Zdzisław Nurkiewicz
Zdzisław Nurkiewicz ps. „Noc”, „Nieczaj”, „Bator”, „Błyskawica” (ur. 10 lutego 1901 we Włocławku, zm. 12 września[1] 1980 w Czatkowicach) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
W latach 1918-1919 służył jako ochotnik w 31 Pułku Strzelców Kaniowskich, a kampanię wrześniową 1939 odbył w szeregach 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego w Nieświeżu. Został ciężko ranny. Dowódca Nowogródzkiej Brygady Kawalerii, gen. bryg. Władysław Anders awansował go na chorążego i wnioskował o odznaczenie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
W czasie II wojny światowej aktywnie działał w konspiracji ZWZ – AK. W latach 1941-1942 w Obwodzie AK w Nieświeżu, kryp. „Strażnica”, „Niedźwiedzica”, a później w Obwodzie AK Stołpce.
W latach 1942-1944 działał w grupie ppor. K. Miłaszewskiego i organizował w Puszczy Nalibockiej Dywizjon 27 Pułku Ułanów (nazywany przez miejscową ludność „Legionem Nurkiewicza” lub „Królem Nocy”)[2].
Od lipca 1944 do stycznia 1945 walczył w Puszczy Kampinoskiej, powstaniu warszawskim i w lasach opoczyńskich. Rozbudował dywizjon i był jego ostatnim dowódcą. W czasie walk był dwukrotnie ranny. Ostatnie boje toczył wspólnie z 25 Pułkiem Piechoty AK Ziemi Piotrkowskiej.
Po wojnie w 1959 został aresztowany przez funkcjonariuszy SB, a następnie skazany przez sąd w Zielonej Górze na karę śmierci, później zamienioną na 15 lat ciężkiego więzienia. Dopiero w marcu 2005 został całkowicie zrehabilitowany. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Krzeszowicach obok Krzyża Katyńskiego. Miał siedmioro synów i córkę.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 2010)[3]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari[4]
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Krzyż Zasługi
- Krzyż Armii Krajowej
- Warszawski Krzyż Powstańczy
- Medal Wojska – czterokrotnie
oraz wiele innych odznaczeń, medali i odznak oraz sportowych wyróżnień II RP.
Przypisy
- ↑ Maciej Zapolski [online], www.nieczaj.republika.pl [dostęp 2017-11-28] .
- ↑ Obszernie na temat tego okresu pisze: A.Pilch, Partyzanci trzech puszcz, Wydawnictwo Mireki 2013
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 98, poz. 1146
- ↑ Janusz Stankiewicz: Kawalerowie Orderu VIRTUTI MILITARI. [dostęp 6 stycznia 2010]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Ludzie związani z Krzeszowicami
- Ludzie urodzeni we Włocławku
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym
- Oficerowie Armii Krajowej
- Osoby skazane na karę śmierci
- Podporucznicy kawalerii II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej
- Urodzeni w 1901
- Więźniowie polityczni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1957–1989
- Zmarli w 1980
- Żołnierze Grupy Kampinos