Sertindol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sertindol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C24H26ClFN4O

Masa molowa

440,94 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

106516-24-9

PubChem

60149

DrugBank

DB06144

Sertindol, sertyndolorganiczny związek chemiczny, stosowany jako lek przeciwpsychotyczny nowej generacji, wprowadzony do lecznictwa przez firmę farmaceutyczną H. Lundbeck w 1996 roku pod nazwą Serdolect. Pierwszym krajem, który zarejestrował preparat, była Wielka Brytania, jednak po ponad roku sertindol został wycofany z lecznictwa z powodu zdarzających się u niektórych pacjentów niebezpiecznych powikłań kardiologicznych. Ponownie został wprowadzony na rynek w 2006 roku, jednak z zastrzeżeniem stosowania jako lek drugiego rzutu, w razie nieskuteczności innych neuroleptyków. W Polsce jest dostępny od marca 2007 roku.

Posiada wysokie powinowactwo do receptorów D2, 5-HT2C i α1. Jest stosowany w leczeniu objawów schizofrenii. Głównym ograniczeniem terapii sertindolem jest wysokie ryzyko wydłużenia odstępu QT.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Sertindol działa jako selektywny antagonista receptorów dopaminergicznych D2 w układzie mezolimbicznym, w brzusznym obszarze nakrywki, co przypuszczalnie warunkuje jego efekt przeciwpsychotyczny. Równocześnie jest antagonistą receptorów 5-HT2 i α1-adrenergicznych. Ma niskie powinowactwo do receptorów histaminowych i muskarynowych.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie rozpoczyna się od dawki 4 mg u wszystkich pacjentów. Dawka zwiększana jest o 4 mg co 4 lub 5 dni, do uzyskania dawki skutecznej, wynoszącej 15–20 mg.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Najczęstsze działania niepożądane sertindolu to:

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Serdolect
  • Serlect


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]