Zdzisław Nurkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 08:43, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Zdzisław Nurkiewicz ps. „Noc”, „Nieczaj”, „Bator”, „Błyskawica” (ur. 10 lutego 1901 we Włocławku, zm. 12 września[1] 1980 w Czatkowicach) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

W latach 1918-1919 służył jako ochotnik w 31 Pułku Strzelców Kaniowskich, a kampanię wrześniową 1939 odbył w szeregach 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego w Nieświeżu. Został ciężko ranny. Dowódca Nowogródzkiej Brygady Kawalerii, gen. bryg. Władysław Anders awansował go na chorążego i wnioskował o odznaczenie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

W czasie II wojny światowej aktywnie działał w konspiracji ZWZAK. W latach 1941-1942 w Obwodzie AK w Nieświeżu, kryp. „Strażnica”, „Niedźwiedzica”, a później w Obwodzie AK Stołpce.

W latach 1942-1944 działał w grupie ppor. K. Miłaszewskiego i organizował w Puszczy Nalibockiej Dywizjon 27 Pułku Ułanów (nazywany przez miejscową ludność „Legionem Nurkiewicza” lub „Królem Nocy”)[2].

Od lipca 1944 do stycznia 1945 walczył w Puszczy Kampinoskiej, powstaniu warszawskim i w lasach opoczyńskich. Rozbudował dywizjon i był jego ostatnim dowódcą. W czasie walk był dwukrotnie ranny. Ostatnie boje toczył wspólnie z 25 Pułkiem Piechoty AK Ziemi Piotrkowskiej.

Po wojnie w 1959 został aresztowany przez funkcjonariuszy SB, a następnie skazany przez sąd w Zielonej Górze na karę śmierci, później zamienioną na 15 lat ciężkiego więzienia. Dopiero w marcu 2005 został całkowicie zrehabilitowany. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Krzeszowicach obok Krzyża Katyńskiego. Miał siedmioro synów i córkę.

Ordery i odznaczenia

oraz wiele innych odznaczeń, medali i odznak oraz sportowych wyróżnień II RP.

Przypisy

  1. Maciej Zapolski [online], www.nieczaj.republika.pl [dostęp 2017-11-28].
  2. Obszernie na temat tego okresu pisze: A.Pilch, Partyzanci trzech puszcz, Wydawnictwo Mireki 2013
  3. M.P. z 2010 r. nr 98, poz. 1146
  4. Janusz Stankiewicz: Kawalerowie Orderu VIRTUTI MILITARI. [dostęp 6 stycznia 2010]. (pol.).

Linki zewnętrzne