Piotr Trojan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Trojan
Ilustracja
Piotr Trojan (2022)
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1986
Tarnowskie Góry

Zawód

aktor, scenarzysta, reżyser

Lata aktywności

od 2005

Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Trojan (ur. 6 czerwca 1986 w Tarnowskich Górach) – polski aktor, scenarzysta i reżyser.

Laureat Orła za najlepszą główną rolę męską w filmie 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (2020) oraz dwukrotny zdobywca nagrody Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską w 25 latach niewinności… i za rolę Patryka Galewskiego w filmie Johnny (2022)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną im. Ignacego Paderewskiego I stopnia w klasie gitara klasyczna i fortepian. Jako uczeń Salezjańskiego Zespołu Szkół w Tarnowskich Górach udzielał się w teatrze „Za lustrem” działającym przy Tarnogórskim Centrum Kultury[2]. Brał udział w konkursach przez wszystkie lata nauki w gimnazjum i liceum, a podczas wakacji jeździł na warsztaty teatralne. Po maturze zdawał egzaminy wstępne do szkół aktorskich w Krakowie i w Warszawie, ale się nie dostał[2]. W 2004 zdobył tytuł Talentu Roku Województwa Śląskiego – w konkursie organizowanym przez Pałac Młodzieży w Katowicach[2], a także Grand Prix Tyskich Spotkań Teatralnych, zakwalifikował się do udziału w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Malta i otrzymał nagrodę na FECIE (Festiwalu Ewentualnych Talentów Aktorskich we Wrocławiu)[2]. W 2009 ukończył PWSFTviT w Łodzi na wydziale aktorskim, a w 2010 otrzymał dyplom.

Kariera teatralna[edytuj | edytuj kod]

Powrócił do rodzimego teatru „Za lustrem” Tarnogórskiego Centrum Kultury w realizacjach Ewy Wyskoczyl: w debiucie dramatopisarskim Michała Walczaka Piaskownica (2005) jako Piotr, sztuce Piotra Żebry Zarah (2007) w roli Serdeńka, przedstawieniu granym w śląskich autobusach Silesia Bus --- Lepsi (2007) na bazie dramatu Jekateriny Narszi jako ostatni z romantyków, balladzie Goethego Król Olch (2010) i monodramie Portret Doriana Gray’a (2013) według prozy Oscara Wilde’a i powieści Trumana Capote Wysłuchane modlitwy w roli tytułowej[3][4].

W 2007 wystąpił na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi w roli Konrada-Maski w Wyzwoleniu w reż. Waldemara Zawodzińskiego. W 2009 na XXVII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi został uhonorowany pierwszą nagrodą aktorską za rolę Basiniego w spektaklu Cztery w oparciu o powieść Roberta Musila Niepokoje wychowanka Törlessa w reż. Szymona Kaczmarka. Był Jezusem w przedstawieniu Ewangelia – Biblia (2009) w reż. Szymona Kaczmarka w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Współpracował jako choreograf i wykonawca z Tomaszem Bazanem w projekcie Wake Up In The Evening (2010) na scenie Teatru Maat Projekt w Lublinie.

W sztuce Thorntona Wildera Nasze miasto (2011) w reż. Szymona Kaczmarka w Teatrze IMKA grał jednego z mieszkańców Grover’s Corner. W 2012 otrzymał Złotą Maskę, nagrodę łódzkich dziennikarzy za debiut teatralny za rolę Ifigenii w Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa w reż. Tomasza Bazana w łódzkim Teatrze Nowym, z którym był związany w latach 2011–2017. W Teatrze Nowym wystąpił w przedstawieniach: Karzeł, Down i inne żywioły (2012) Jolanty Janiczak w reż. Wiktora Rubina jako Właściciel/Generał, Antygona (2013) Sofoklesa w reż. Marcina Libera w roli Haimona, Klajster (2014) Tomasza Cymermana w reż. Wojciecha Klemma jako Ja=Artur, Lśnię (2015) Marcina Cecki w reż. Tomasza Bazana i Melancholia. Violetta Villas (2015) Artura Pałygi w reż. Tomasza Wygody.

W ramach programu Młody TR w sezonie artystycznym 2014/2015 zrealizował dokument/dramat swojego autorstwa i w reżyserii Grind/r w TR Warszawa[5]. W 2017 reżyserował sztukę swojego autorstwa Na obraz i podobieństwo swoje w Teatrze Nowym w Poznaniu.

