Wojciech Pikuła

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Pikuła
generał brygady pilot generał brygady pilot
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1963
Mieszkowice

Przebieg służby
Lata służby

od 1981

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie
Siły Zbrojne RP

Formacja

Siły Powietrzne Rzeczypospolitej Polskiej

Jednostki

• Wyższa Oficerska Szkoła Lotnicza
• 8 pułk lotnictwa myśliwsko-bombowego
• 40 pułk lotnictwa myśliwsko-bombowego
• 8 pułk lotnictwa myśliwsko-bombowego
• 2 Brygada Lotnictwa Taktycznego
• Joint Warfare Centre w Stavanger Norwegia
• 12 Baza Lotnicza
• PKW Afganistan
• 1 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego
• Akademia Obrony Narodowej
• Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych
• 4 Skrzydło Lotnictwa Szkolnego
• 3 Skrzydło Lotnictwa Transportowego

Stanowiska

• pilot-instruktor w pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego
• dowódca klucza lotniczego w plmb
• szef strzelania powietrznego w plmb
• nawigator w Brygadzie Lotnictwa Taktycznego
• starszy inspektor w BLotT
• szef sekcji szkolenia lotniczego w BLotT
• szef bezpieczeństwa lotów w BLotT
• szef szkolenia w BLotT
• szef wydziału w PCDB w Stavanger
• dowódca Bazy Lotniczej
• d-ca międzynarodowego cywilno-wojskowego lotniska PKW Afganistan
• szef szkolenia w dowództwie SLotT
• cz.p.o. dowódcy SLotT
• dowódca SLotSz
• dowódca Skrzydła Lotnictwa Transportowego

Główne wojny i bitwy

ISAF

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Lotniczy Krzyż Zasługi Gwiazda Afganistanu Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Medal NATO za udział w misji ISAF
Odznaka skoczka spadochronowego wojsk lotniczych Zasłużony Pilot Wojskowy Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” II stopnia Odznaka Honorowa Sił Powietrznych Odznaka pilota (M. Klasa)

Wojciech Pikuła (ur. 22 maja 1963 w Mieszkowicach[1] – polski pilot wojskowy; generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego (2016–2020); dowódca 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego (2020–2023); od 2023 szef Zarządu Wojsk Lotniczych - zastępca Inspektora Sił Powietrznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Pikuła urodził się 22 maja 1963 w Mieszkowicach (powiat gryfiński, województwo zachodniopomorskie). W 1977 ukończył ośmioklasową Szkołę Podstawową im. Adama Mickiewicza w Rąbinie[2] (powiat świdwiński, województwo zachodniopomorskie). W latach 1977–1981 kontynuował naukę w Liceum Lotniczym w Dęblinie przy Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej[3]. W 1981 rozpoczął studia wojskowe w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie na kierunku pilot samolotu odrzutowego[1].

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

W 1985 po ukończeniu WOSL (Szkoła Orląt) uzyskał tytuł pilota inżyniera i został mianowany na pierwszy stopień oficerski podporucznika w grupie pilotów korpusu osobowego lotnictwa[1][4][5]. W tym samym roku rozpoczął w Mirosławcu zawodową służbę wojskową w 8 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego jako pilot-instruktor[5]. W 1990 został skierowany służbowo do Świdwina obejmując stanowisko dowódcy klucza lotniczego w 40 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego, gdzie od 1990 do 1992 był szefem strzelania powietrznego[6]. W latach 1992–1998 ponownie służył w 8 plmb na stanowisku szefa strzelania powietrznego[1]. W 1998 rozpoczął służbę w dowództwie 2 Brygady Lotnictwa Taktycznego, kolejno na stanowiskach nawigatora, starszego inspektora, szefa sekcji szkolenia lotniczego, szefa bezpieczeństwa lotów oraz szefa szkolenia[1][7]. W 2004 ukończył studia podyplomowe „Zintegrowane systemy zarządzania” na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu[5][1].

