Przejdź do zawartości

Alexander Medina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Medina
Pełne imię i nazwisko

Alexander Jesús Medina Reobasco

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1978
Salto

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1992–1996 Ferro Carril
1997 Fritsa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1998–1999 Huracán Buceo ?? (1)
2000–2001 Central Español ?? (21)
2002–2003 Liverpool ?? (35)
2004–2005 Nacional 49 (32)
2005–2008 Cádiz CF 47 (6)
2007–2008 Racing Ferrol (wyp.) 30 (2)
2008–2009 Nacional 20 (6)
2009 Arsenal Sarandí 13 (0)
2010 Unión Española 22 (5)
2011 River Plate Montevideo 8 (4)
2011–2014 Nacional 41 (14)
2014–2015 Fénix 16 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006  Urugwaj 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016–2017 Nacional (młodzież)
2018 Nacional
2019–2021 Talleres Córdoba
2022 SC Internacional
2022–2023 Vélez Sarsfield
2023–2024 Granada CF
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Alexander Jesús „Cacique” Medina Reobasco (ur. 8 sierpnia 1978 w Salto) – urugwajski piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Medina pochodzi z miasta Salto. W wieku juniorskim występował kolejno w tamtejszych zespołach Peñarol de Salto (już w wieku pięciu lat), Sol de América i Ferro Carril FC. Początkowo występował głównie na pozycji pomocnika, dopiero w późniejszym czasie został przesunięty do ataku. Od czternastego roku życia w barwach seniorów Ferro Carril występował w regionalnych rozgrywkach Liga Salteña de Football, zaś jako dziewiętnastolatek przeniósł się do miasta Tacuarembó, gdzie w 1997 roku jako zawodnik tamtejszego Club Fritsa triumfował w lokalnej lidze Asociación de Fútbol de Tacuarembó. Równocześnie występował również w reprezentacji departamentu Tacuarembó[1]. Pierwszy profesjonalny kontrakt podpisał ze skromną ekipą Huracán Buceo ze stołecznego Montevideo, w którego barwach zadebiutował w urugwajskiej Primera División w 1998 roku. Wtedy też strzelił swojego pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej, a w Huracánie spędził ogółem dwa lata, nie potrafiąc się przebić do pierwszego składu.

W styczniu 2000 Medina odszedł do drugoligowego Central Español, co okazało się bardzo udanym ruchem – w sezonie 2000 jako niekwestionowana gwiazda drużyny (czternaście zdobytych goli) wywalczył z nią awans do pierwszej ligi. Na najwyższym szczeblu występował jeszcze w Español przez rok, po czym odszedł do drugoligowego Liverpool FC z Montevideo. Tam od razu wywalczył sobie niepodważalne miejsce w drużynie prowadzonej przez Julio Ribasa i w sezonie 2002 – u boku graczy takich jak Jorge Fucile czy Sebastián Soria – awansował z Liverpoolem na najwyższy szczebel rozgrywek (on sam wydatnie przyczynił się do tego sukcesu, strzelając trzynaście bramek). Dobrą passę kontynuował również w pierwszej lidze, kiedy to w sezonie 2003 wywalczył koronę króla strzelców ligi urugwajskiej (zdobył dwadzieścia dwa gole), jako pierwszy w historii, któremu udała się ta sztuka w barwach Liverpoolu. Ogółem w ekipie tej występował przez dwa lata.

