Stacja Muzeum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stacja Muzeum
Ilustracja
Logo Stacji Muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Towarowa 3
Warszawa

Data założenia

15 czerwca 2015

Zakres zbiorów

kolejnictwo

Dyrektor

p.o. Dyrektora Emilia Oleksiak

Oddziały
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stacja Muzeum”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stacja Muzeum”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stacja Muzeum”
Ziemia52°13′32,60″N 20°59′07,55″E/52,225722 20,985431
Strona internetowa
Salonka Ashx01.

Stacja Muzeum – samorządowa instytucja kultury z siedzibą w Warszawie powołana w 2015 przez Samorząd Województwa Mazowieckiego i Polskie Koleje Państwowe[1].

Stacja Muzeum przejęła zbiory i siedzibę po zlikwidowanym z końcem marca 2016 Muzeum Kolejnictwa w Warszawie[2][3]. Prowadzi swoją działalność na terenie starego dworca Warszawa Główna znajdującego się przy ul. Towarowej 3.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Placówka kontynuuje działalność Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

 Osobny artykuł: Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Według pierwotnych zamierzeń, zawartych w liście intencyjnym z 15 lipca 2014, miało powstać Centrum Komunikacji i Techniki, współprowadzone przez województwo mazowieckie, Miasto Stołeczne Warszawę, PKP S.A. oraz Naczelną Organizację Techniczną. Ostatecznie 15 czerwca 2015 uchwałą Sejmiku Województwa Mazowieckiego powołano placówkę pod nazwą Stacja Muzeum, a także nadania jej statutu. Oficjalne otwarcie nastąpiło w Noc Muzeów 14 maja 2016 roku.[4]

Polskie Koleje Państwowe nie wywiązały się z umowy[5]. W 2018 spółka poinformowała, że przygotowania do inwestycji na Odolanach zostały zamknięte i wystąpiły do Zarządu Województwa Mazowieckiego o usunięcie eksponatów z terenu dworca Warszawa Główna Osobowa[5].

W związku z odbudową stacji Warszawa Główna Osobowa, w celu zwolnienia dwóch torów w czerwcu 2019 zakończono przetaczanie 40 zabytkowych pojazdów szynowych na równoległe tory znajdujące się bliżej budynku muzeum[6].

Oddział w Sochaczewie[edytuj | edytuj kod]

Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie, filia Stacji Muzeum w Warszawie, zlokalizowane jest na terenie dawnej stacji Sochaczewskiej Kolei Dojazdowej[7]. Jego zbiory to 170 jednostek taboru wąskotorowego, a także kolekcje historycznych fotografii, mundurów kolejowych, latarek, modeli, dokumentów, biletów, pieczątek, przedmiotów dokumentujących codzienne życie kolei wąskotorowych w Polsce. Unikat wśród jednostek taborowych stanowi najstarszy zachowany parowóz w Polsce (1882), zabytkowy parowóz z 1929 – Px29-1704 Parowóz wraz z wagonami jeździ w letnie weekendy 18-kilometrową trasą z Sochaczewa, przez Brochów, aż do Puszczy Kampinoskiej.

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

  • 2016 (IV-VII) – Paweł Szczerbakow
  • X 2016 − X 2023 – Joanna Kazimierska
  • od XI 2023 − Emilia Oleksiak (p.o.)

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Lokomotywa parowa Ty42-120. Ekspozycja plenerowa w Stacji Muzeum

Stacja Muzeum przejęła zbiory po zlikwidowanym Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Gromadzi zabytki techniki kolejowej, takie jak tabor kolejowy, elementy infrastruktury kolejowej, a także pamiątki związane z historią kolejnictwa w Polsce m.in.: mapy kolejowe, modele i makiety kolejowe, sztandary stowarzyszeń pracowników kolejowych z okresu międzywojennego, zegary i zegarki, lampy, telefony i mundury kolejowe, dokumenty, fotografie itp. Do najcenniejszych zbiorów zalicza się wagon salonowy Ashx 01 (w latach 1947–1952 wykorzystywany przez prezydenta Bolesława Bieruta)[8], pociąg pancerny składający się z lokomotywy pancernej PzTrWg16 i wagonu artyleryjskiego oraz jedyny zachowany na świecie parowóz serii Pm3 w otulinie aerodynamicznej[9].

Ekspozycja plenerowa[edytuj | edytuj kod]

Ekspozycja plenerowa to kolekcja lokomotyw.

