Żyła jądrowa
Żyła jądrowa (łac. vena testicularis) – w anatomii człowieka żyła odprowadzająca krew z jądra i najądrza[1][2]. Rozpoczyna się jako kilka większych i dużo drobnych gałęzi żylnych na tylnym brzegu jądra i najądrza, wytwarzających w powrózku nasiennym bardzo obfity splot wiciowaty (plexus pampiniformis)[1][2]. Splot wiciowaty przechodzi przez kanał pachwinowy i kieruje się ku górze, leżąc w przestrzeni zaotrzewnowej. Towarzyszy na swoim przebiegu tętnicy jądrowej, początkowo ją otaczając jako wspomniany splot, w miarę wstępowania ku górze coraz bardziej się upraszczający, następnie stanowiący już tylko dwie, poprzecznie pozespalane żyły. Na krótko przed ujściem dwie żyły łączą się w jedną i przestają towarzyszyć tętnicy. Lewa żyła jądrowa wpada do lewej żyły nerkowej, prawa bezpośrednio do żyły głównej dolnej. Żyły jądrowe zazwyczaj mają zastawkę przy swoim ujściu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 419–420, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 557–561, ISBN 978-83-200-4501-7.
