TurboGrafx-16

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 07:22, 19 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
TurboGrafx-16/PC Engine
Ilustracja
Amerykański TurboGrafx-16 (góra) i japoński PC Engine (dół)
Typ

konsola gier wideo

Producent

NEC Corporation

Generacja

czwarta generacja

Premiera

JP 30 października 1987
USA. 29 sierpnia 1989
FR 22 listopada 1989
PAL 1990

Nośniki danych

HuCard, CD-ROM

Kontrolery

joypad

Sprzedanych
jednostek

10 millionów

Najlepiej
sprzedawana gra

Bonk's Adventure

Następca

PC Engine SuperGrafx

[{{{www}}} Strona internetowa]

TurboGrafx-16Am.Płn./PC EngineJP8-bitowa konsola z 16-bitowym układem graficznym, wydana po raz pierwszy 30 października 1987 roku w Japonii, gdzie znana jest pod nazwą PC Engine. Swoją premierę w Ameryce Północnej konsola miała 29 sierpnia 1989. TurboGrafx-16 nie miał oficjalnej premiery PAL, ale bardzo ograniczona ilość konsol dostała się głównie na rynek Wielkiej Brytanii.

Konsola powstała dzięki współpracy pomiędzy Hudson Soft (odpowiedzialny głównie za produkcję chipów) oraz NEC. Charakterystyczną cechą konsoli był jej niewielki rozmiar, osiągnięty głównie dzięki zastosowaniu tylko trzech układów scalonych oraz używania niewielkich, przypominających karty kredytowe nośników danych, znanych pod nazwą "HuCard" (od Hudson Card; w wersji Amerykańskiej znana bardziej jako "TurboChip"). TurboGrafx-16 był pierwszą konsolą, używającą jako nośnika danych CD-ROM.

Początkowo PC Engine osiągnął znaczny sukces w Japonii, gdzie cieszył się lepszymi wynikami sprzedaży niż nawet Nintendo Famicom. Japońska popularność konsoli nie przekładała się jednak na zainteresowanie w Ameryce Północnej, gdzie konsola nie sprzedawała się tak dobrze, głównie z powodu słabego wsparcia twórców oraz wydawców gier.

Specyfikacja techniczna

PC Engine wraz z napędem CD-ROM
  • CPU: 8-bitowy układ HuC6280A, 1.79 lub 7.16 MHz (w zależności od potrzeb programu), zintegrowany z układem I/O.
  • GPU1: 16-bitowy układ HuC6260 Video Color Encoder (VCE),
  • GPU2: 16-bitowy układ HuC6270A Video Display Controller (VDC).
  • Rozdzielczość:
    • W poziomie: 256, 352 lub 512 pikseli.
    • W pionie: maksymalnie do 242 pikseli.
    • Większości gier wykorzystywała rozdzielczości 256×240, niektóre jak np. Sherlock Holmes Consulting Detective używały znacznie wyższej rozdzielczości - 512×224. Istniała także możliwości wyświetlania obrazu w rozdzielczości 512×240, jednakże nie było ona oficjalnie wykorzystywana.
  • Kolory
    • Głębia koloru: 9 bit
    • Dostępne Kolory: 512
    • Liczba kolorów na ekranie: maksymalnie do 482 (241 dla tła (ang. background), 241 dla duszków).
    • Paleta: maksymalnie do 32 (16 dla elementów tła, 16 dla duszków).
    • Liczba kolorów dla palet: do 16
  • Duszki (ang. Sprites):
    • Liczba jednocześnie wyświetlanych duszków: do 64
    • Wielkości duszków: 16×16, 16×32, 16x64, 32×16, 32×32, 32×64
    • Paleta: każdy duszek może używać do 15 unikatowych kolorów (jeden zarezerwowany jako przezroczysty kolor) z dostępnych 16 palet kolorów.
  • Warstwy (ang. Layers): HuC6270A VDC był w stanie wyświetlić tylko jedną warstwę duszków. Mogły one jednakże być umieszczone zarówno za jak i przed elementami tła.
  • Elementy tła - "kafelki" (ang. tiles):
    • Wielkości: 8×8
    • Paleta: Każda płytka może użyć do 16 kolorów z jednej z dostępnych 16 palet dla elementów tła. Jednakże pierwszy kolor każdego tła musi być taki sam dla wszystkich palet tła.
    • Warstwy: HuC6270A VDC wyświetlał tylko jedną warstwę tła.
  • Pamięć
    • Work RAM: 8 KB
    • Video RAM: 64 KB
  • Możliwości Audio
    • 6 kanałów audio PSG, programowanych bezpośrednio przez CPU - HuC6280A.
    • Częstotliwości Kanałów: 111.87 kHz
    • Głębia: 5 bit
  • Nośnik danych
    • HuCard (Turbo Chip w USA): największe japońskie tytuły posiadały do 20 Mbit pamięci ROM. Zwykle używano kart o pojemności 4 lub 8 Mbit.
    • CD: PC Engine było pierwszą domową konsolą wykorzystująca jako nośnik danych CD-ROM. Powstała do tego specjalna, osobna przystawka, o nazwie CD-ROM² / TurboGrafx-CD[1], później została też wydana zintegrowana wersja o nazwie TurboDuo. Na CD wydano zarówno unikalne tytuły, jak i ulepszone wersje innych gier, zawierające głosy postaci i animowane cut-scenki.
    • Poza SuperGrafx-16, wszystkie wersje PC Engine umożliwiały uruchomienie wszystkich dostępnych gier wydanych na tą platformę. Posiadając odpowiednie rozszerzenia na każdym system istnieje też możliwości uruchomienia licencjonowanych gier CD. Niektóre nielicencjonowane gry CD wydane przez Games Express wymagały do uruchomienia Duo system, ze względu na wbudowaną dodatkową pamięć (+256KB).
    • Łącznie na TurboGrafx wydano 157 gier, zarówno na HuCard jak i CD-ROM.

Przypisy

  1. TurboGrafx-CD (Platform) - Giant Bomb [online], www.giantbomb.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).

Linki zewnętrzne