W latach 2005–2008 służył w międzynarodowych strukturach wojskowych NATO na stanowisku szefa wydziału odpowiadającego za rozwój koncepcji w Połączonym Centrum Działań Bojowych w Stavanger w Norwegii natowskiego Joint Warfare Centre. W okresie tym ukończył kursy zagraniczne, takie jak: NATO Orientation Course oraz NATO Expeditionary Operations Course w Oberammergau (Niemcy), Capability Development Course w Norfolk (VA, USA), a także Confrontation and Collaboration Analytics Course w Alexandrii (VA, USA)[6]. 5 czerwca 2008 rozpoczął sprawować funkcję dowódcy 12 Bazy Lotniczej w Mirosławcu[8]. W roku 2009 pełnił służbę w Polskim Kontyngentcie Wojskowym w Afganistanie w czasie siódmej zmiany[4] na stanowisku dowódcy międzynarodowego cywilno-wojskowego lotniska, tzw. KAIA[a] (Kabul Afghanistan International Airport) w ramach misji ISAF[6]. W okresie tym brał udział w wielu ćwiczeniach międzynarodowych, certyfikujących komponent do udziału w ramach Nato Response Force[10][5]. 5 maja 2010 przekazał dowodzenie 12 Bazy Lotniczej dla ppłk Zbigniewa Wolewicza, został wyznaczony do dalszej służby w dowództwie 1 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie[11][1].

W latach 2010–2014 pełnił służbę jako szef szkolenia w dowództwie 1 SLotT[1]. Z początkiem roku 2011 do 15 marca 2011 czasowo pełnił obowiązki dowódcy 1 SLotT[5][12]. W 2015 ukończył Podyplomowe Studia Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie[1]. W tym samym roku był szefem Oddziału Programowania Procedur Lotniczych i Prób w Locie – zastępcą szefa Zarządu Wojsk Lotniczych w Dowództwie Generalnym RSZ, a następnie szefem Zarządu Działań Lotniczych[10]. 2 maja 2016 podczas uroczystości z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej minister obrony narodowej Antoni Macierewicz wręczył mu nominację na stanowisko dowódcy 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie[13] z dniem objęcia 9 maj 2016[14], jako odpowiedzialnego za organizację i nadzór nad szkoleniem lotniczym pilotów Lotniczej Akademii Wojskowej oraz w Siłach Zbrojnych RP[1]. Wprowadził do służby w Siłach Powietrznych nowe samoloty szkolno-treningowe M-346 Bielik oraz wdrożył Zintegrowany System Szkolenia Zaawansowanego AJT (Advanced Jet Trainer), z jednoczesnym wycofywaniem ze szkolenia zasłużonych samolotów TS-11 Iskra[10]. W dniach 16–20 października 2017 zorganizował konferencję forum użytkowników samolotu M-346 Joint User Group[b][5].

1 marca 2020 awansowany do stopnia generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”[16][17]. 30 listopada 2020 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wręczył mu nominacje na stanowisko służbowe dowódcy 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego[18][5]. 3 grudnia 2020 w Dęblinie na placu apelowym „Szkoły Orląt”, przy pomniku Bohaterskim Lotnikom w obecności dowódcy generalnego RSZ generała Jarosława Miki, przekazał obowiązki dowódcy 4 SLSz płk pil. Grzegorzowi Ślusarzowi[19]. 8 grudnia 2020 w Powidzu przejął dowodzenie 3 SLTr od gen. bryg. pil. Krzysztofa Cura w obecności I zastępcy dowódcy generalnego RSZ gen. broni pil. Jana Śliwki[20]. 10 maja 2023 został nominowany przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka na stanowisko szefa Zarządu Wojsk Lotniczych - zastępcę Inspektora Sił Powietrznych z dniem 15 maja 2023[21].

