Rafał Leszczyński (duchowny)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 września 1524
Konsekrator	Maciej Drzewicki
Współkonsekratorzy	Aleksander Myszczyński; Piotr Lubart

Rafał Leszczyński
Data urodzenia	1480
Data śmierci	23 sierpnia 1527
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Prezbiterat	po 1518
Sakra biskupia	11 września 1524

Rafał Leszczyński (ur. 1480, zm. 23 sierpnia 1527 roku) – biskup płocki od 1522 roku, biskup przemyski od 1520 roku, kasztelan lądzki w latach 1518-1520, starosta człuchowski^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kacpra, podkomorzego kaliskiego. Kształcił się w Padwie, był sekretarzem królewicza Zygmunta w czasie jego rządów w księstwie głogowsko-opawskim, starostą słuchowskim, kasztelanem, sprawował poselstwa. Po roku 1518 przyjął święcenia kapłańskie, od 1520 biskup przemyski, od 1523 płocki. Jako biskup płocki na zjeździe w Warszawie w 1525 r. wymógł na księciu Januszu wydanie dekretu, który pod groźbą konfiskaty majątku zakazywał innowiercom przebywania na Mazowszu.

Był sygnatariuszem aktu traktatu krakowskiego w 1525 roku^[2].

Pochowany w kolegiacie Zwiastowania NMP i Św. Mateusza w Pułtusku^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy Wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Adam Bieniaszewski. 1987, s. 212.
↑ Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. 4, Wilno 1764, s. 231.
↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 140.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II, popr. i uzupeł., Warszawa 2000, k. 246. ISBN 83-211-1311-7; Polski Słownik Biograficzny, T. XVII, s. 130-132.

Rafał Leszczyński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-09-24] (ang.).

[1] Urzędnicy Wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Adam Bieniaszewski. 1987, s. 212.

[2] Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. 4, Wilno 1764, s. 231.

[3] Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 140.

[1]

[2]

[3]