Występował we współczesnej adaptacji sztuki Piotruś Pan (2016) na podstawie powieści Jamesa Matthew Barrie’ego w reż. Łukasza Kosa w tłumaczeniu Aleksandra Brzózki i Macieja Słomczyńskiego w Nowym Teatrze. Grał w Strachu (2018) Roberta Bolesty w reż. Małgorzaty Wdowik[6] w TR Warszawa i Królu-Duchu (2018) Juliusza Słowackiego w reż. Łukasza Kosa w Teatrze Polskim w Warszawie. Zebrał pozytywne recenzje i zaskarbił sobie życzliwość widzów dzięki tytułowej roli suczki bulterierki Kluski w holy-hop-dog musicalu Święta Kluska (2018) w reż. Agnieszki Smoczyńskiej wystawianym na scenie Komuny Warszawa i Nowego Teatru[7][8].

W latach 2015–2017 był wykładowcą Szkoły Aktorskiej Haliny i Juliusza Machulskich w Warszawie. W 2018 ukończył Studio Prób przy Wajda School w Warszawie na kursie reżyserii.

Role ekranowe[edytuj | edytuj kod]

Trojan (2022)

Wystąpił w wielu popularnych serialach telewizyjnych, takich jak m.in. Czas honoru (2009), Siostry (2009), M jak miłość (2010), Hotel 52 (2010), Ojciec Mateusz (2011, 2015, 2016), Instynkt (2011), Na dobre i na złe (2013) i Komisarz Alex (2016). Zagrał także niewielką rolę Marka, współlokatora Mateusza (Dawid Ogrodnik) w ośrodku specjalistycznego w dramacie Macieja Pieprzycy Chce się żyć (2013). W kryminalno–sensacyjnym serialu TVN Pułapka (2018) pojawił się w trzech odcinkach jako Arek, portier w domu dziecka w Borowinie. W dostępnym na Netflixie drugim sezonie Znaków (2018–2019) wcielił się w postać sierżanta Krzysztofa Sobczyka, policjanta na Posterunku Policji w Sowich Dołach. Serial został zauważony na festiwalu Los Angeles Film Awards (LAFA), gdzie zwyciężył w kategorii najlepsza seria internetowa, a podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „The Buddha” zajął pierwsze miejsce w kategorii najlepszy serial telewizyjny.

W dramacie biograficznym Michała Węgrzyna Proceder (2019) o życiu tragicznie zmarłego rapera Tomasza Chady wystąpił jako Vienio. Za tytułową tytułowę rolę Tomasza Komendy, niewinnie skazanego na 25 lat więzienia za wyjątkowo brutalną zbrodnię w filmie Jana Holoubka 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (2020), otrzymał Orła za najlepszą główną rolę męską i nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską[9][10]. W obrazie Łukasza Rondudy Wszystkie nasze strachy (2021) wcielił się w postać księdza z małej prowincjonalnej parafii. W dramacie Piotra Domalewskiego Hiacynt zagrał postać Kamila Barczyka, chłopaka prześladowanego w ramach akcji władz PRL skierowanej przeciwko środowisku LGBT. Za rolę Patryka Galewskiego, podopiecznego ks. Jana Kaczkowskiego (w tej roli Dawid Ogrodnik), w filmie biograficznym Daniela Jaroszka Johnny otrzymał po raz drugi nagrodę w kategorii pierwszoplanowa rola męska na FPFF w Gdyni[11]. Popularność przyniosła mu także rola Maćka w czwartym sezonie serialu kryminalnego Szadź w reż. Anny Kazejak oraz rola w dramacie katastroficznym Jana Holoubka Wielka woda o tragicznych wydarzeniach z lipca 1997, kiedy fala powodziowa zbliżała się do Wrocławia.

Debiut reżyserski[edytuj | edytuj kod]

Podczas 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (2021) otrzymał wyróżnienie w Konkursie Filmów Krótkometrażowych za film Synthol, nad którym pracował jako scenarzysta, reżyser i aktor[12]. Historia trzydziestotrzyletniego Eryka prowadzącego wideobloga ze swoich przygotowań do startu w debiutach kulturystycznych zagwarantowała mu także I nagrodę podczas Międzynarodowego Konkursu Filmów Krótkometrażowych BNP Paribas Dwa Brzegi[13]. Jury doceniło Synthol jako kino wielkich paradoksów: ironiczne i empatyczne, bezpretensjonalne i pełne kulturowych kontekstów, efektowne w formie i kameralne w nastroju. Film otrzymał dofinansowanie ze Studia Munka zajmującego się produkcją krótkometrażowych i pełnometrażowych debiutów filmowych.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wychowywał się i dorastał w Tarnowskich Górach jako jeden z trzech braci[14]. Często podkreśla przywiązanie do Śląska i rodziny. Atmosfera śląskiego domu, a także pierwszy kontakt z lokalnym środowiskiem aktorskim, w dużym stopniu ukształtowały go jako artystę[15].