Ma klasę mistrzowską pilota wojskowego na samolotach bojowych. Doświadczenie pilota zdobywał na różnych typach statków powietrznych: Zlin 42 M, Lim-2, Lim-5 różnych wersji i modyfikacji, Su-22 UM3K, Su-22 M4, TS-11. Jego nalot ogólny wynosi prawie 2 tys. godzin. Prywatnie uprawia narciarstwo, turystykę górską oraz interesuje się historią[10][4].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

i inne

Garnizony w przebiegu służby[1][5][6][edytuj | edytuj kod]

  1. Dęblin (1981–1985) → Mirosławiec (1985–1990) → Świdwin (1990–1992) → Mirosławiec (1992–1998) → Poznań (1998–2005) → Stavanger (2005–2008) ↘
  2. Mirosławiec/PKW Afganistan (2008–2010;2009) → Świdwin (2010–2014) → Warszawa (2014–2015;2015–2016) ↘
  3. Dęblin (2016–2020) → Powidz (2020–2023) → Warszawa (2023– )

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zgrupowanie KAIA sprawowało nadzór na wojskowo-cywilnym portem lotniczym w Afganistanie. Misja pełniona była w okresie od 1 kwietnia do 1 października 2009 r. przez sześćdziesięciu siedmiu żołnierzy. Polscy żołnierze Zgrupowania KAIA, tzw. Lead Nation w KAIA, byli odpowiedzialni za funkcjonowanie i kierowanie największym portem lotniczym w Kabulu, pełniąc służbę w strefie wojennej i w czasie ciągłego zagrożenia bezpieczeństwa. Kierowali całością cywilnych i wojskowych operacji lotniczych na lotnisku i w powietrzu, koordynowali ruch lotniczy oraz sprawowali nadzór nad przestrzenią powietrzną[9].
  2. ↑ Konferencja Joint User dotycząca samolotu M-346. W 2017 rolę gospodarza pełniła Polska poprzez dowódcę 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego. W konferencji uczestniczyli przedstawiciele Włoskich Sił Powietrznych ItAF, Zarząd ds. Uzbrojenia Lotniczego i Certyfikacji DAAA z Włoch, przedstawiciele firmy Leonardo z Włoch, delegacja Izraelskich Sił Powietrznych IAF, przedstawiciele TOR z Izraela, delegacja Singapurskich Sił Powietrznych RSAF, STA z Singapuru, delegacja Honeywell z USA[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Gałecki 2017 ↓, s. 97.
  2. ↑ ZS-P Rąbino. zsprabino.edu.pl. [dostęp 2022-06-09].
  3. ↑ Absolwenci generałowie. wp.mil.pl. [dostęp 2022-06-09].
  4. ↑ a b c Awanse generalskie dla ośmiu oficerów. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-06-09].
  5. ↑ a b c d e f g h i Jakuboszczak 2021 ↓, s. 173.
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m Nominacja generalska Dowódcy 4. Skrzydła. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-06-06].
  7. ↑ Zmiany kadrowe w Siłach Powietrznych. defence24.pl. [dostęp 2022-06-09].
  8. ↑ Lotnisko w Mirosławcu. polot.net. [dostęp 2022-06-09].
  9. ↑ Powidz: 13 lat temu wrócili z Afganistanu. slupca.pl. [dostęp 2022-06-09].
  10. ↑ a b c d Gen. bryg. pil. Wojciech Pikuła. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-06-09].
  11. ↑ Jasiński 2011 ↓, s. 152.
  12. ↑ Świdwin powitał generała. swidwin.pl. [dostęp 2022-06-09].
  13. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 89.
  14. ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 226.
  15. ↑ M-346 Joint User Group. 4slsz.wp.mil.pl. [dostęp 2022-06-09].
  16. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 34.
  17. ↑ a b Awanse generalskie. prezydent.pl. [dostęp 2022-06-09].
  18. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 168.
  19. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 170.
  20. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 172.
  21. ↑ Zmiany na kluczowych stanowiskach w Siłach Powietrznych. defence24.pl. [dostęp 2023-05-10].
  22. ↑ M.P. z 2003 r. nr 55, poz. 856 – pkt 461.
  23. ↑ Polscy lotnicy świętują. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-06-08].
  24. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 388 – pkt 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Pikuła&oldid=73232918”