Adranus lub Adranos (gr. Αδρανός) – w mitologii rzymskiej bóg czczony na Sycylii przez jej rdzennych mieszkańców Sykulów. Adranus, którego czczono przede wszystkim w okolicach miasta Adrano, starożytnego Adranus, w pobliżu Etny[1], był bogiem ognia. Sam bóg miał zamieszkiwać pod wulkanem, zanim został stamtąd przegnany przez Hefajstosa/Wulkana. Poświęconym mu zwierzęciem był zapewne pies, o czym świadczy wzmianka u Klaudiusza Eliana o tysiącu świętych psów, hodowanych w pobliżu jego świątyni[2]. Za kochankę Adranusa uchodziła nimfa Thalia; według jednej z wersji mitu ta para była rodzicami Palików (w innych wersjach uchodzą oni za synów Zeusa).
Niektórzy badacze wskazują na możliwe podobieństwa między Adranusem a perskim bóstwem Adarem i fenickim Adramelechem; jeden i drugi to bogowie kojarzeni z ogniem i słońcem[3].