Angażuje się w organizowane na Śląsku projekty skierowane do dzieci i młodzieży[15]. Jest pomysłodawcą i organizatorem cyklu warsztatów filmowych „Just do it”, podczas których dzieci mają możliwości nauczyć się pracy z kamerą, tekstem czy dowiedzieć czegoś o kreowaniu bohatera i pracy nad rolą. Podsumowaniem projektu w 2021 był krótkometrażowy film TG Story, przygotowany w konwencji horrorów klasy B, w którym wystąpili uczestnicy warsztatów[16]. Część zdjęć do filmu zrealizowano w tarnogórskiej kopalni zabytkowej oraz sztolni[17]. W 2022 celem warsztatów było przygotowanie słuchowiska radiowego dotyczącego mrocznych legend i opowieści. W ramach projektu młodzi adepci sztuki filmowej odpowiadali m.in. za montaż dźwięku czy przygotowanie muzyki w profesjonalnym studiu nagrań[18]. Projekt „Just do it”, realizowany we współpracy z Tarnogórskim Centrum Kultury i Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, otrzymał dofinansowanie od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Śląskiego[19][20].

Mieszka w Warszawie[15]. Jest gejem[21]. W 2016 udzielił kilku wywiadów, w których oficjalnie odniósł się do plotek dotyczących swojej orientacji[21][22].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser Uwagi
2008 Kanalie Paweł Siedlik
2012 Miłość Marek, kierowca prezydenta Sławomir Fabicki
2013 Chce się żyć Marek, współlokator Mateusza w ośrodku Maciej Pieprzyca
2014 Kebab i horoskop syn kasjerki Grzegorz Jaroszuk
2017 Tarapaty „Szczapa” Marta Karwowska
PolandJa zezowaty drab Cyprian T. Olencki
2019 Proceder Vienio Michał Węgrzyn
2020 Zieja kierowca Nysy Robert Gliński
Bliscy „Winner” Grzegorz Jaroszuk
25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy Tomasz Komenda Jan Holoubek Orzeł za najlepszą główną rolę męską
nagroda Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską
nagroda za rolę męską na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”
2021 Wszystkie nasze strachy proboszcz Kurówka Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt
Synthol Eryk Piotr Trojan
Hiacynt Kamil Barczyk Piotr Domalewski
2022 Samiec alfa Daniel Katarzyna Priwieziencew, Igor Priwieziencew
Johnny Patryk Galewski Daniel Jaroszek
2023 Ukryta sieć Emil Chorczyński Piotr Adamski
Skarbek Feliks James Marquand

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Uwagi
2009 Siostry Robert Dziubas odc. 5–6, 8, 12
Czas honoru patriota odc. 26
2010 Hotel 52 barman odc. 21
M jak miłość Radek Zawadzki odc. 764–765, 779, 781, 789
2011 Ojciec Mateusz Marcin Ankwicz odc. 73
Instynkt Przemek Skiba odc. 6
2013 Na dobre i na złe Patryk odc. 516
2015 Ojciec Mateusz Tadzik odc. 168
Strażacy pracownik fabryki odc. 2
Prokurator Oliwier Brończyk odc. 6
2016 Komisarz Alex Marcin Fabisiak odc. 99
Ojciec Mateusz Bartek Majewski odc. 202
2017 Wataha człowiek Cinka odc. 7
Na Wspólnej Marcin
2018–2019 Znaki Krzysztof Sobczyk odc. 1–15
2018 Wojenne dziewczyny Kurt odc. 25–26
Pułapka Arek odc. 1–3
2019 Echo serca Janusz odc. 4
2019–2020 Pierwsza miłość Igor Zdaniecki
2020 Król falangista odc. 1, 4–7
2021 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy Tomasz Komenda
Rojst ‘97 Darek odc. 5–6
Komisarz Alex Wiki Flis odc. 199
Cień „Papilon” odc. 12
Ojciec Mateusz Jerzy Borek odc. 329
2022 Wielka woda Maciej Waligóra
Zieja esbek, kierowca Nysy odc. 3
od 2022 Szadź Maciek Janik
2023 Emigracja XD Roman odc. 4
Krew[23] Michał Gajewski

Etiudy szkolne[edytuj | edytuj kod]

  • 2005: Członek gangu – gangus
  • 2007: Żeby nie było niczego – kochanek
  • 2007: Epizod kresowy 1939 – mieszkaniec kresów
  • 2008: Złość – więzień
  • 2011: Opowieści z chłodni – pracownik supermarketu
  • 2012: Byk – chłopak
  • 2014: Brat bratu bratem – Łukasz
  • 2015: Wyjście – ochroniarz
  • 2015: Trzecia – Wojtek
  • 2016: Niech żyje Emma – Karol
  • 2016: Ciepło zimno – ulotkarz
  • 2019: Love machines – Oskar

