron Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Chris Evert 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 23 czerwca 1973 Londyn Trawiasta Australia Evonne Goolagong 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 7. 22 lipca 1973 Kitzbühel Ceglana Australia Evonne Goolagong tytuł wspólny, mecz
nie odbył się
Zwyciężczyni 8. 28 kwietnia 1974 Filadelfia Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Billie Jean King 7:6, 6:1
Finalistka 8. 15 czerwca 1974 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Chris Evert 1:6, 2:6
Finalistka 9. 6 lipca 1974 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Chris Evert 0:6, 4:6
Zwyciężczyni 9. 8 grudnia 1974 Adelaide Trawiasta Australia Evonne Goolagong 7:6, 2:6, 6:2
Finalistka 10. 15 grudnia 1974 Perth Trawiasta Australia Margaret Smith Court 4:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 19 stycznia 1975 Moskwa Dywanowa (hala) Jelena Granaturowa 6:0, 1:6, 6:4
Zwyciężczyni 11. 12 czerwca 1976 Beckenham Trawiasta Południowa Afryka Marise Kruger 7:5, 2:6, 6:3

Gra podwójna 35 (21–14)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 15 lipca 1968 Båstad Ceglana Szwecja Eva Lundquist Stany Zjednoczone Kathleen Harter
Stany Zjednoczone Julie Heldman
6:0, 6:4
Zwyciężczyni 2. 26 grudnia 1970 Adelaide Trawiasta Australia Kerry Harris Stany Zjednoczone Patti Hogan
Stany Zjednoczone Sharon Walsh
8:6, 6:8, 6:3
Zwyciężczyni 3. 10 stycznia 1971 Sydney Trawiasta Australia Margaret Smith Court Australia Helen Gourlay
Australia Kerry Harris
6:2, 6:0
Zwyciężczyni 4. 1 lutego 1971 Melbourne Trawiasta Australia Margaret Smith Court Australia Helen Gourlay
Australia Kerry Harris
nie rozegrano,
tytuł wspólny
Finalistka 1. 21 lutego 1971 Moskwa Dywanowa (hala) Jelena Granaturowa Jewgienija Biriukowa
Maryna Kroszyna
6:7, 7:5, 5:7
Zwyciężczyni 5. 2 maja 1971 Buenos Aires Ceglana Holandia Betty Stöve Argentyna Beatriz Araújo
Argentyna Ines Roget
7:5, 6:1
Finalistka 2. 12 czerwca 1971 Beckenham Trawiasta Zaiga Jansone Wielka Brytania Christine Janes
Wielka Brytania Nell Truman
3:6, 7:9
Zwyciężczyni 6. 23 stycznia 1972 Adelaide Trawiasta Australia Evonne Goolagong Australia Kerry Hogarth
Australia Marilyn Tesch
6:3, 6:0
Finalistka 3. 6 lutego 1972 Perth Trawiasta Australia Janet Young Australia Barbara Hawcroft
Australia Evonne Goolagong
6:3, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 7. 2 maja 1972 Rzym Ceglana Australia Lesley Hunt Francja Gail Sherriff Chanfreau
Włochy Rosalba Vido
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 8. 17 czerwca 1972 Beckenham Trawiasta Stany Zjednoczone Sharon Walsh Stany Zjednoczone Laura duPont
Stany Zjednoczone Mona Schallau
8:6, 6:1
Zwyciężczyni 9. 27 sierpnia 1972 Orange Trawiasta Maryna Kroszyna Stany Zjednoczone Carole Caldwell Graebner
Stany Zjednoczone Patti Hogan
6:7, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 10. 18 marca 1973 Boston Dywanowa (hala) Maryna Kroszyna Australia Evonne Goolagong
Australia Janet Young
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 11. 10 czerwca 1973 Rzym Ceglana Wielka Brytania Virginia Wade Czechosłowacja Martina Navrátilová
Czechosłowacja Renáta Tomanová
3:6, 6:2, 7:5
Zwyciężczyni 12. 17 czerwca 1973 Beckenham Trawiasta Maryna Kroszyna Wielka Brytania Jackie Fayter-Hough
Stany Zjednoczone Peggy Michel
8:6, 6:3
Zwyciężczyni 13. 22 lipca 1973 Kitzbühel Ceglana Aleksandra Iwanowa Australia Evonne Goolagong
Australia Janet Young
2:6, 6:4, 6:2
Finalistka 4. 24 marca 1974 Akron Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Julie Heldman Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 14. 21 kwietnia 1974 St. Petersburg Ceglana Holandia Betty Stöve Stany Zjednoczone Chris Evert
Australia Evonne Goolagong
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 15. 5 maja 1974 Hilton Head Ceglana Stany Zjednoczone Rosie Casals Australia Helen Gourlay Cawley
Australia Karen Krantzcke
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 16. 2 czerwca 1974 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Chris Evert Helga Masthoff
Heide Orth
walkower
Zwyciężczyni 17. 15 czerwca 1974 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Chris Evert Francja Gail Chanfreau
Katja Ebbinghau
6:4, 2:6, 6:1
Finalistka 5. 23 czerwca 1974 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Chris Evert Australia Helen Gourlay
Australia Karen Krantzcke
2:6, 0:6
Zwyciężczyni 18. 15 grudnia 1974 Perth Trawiasta Czechosłowacja Martina Navrátilová Australia Lesley Hunt
Japonia Kazuko Sawamatsu
6:1, 6:3
Finalistka 6. 22 grudnia 1974 Sydney Trawiasta Czechosłowacja Martina Navrátilová Australia Evonne Goolagong
Stany Zjednoczone Peggy Michel
7:6, 4:6, 1:6
Finalistka 7. 1 stycznia 1975 Australian Open Trawiasta Australia Margaret Smith Court Australia Evonne Goolagong
Stany Zjednoczone Peggy Michel
6:7, 6:7
Finalistka 8. 16 lutego 1975 Chicago Dywanowa (hala) Australia Margaret Smith Court Stany Zjednoczone Chris Evert
Czechosłowacja Martina Navrátilová
2:6, 5:7
Finalistka 9. 6 maja 1975 Hilton Head Ceglana Stany Zjednoczone Rosie Casals Australia Evonne Goolagong
Wielka Brytania Virginia Wade
6:4, 4:6, 2:6
Finalistka 10. 15 czerwca 1975 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Julie Anthony Stany Zjednoczone Chris Evert
Czechosłowacja Martina Navrátilová
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 19. 22 czerwca 1975 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Julie Anthony Australia Evonne Goolagong Cawley
Stany Zjednoczone Peggy Michel
6:2, 6:4
Finalistka 11. 30 listopada 1975 Tokio Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jeanne Evert Stany Zjednoczone Rosie Casals
Francja Françoise Durr
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 20. 25 stycznia 1976 Waszyngton Dywanowa (hala) Wielka Brytania Virginia Wade Stany Zjednoczone Mona Guerrant
Stany Zjednoczone Wendy Overton
7:6(2), 6:2
Zwyciężczyni 21. 2 lutego 1976 Chicago Dywanowa (hala) Wielka Brytania Virginia Wade Australia Evonne Goolagong Cawley
Czechosłowacja Martina Navrátilová
6:7(4), 6:4, 6:4
Finalistka 12. 12 czerwca 1976 Beckenham Trawiasta Natalja Czmyriowa Południowa Afryka Brigitte Cuypers
Południowa Afryka Annette Du Plooy
7:9, 4:6
Nierozstrzygnięte 13. 20 czerwca 1976 Eastbourne Trawiasta Wielka Brytania Virginia Wade Stany Zjednoczone Chris Evert
Czechosłowacja Martina Navrátilová
1:6, 1:1 przerwany
z powodu deszczu
Finalistka 14. 11 września 1976 US Open Ceglana Wielka Brytania Virginia Wade Południowa Afryka Linky Boshoff
Południowa Afryka Ilana Kloss
1:6, 4:6

