Stołpce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodano kategorię "Rejon stołpecki" za pomocą HotCat |
→Okres II Rzeczypospolitej: drobne merytoryczne |
||
Linia 59: | Linia 59: | ||
W nocy z 3 na 4 sierpnia 1924 roku miasto zostało napadnięte przez uzbrojoną grupę dywersantów sowieckich, wcześniej dostarczonych na [[granica polsko-radziecka|granicę polsko-sowiecką]] ciężarówkami [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Dywersanci zabili 7 policjantów i urzędnika starostwa, sterroryzowali i ograbili miejscowość. Był to najgłośniejszy, lecz nie jedyny przypadek napaści zbrojnych grup z ZSRR na terytorium Polski. Bezpośrednio po nim władze polskie podjęły decyzję o utworzeniu [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]]<ref>{{cytuj książkę| tytuł = Zapomniany garnizon. Oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza w Iwieńcu w latach 1924–1939| strony = 11| rozdział = Geneza Korpusu Ochrony Pogranicza| nazwisko r = Głowiński| imię r = Tomasz}}</ref>. |
W nocy z 3 na 4 sierpnia 1924 roku miasto zostało napadnięte przez uzbrojoną grupę dywersantów sowieckich, wcześniej dostarczonych na [[granica polsko-radziecka|granicę polsko-sowiecką]] ciężarówkami [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Dywersanci zabili 7 policjantów i urzędnika starostwa, sterroryzowali i ograbili miejscowość. Był to najgłośniejszy, lecz nie jedyny przypadek napaści zbrojnych grup z ZSRR na terytorium Polski. Bezpośrednio po nim władze polskie podjęły decyzję o utworzeniu [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]]<ref>{{cytuj książkę| tytuł = Zapomniany garnizon. Oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza w Iwieńcu w latach 1924–1939| strony = 11| rozdział = Geneza Korpusu Ochrony Pogranicza| nazwisko r = Głowiński| imię r = Tomasz}}</ref>. |
||
Za [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą wiejskiej [[gmina Stołpce|gminy Stołpce]]. Do 17 września 1939 roku miasto było [[garnizon]]em macierzystym [[Batalion KOP "Stołpce"|Batalionu KOP „Stołpce”]]. |
Za [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą wiejskiej [[gmina Stołpce|gminy Stołpce]]. W okresie od 17 maja do 30 września 1926 roku firma "J.Pawlikowski" z Warszawy wybudowała w Stołpcach nowy dworzec kolejowy. Do 17 września 1939 roku miasto było [[garnizon]]em macierzystym [[Batalion KOP "Stołpce"|Batalionu KOP „Stołpce”]]. |
||
=== II wojna światowa === |
=== II wojna światowa === |
Wersja z 09:52, 8 kwi 2015
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
1717 | ||||
Kod pocztowy |
222660 | ||||
Położenie na mapie obwodu mińskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town} |
Stołpce (biał. Стоўбцы, Stoubcy, ros. Столбцы, Stołbcy) – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, centrum administracyjne rejonu stołpeckiego, położona przy trasie linii kolejowej Warszawa – Brześć – Baranowicze – Mińsk.
Miasto liczy 15,4 tys. mieszkańców (2010). Stołpce położone są około 70 km na południowy zachód od Mińska.
Demografia
Historia
Okres Wielkiego Księstwa Litewskiego
Miasteczko założono w 1593 roku staraniem Halszki Kmicianki Słuszkowej, wdowy po staroście krzyczewskim Mikołaju Słuszce[2]. W ciągu następnych 200 lat stanowiły posiadłość rodziny Słuszków, następnie przechodząc do Czartoryskich.
Okres II Rzeczypospolitej
Były miastem stołecznym ówczesnego powiatu stołpeckiego w dawnym województwie nowogródzkim. W Stołpcach mieściła się ostatnia stacja kolejowa przed przedwojenną granicą polsko-radziecką. Siedziba stacjonowania polskich wojsk lotniczych, istniało duże lotnisko wojskowe.
W nocy z 3 na 4 sierpnia 1924 roku miasto zostało napadnięte przez uzbrojoną grupę dywersantów sowieckich, wcześniej dostarczonych na granicę polsko-sowiecką ciężarówkami Armii Czerwonej. Dywersanci zabili 7 policjantów i urzędnika starostwa, sterroryzowali i ograbili miejscowość. Był to najgłośniejszy, lecz nie jedyny przypadek napaści zbrojnych grup z ZSRR na terytorium Polski. Bezpośrednio po nim władze polskie podjęły decyzję o utworzeniu Korpusu Ochrony Pogranicza[3].
Za II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Stołpce. W okresie od 17 maja do 30 września 1926 roku firma "J.Pawlikowski" z Warszawy wybudowała w Stołpcach nowy dworzec kolejowy. Do 17 września 1939 roku miasto było garnizonem macierzystym Batalionu KOP „Stołpce”.
II wojna światowa
W czasie niemieckiej okupacji w latach 1943–1944 w Stołpcach działała podziemna polska szkoła. Tajne nauczanie prowadził były sędzia Sądu Grodzkiego A. Rhode (lub J. Rhode). Lekcje odbywały się według przedwojennego programu polskich szkół gimnazjalnych, co drugi dzień, w mieszkaniu J. Urbanowicza. Nauczyciel zginął na oczach swoich uczniów w okolicach dnia 6 lipca 1944 roku, podczas wielodniowego oblężenia miasta przez wojska sowieckie[4].
Zabytki
- Cerkiew prawosławna św. Anny, barokowo-klasycystyczna z 1825 r. fundacji Czartoryskich.
- Pozostałości dwóch kolonii dla urzędników z około 1925 roku, proj. Kazimierz Saski
- cmentarz polski
Galeria
-
Budynek administracji rejonu -
Ulica miasta -
Most kolejowy na rzece Niemen
Osoby związane ze Stołpcami
- W roku 1923 urodziła się tu polska śpiewaczka operowa i operetkowa – Halina Mickiewiczówna.
- W roku 1644 zmarł tu ojciec Fabian Maliszowski – przeor dominikanów.
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)
- ↑ А. Латушкін. Заснаванне г. Стоўбцы (Свержна) // Верхняе Панямонне, Вып. 1, Мінск 2012, с. 7-29
- ↑ Tomasz Głowiński: Geneza Korpusu Ochrony Pogranicza. W: Zapomniany garnizon. Oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza w Iwieńcu w latach 1924–1939. s. 11.
- ↑ Tajne nauczanie polskie w czasie okupacji niemieckiej 1941–1944. W: Oświata... s. 76–77.
Bibliografia
- Верхняе Панямонне, Вып. 1. Мінск: І.П. Логвінаў, 2012, s. 154. ISBN 978-985-6991-72-4.
- Tomasz Głowiński: Zapomniany garnizon. Oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza w Iwieńcu w latach 1924–1939. Wyd. 1. Wrocław: Wydawnictwo GAJT, 2008/2009, s. 175. ISBN 978-83-88178-71-9.
- Agnieszka Grędzik-Radziak: Oświata i szkolnictwo polskie na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej i współczesnej Białorusi 1939–2001. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2007, s. 441. ISBN 978-83-60738-09-2.
Linki zewnętrzne
- Stołpce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 365 .
- Верхняе Панямонне: альманах лакальнай гісторыі
- Stołpce na Radzima.org