(50000) Quaoar
|
||
 Zdjęcie Quaoara wykonane przez Teleskop Hubble’a |
||
| Odkrywca | Chad Trujillo, Mike Brown[1] |
|
| Data odkrycia | 4 czerwca 2002[1] | |
| Nr kolejny | 50000 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 2002 LM60 | |
| Charakterystyka orbity (2016-07-31) | ||
| Występowanie planetoidy |
TNO[1], cubewano[2] | |
| Półoś wielka | 43,44[1] au | |
| Mimośród | 0,0351[1] | |
| Peryhelium | 41,91[1] au | |
| Aphelium | 44,97[1] au | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
286,3[1] lat | |
| Śr. prędkość | ok. 4,5 km/s | |
| Inklinacja | 7,99[1]° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | ok. 1070[2] km 890 ± 70[3] km |
|
| Masa | 1,6±0,3 × 1021[3] kg | |
| Średnia gęstość | 4,2 ± 1,3[3] g/cm3 | |
| Okres obrotu | ok. 17,6788[1] h | |
| Albedo | ok. 0,19 | |
| Jasność absolutna | 2,4[1]m | |
| Satelity naturalne | 1 – Weywot | |
(50000) Quaoar – duża planetoida transneptunowa z pasa Kuipera, obiekt typu cubewano[2].
Spis treści
Odkrycie[edytuj]
Planetoida została odkryta 4 czerwca 2002 w Obserwatorium Palomar przez Michaela Browna i Chada Trujillo przy pomocy Teleskopu Samuela-Oschina. Otrzymała ona najpierw oznaczenie prowizoryczne 2002 LM60.
Nazwa obiektu pochodzi z kultury Indian ze szczepu Tongva i oznacza pradawne bóstwo stwórcze.
Orbita[edytuj]
Orbita (50000) Quaoara nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 8,0°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje ok. 286,3 lat, krążąc w średniej odległości 43,4 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 4,5 km/s.
Właściwości fizyczne[edytuj]
(50000) Quaoar ma średnicę szacowaną na ok. 1070 km[2]. Jego albedo wynosi ok. 0,19, a jasność absolutna to ok. 2,4m. Średnia temperatura na jego powierzchni sięga ok. 43 K.[potrzebny przypis]
Na powierzchni Quaoara stwierdzono za pomocą badań spektroskopowych obecność zamarzniętego lodu wodnego, jednakże planetoida ma czerwoną powierzchnię. Planetoida ta jest wystarczająco duża, by w przeszłości posiadać atmosferę, a jej wulkany wyrzucają na powierzchnię lodowe błoto, które tam zamarza. Ponieważ Quaoar nie jest wystarczająco duży, nie może na stałe zatrzymać lotnych substancji, takich jak metan, tlenek węgla lub azot. Doprowadziło to kilka miliardów lat po jego powstaniu do utraty atmosfery, z której pozostały jedynie resztki metanu. Wraz z upływem czasu pod wpływem promieniowania kosmicznego metan przekształcił się w długie łańcuchy węglowodorów o czerwonym zabarwieniu, co nadało powierzchni planetoidy czerwony kolor.
Księżyc planetoidy[edytuj]
W lutym 2007 roku doniesiono o odkryciu towarzysza Quaoara, który oznaczony został prowizorycznie jako S/2007 (50000) 1. W 2009 roku otrzymał nazwę Weywot. Jego średnica to ok. 95 (+/- 24) km. Obiega on Quaoara w odległości ok. 14 500 km w czasie ok. 12,44 dni[3].
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Diagram orbity (50000) Quaoar
- Informacje o Quaoarze i jego księżycu (ang.)
- (50000) Quaoar w bazie Minor Planet Center (ang.)
|
|||||
|
|||||||||||