Gra mieszana 4 (2–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 6 lipca 1968 Wimbledon Trawiasta Aleksandre Metreweli Australia Margaret Smith Court
Australia Ken Fletcher
1:6, 12:14
Finalistka 2. 3 lipca 1970 Wimbledon Trawiasta Aleksandre Metreweli Stany Zjednoczone Rosie Casals
Ilie Năstase
3:6, 6:4, 7:9
Zwyciężczyni 1. 21 lutego 1971 Moskwa Dywanowa (hala) Aleksandre Metreweli Jewgienija Biriukowa
Siergiej Lichaczow
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2. 17 czerwca 1973 Beckenham Trawiasta Aleksandre Metreweli Stany Zjednoczone Marita Redondo
Francja Jean-Baptiste Chanfreau
6:3, 6:1

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Rywalka Wynik
1975 Faza grupowa Australia Evonne Goolagong
Stany Zjednoczone Chris Evert
Stany Zjednoczone Marcie Louie
5:7, 3:6
0:6, 2:6
4:6, 6:1, 6:1
1976 Runda kwalifikacyjna Francja Françoise Durr 6:7, 3:6

Występy w turnieju WTA Doubles Championships

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1976 Półfinał Wielka Brytania Virginia Wade Stany Zjednoczone Mona Guerrant
Stany Zjednoczone Ann Kiyomura
3:6, 1:6
  1. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.
  2. Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]