W styczniu 2004 Medina przeszedł do krajowego giganta – stołecznego Club Nacional de Football. Tam stworzył skuteczny duet napastników z Sebastiánem Abreu i wciąż imponował bramkostrzelnością; w sezonie 2004 drugi raz z rzędu został królem strzelców ligi (tym razem zanotował dwadzieścia sześć trafień) i wywalczył z Nacionalem wicemistrzostwo Urugwaju. Pół roku później – podczas półrocznych rozgrywek 2005 – zdobył natomiast z ekipą prowadzoną przez Martína Lasarte tytuł mistrza Urugwaju. W sierpniu 2005 został piłkarzem beniaminka ligi hiszpańskiej – Cádiz CF, którego trenerem był jego rodak Víctor Espárrago. W Primera División zadebiutował 28 sierpnia 2005 w przegranym 1:2 spotkaniu z Realem Madryt, a pierwsze gole strzelił 15 stycznia 2006 w wygranej 2:0 konfrontacji z Málagą, zdobywając obydwa gole dla Cádiz. Znacznie zawiódł jednak oczekiwania, notując słabe występy i sporadycznie wpisując się na listę strzelców, a na koniec sezonu 2005/2006 spadł z Cádiz do drugiej ligi. Na zapleczu spędził w jego barwach jeszcze rok, bezskutecznie walcząc o powrót do Primera i nie potrafił odzyskać formy strzeleckiej z ligi urugwajskiej.

W sierpniu 2007 Medina został wypożyczony do innego drugoligowca – Racingu Ferrol, gdzie grał przez sezon z kiepskim skutkiem (tylko trzy gole) i spadł z nim do trzeciej ligi hiszpańskiej. Bezpośrednio po tym powrócił do klubu, w którym święcił największe sukcesy – Club Nacional de Football. W sezonie 2008/2009 wywalczył z nim swoje drugie mistrzostwo Urugwaju, jednak sam spisywał się przeciętnie i po zakończeniu rozgrywek przeniósł się do argentyńskiego Arsenalu de Sarandí. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 29 sierpnia 2009 w przegranym 1:3 meczu z Vélezem Sarsfield, lecz mimo pewnego miejsca w składzie nie zdołał zdobyć w Arsenalu żadnego gola. W styczniu 2010 podpisał umowę z chilijskim Uniónem Española ze stołecznego Santiago, w chilijskiej Primera División debiutując 3 lutego 2010 w zremisowanym 0:0 pojedynku z Palestino. Pierwszą bramkę strzelił za to jedenaście dni później w wygranym 2:1 spotkaniu z Huachipato. Ogółem w Uniónie grał przez rok bez poważniejszych osiągnięć.

W styczniu 2011 Medina po raz kolejny powrócił do ojczyzny, zasilając stołeczny River Plate Montevideo. Tam spędził pół roku, po czym za sprawą dobrych występów ponownie znalazł zatrudnienie w Club Nacional de Football. Tym razem występował w jego barwach trzy lata – w sezonie 2011/2012 zdobył z Nacional swój trzeci tytuł mistrza Urugwaju, jednak z racji zaawansowanego wieku nie potrafił sobie już wywalczyć na stałe pewnego miejsca w składzie. Notował regularne występy, jednak na ogół był rezerwowym dla graczy takich jak Richard Porta, Gonzalo Bueno czy Iván Alonso. Ostatni rok swojej kariery spędził w stołecznym, skromnym CA Fénix, po czym w wieku 37 lat zdecydował się zakończyć karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Urugwaju Medina zadebiutował za kadencji tymczasowego selekcjonera Gustavo Ferrína, 1 marca 2006 w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z Anglią. Był to zarazem jego jedyny występ w kadrze narodowej.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery Medina znalazł zatrudnienie w swoim byłym zespole Club Nacional de Football. W latach 2016–2017 pracował na stanowisku trenera drugiej drużyny Nacionalu, zaś w styczniu 2018 zastąpił Martína Lasarte w roli szkoleniowca pierwszego zespołu[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juanjo Alberti: ALEXANDER MEDINA: EL CACIQUE SALTEÑO DEL GOL. [w:] Diario El Pueblo [on-line]. diarioelpueblo.com.uy, 18 grudnia 2011. [dostęp 2017-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 grudnia 2017)]. (hiszp.).
  2. Alexander Medina es el nuevo entrenador de Nacional. [w:] Referí [on-line]. referi.uy, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-27]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]