Rodzaj pojazdu Producent Układ osi Numer fabryczny i rok produkcji
Lokomotywa parowa Pm3-5 Borsig Lokomotiv-Werke GmbH, Berlin-Hennigsdorf 2’C1’ 14926/1940
Lokomotywa parowa Os24-7 Fablok Chrzanów 2’D 147/1926
Lokomotywa parowa Pm2-34 Berliner Maschinenbau AG vormals L. Schwartzkopff (BMAG) 2’C1’ 10629/1936
Lokomotywa parowa Ol49-21 Fablok Chrzanów 1’C1’ 2623/1952
Lokomotywa parowa Ty42-120 Fablok Chrzanów 1’E 1604/1946
Lokomotywa parowa Tr203-451 Lima Locomotive Works (USA) 1’D 8739/1945
Lokomotywa parowa OKl27-26 HCP Poznań 1’C1’ 223/1931
Lokomotywa parowa Ty2-572 F. Schichau GmbH, Maschinen- und Lokomotivfabrik, Elbląg 1’E 3993/1943
Lokomotywa parowa Pu29-3 HCP Poznań 2’D1’ 200/1931
Lokomotywa parowa Pt47-104 HCP Poznań 1’D1’ 1302/1949
Lokomotywa parowa Ty43-17 HCP Poznań 1’E 1045/1947
Lokomotywa parowa Ty51-228 HCP Poznań 1’E 2627/1958
Lokomotywa parowa TKt48-36 HCP Poznań 1’D1’ 1562/1951
Lokomotywa parowa TKh1-13 Orenstein & Koppel AG, Berlin-Drewitz C 9336/1920
Lokomotywa bezpaleniskowa TKbb 10282 Hanomag – Hannoversche Maschinenbau AG, Hannover-Linden B 10282/1924
Lokomotywa parowa TKp 4147 Société Anonyme des Ateliers de Construction de la Meuse, Sclessin D 4147/1942
Lokomotywa parowa Tr6-39 Linke Hofmann Lauchhammer AG, Wrocław 1’D 2616/1923
Lokomotywa parowa TKz 211 Borsig Lokomotiv-Werke GmbH, Berlin-Hennigsdorf 1’E1’ 14714/1938
Lokomotywa parowa TKl100-16 Borsig Lokomotiv-Werke GmbH, Berlin-Hennigsdorf 1’C1’ 14528/1934
Lokomotywa parowa TKi3-119 Union Giesserei, Królewiec 1’C 2049/1913
Lokomotywa parowa TKc100-1 Henschel & Sohn, Cassel/A. Borsig, Berlin-Tegel 1’B 3838/1893 (1927)
Lokomotywa parowa Oi1-29 Berliner Maschinenbau AG, vormals L. Schwartzkopff (BMAG) 1’C 3450/1905
Lokomotywa parowa OKo1-3 Vulcan, Szczecin 2’C2’ 3610/1920
Lokomotywa parowa OKi1-28 A. Borsig, Berlin-Tegel 1’C 5424/1904
Lokomotywa parowa OKa1-1 Friedrich Krupp AG, Lokomotivfabrik Essen 1A1’ 1197/1931
Lokomotywa parowa TKb 129 Hohenzollern AG für Locomotivbau, Düsseldorf B 129/1880
Lokomotywa pancerna PzTrWg16 Orenstein & Koppel D 21304/1942 [1]
Lokomotywa spalinowa ST44-001 Łuhanśkyj Tiepłowozobudiwnyj Zawod Co’Co’ 053/1965
Lokomotywa spalinowa SM41-190 Ganz-MÁVAG, Budapeszt Bo’Bo’ 986/1966
Lokomotywa spalinowa SM15-017 Fablok Chrzanów B’B’ 7060/1965
Lokomotywa spalinowa SM25-002 Fablok Chrzanów C 5427/1962
Lokomotywa elektryczna EU20-24 VEB Lokomotivbau-Elektrotechnische Werke „Hans Beimler”, Hennigsdorf Co’Co’ 7817/1957
Lokomotywa elektryczna EP02-02 Pafawag Wrocław Bo’Bo’ 1E-02/1954
Lokomotywa elektryczna ET21-66 Pafawag Wrocław Co’Co’ 3E-80/1960

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stacja Muzeum - O Stacji Muzeum [online], stacjamuzeum.pl [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-04] (pol.).
  2. Stacja Muzeum, O Stacji Muzeum [online], stacjamuzeum.pl [dostęp 2017-03-08] (pol.).
  3. Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Tom 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s.520, ISBN 978-83-01-08836-1.
  4. Historia Stacji Muzeum. StacjaMuzeum.pl. [dostęp 2023-07-19].
  5. a b Jarosław Osowski. Cała para w muzealny gwizdek. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 14 maja 2018. 
  6. Tomasz Urzykowski: Dworzec Warszawa Główna. Ponad 2 tys. ton kolejowych zabytków zmieniło miejsce. [w:] Gazeta Stołeczna [on-line]. warszawa.wyborcza.pl, 15 czerwca 2019. [dostęp 2019-09-27].
  7. Sochaczew, [w:] praca zbiorowa, Park Kampinoski. Miniprzewodnik, Helion, 2012, ISBN 83-7853-187-2, ISBN 978-83-7853-187-6.
  8. Wagon salonowy serii Ashx 01. [w:] Stacja Muzeum [on-line]. stacjamuzeum.pl. [dostęp 2021-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-05)].
  9. Stacja Muzeum, Zbiory [online], stacjamuzeum.pl [dostęp 2017-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-08] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]