Byszyno
53°56′56″N 16°02′34″E/53,948889 16,042778| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
33 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2007) |
204 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-200[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZBI |
| SIMC |
0302764 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego  | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard  | |
| 53°56′56″N 16°02′34″E/53,948889 16,042778[1]
| |
Byszyno (niem. Boissin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 204 mieszkańców.
Osada wchodząca w skład sołectwa: Przegonia.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży w odległości ok. 9 km na południe od Białogardu, przy bocznej drodze w kierunku Stanomina, na prawym brzegu rzeki Parsęty, wśród lasów, o zwartej zabudowie szachulcowej i murowanej pochodzącej z poł. XIX wieku. Jest miejscowością turystyczno-wczasową w pobliżu dwóch jezior:
- Rybackiego o pow. 15 ha, które jest największym jeziorem gminy
- Byszyńskiego o pow. 7 ha
Zabytki i atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- kościół parafialny pw. Matki Bożej Częstochowskiej, neoromański z XIX wieku, znajduje się we wsi. Kościół rzymskokatolicki należący do dekanatu Białogard, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Budynek murowany, został wzniesiony w środku wsi z głazów narzutowych i cegły, bez prezbiterium i bez wieży[3]. Otwory wejściowe i okienne zakończone łukiem półokrągłym. Dach dwuspadowy, kryty dachówką. Sufit płaski, drewniany, belkowany. Chór muzyczny prosty, wsparty na dwóch drewnianych słupach. Ostatnio dobudowano zakrystię, kruchtę i dzwonnicę.
- budynki mieszkalne o konstrukcji ryglowej - zagroda nr 40 i 55; budynek bramny o konstrukcji ryglowej i szkieletowej - zagroda nr 32; stodoła o konstrukcji ramowej - zagroda nr 57; stodoła i budynki inwentarskie o konstrukcji ramowej - zagroda nr 63
- osada na wyspie palowej z VIII / IX wieku, w południowej części jeziora Byszyńskiego. Obecnie na terenie jeziora organizowane są zabawy paintballowe, ogniska oraz inne imprezy okolicznościowe
- występują tutaj dwa cmentarze założone w XIX wieku:
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Po obu stronach drogi Czarnowęsy-Byszyno rosną takie drzewa jak: jesion wyniosły, klon zwyczajny, lipa drobnolistna o obw. 184 - 250 cm, które tworzą aleję o długości 2950 m.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przez wieś wiedzie lokalny, turystyczny szlak rowerowy: Szlakiem najstarszych śladów osadnictwa na Ziemi Białogardzkiej.
We wsi gospodarstwo agroturystyczne, nad jeziorem Byszyńskim znajduje się ośrodek wypoczynkowy,.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W Byszynie funkcjonuje wodociąg grupowy zaopatrujący wieś oraz Przegonię.
Kultura i sport
[edytuj | edytuj kod]W Byszynie jest świetlica wiejska oraz boisko sportowe.
Ludowy Zespół Sportowy we wsi to "Huragan" Byszyno, należący do Gminnego Zrzeszenia LZS.
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]W Byszynie swój początek bierze droga wojewódzka nr 169, która stanowi połączenie z Tychowem i dalej Bobolicami.
Jest tutaj przystanek komunikacji autobusowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 14205
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 132 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 180, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ „Starostwo Powiatowe”. Białogard.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005