Spektakle telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 2006: Pod mlecznym lasem – barman
  • 2009: Cztery – Bassini
  • 2021: Polowanie na karaluchy – On

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Piotr Trojan z nagrodą za główną rolę męską podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Gwarek.com.pl, 18 września 2022.
  2. ↑ a b c d Katarzyna Wolnik (2006-05-25): V Festiwal Talentów i Niezwykłych Umiejętności Dzieci i Młodzieży Województwa Śląskiego. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  3. ↑ Premiera Teatru ZL: „Portret Doriana Gray’a”. Silesia Kultura. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  4. ↑ Krzysztof Szendzielorz (2013-06-04): Premiera Teatru ZL: Spektakl „Dorian” w reżyserii Ewy Wyskoczyl. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  5. ↑ Marta Konarzewska. „Grindr” teraz. Wpadniesz?. „Replika”. nr 61, s. 11. Fundacja Replika. ISSN 1896-3617. 
  6. ↑ Jacek Wakar (2018-04-28): Pod skórą. „Strach” Roberta Bolesty, reż. Małgorzata Wdowik, TR Warszawa. Onet.pl. [dostęp 2020-07-29]. (pol.).
  7. ↑ Jacek Tomczuk, Być jak bulterier, „Newsweek”, Nr 40/2018-10-28.
  8. ↑ Wojciech Majcherek (2018-10-27): „Święta Kluska”, czyli uwaga: pies. Onet.pl. [dostęp 2020-07-29]. (pol.).
  9. ↑ Orły 2021: „Zabij to i wyjedź z tego miasta” najlepszym filmem.
  10. ↑ Piotr Trojan nagrodzony na festiwalu w Gdyni za główną rolę męską. Gwarek Śląski. [dostęp 2020-12-12].
  11. ↑ Gdynia 2022: Piotr Trojan z nagrodą za najlepszą rolę męską, Interia.pl, 18 września 2022.
  12. ↑ 46. FPFF w Gdyni – Młoda Gala. Laureaci, Kronika24.pl, 26 września 2021.
  13. ↑ WYDARZENIA 6.08.202216. BNP Paribas Dwa Brzegi. Triumf Piotra Trojana, Sfp.org.pl, 6 sierpnia 2022.
  14. ↑ Łukasz Knap, Piotr Trojan: Komenda przeszedł przez piekło [online], Vogue.pl, 19 września 2020.
  15. ↑ a b c Martyna Urban, Aktor Piotr Trojan z drugą nagrodą na festiwalu w Gdyni. „Każda rola uczy czegoś innego” [online], Slazag.pl, 18 września 2022.
  16. ↑ TG Story – Piotr Trojan zrobił film o dziecięcych lękach. Premiera w sobotę [online], Radiopiekary.pl, 22 stycznia 2021.
  17. ↑ Marta Odziomek, Film o lęku, czyli „tg story” Piotra Trojana. Premiera na YouTube Tarnogórskiego Centrum Kultury [online], Cojestgrane24.pl, 21 stycznia 2021.
  18. ↑ Uczył się gotować i pracował w hospicjum. „Johnny”, nowy film Piotra Trojana [online], Gwarek.com.pl, 15 sierpnia 2022.
  19. ↑ Szymon Bijak, Młodzi mieszkańcy Tarnowskich Gór stworzyli film. Pomagał im aktor Piotr Trojan [online], Tarnowskiegory.naszemiasto.pl, 22 stycznia 2021.
  20. ↑ Dominika Czerniszewska, Piotr Trojan zabrał dzieci nocą do lasu. Miał ku temu ważny powód [online], Dziendobry.tvn.pl, 7 grudnia 2020.
  21. ↑ a b “Grindr” teraz. Wpadasz?. Replika, maj 2016. [dostęp 2020-09-19].
  22. ↑ Aby wcielić się w Tomka Komedę, musiał schudnąć. „Głód był straszny”. Kim jest Piotr Trojan?. plejada.pl, 16 września 2020. [dostęp 2020-09-19].
  23. ↑ "Krew": Gwiazdy w nowym serialu Polsatu. Foremniak nie do poznania [online], swiatseriali.interia.pl [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  24. ↑ Nagrody Kina 2020/2021 rozdane, Nagrodacybulskiego.pl, 30 listopada 2021.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Polskie Nagrody Filmowe za najlepszą główną rolę męską
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Trojan&oldid=73134709”