Przejdź do zawartości

Osvaldo Brandão

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osvaldo Brandão
Data i miejsce urodzenia

18 września 1916
Taquara

Data i miejsce śmierci

29 września 1989
São Paulo

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1942–1946 SE Palmeiras
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1945 SE Palmeiras
1947–1948 SE Palmeiras
1948–1950 Santos FC
1951–1953 Portuguesa
1954–1957 Corinthians Paulista
1955–1956 Brazylia
1957 Brazylia
1958–1960 SE Palmeiras
1961–1963 Independiente
1963 São Paulo
1964–1966 Corinthians Paulista
1967 Independiente
1968 Corinthians Paulista
1969–1970 Peñarol
1971 São Paulo
1971–1975 SE Palmeiras
1975–1977 Brazylia
1977–1978 Corinthians Paulista
1980 SE Palmeiras
1980–1981 Corinthians Paulista
1984 Cruzeiro EC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Osvaldo Brandão (ur. 18 września 1916 w Taquarze – zm. 29 września 1989 w São Paulo) – piłkarz i trener brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Osvaldo Brandão podczas kariery piłkarskiej występował w klubie SE Palmeiras w latach 1942–1946. Z Palmeiras dwukrotnie zdobył mistrzostwo stanu São Paulo – Campeonato Paulista w 1942 i 1944 roku.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed zakończeniem kariery piłkarskiej Osvaldo Brandão został trenerem. Prace trenerską rozpoczął w SE Palmeiras. Z Palmeiras zdobył mistrzostwo stanu São Paulo – Campeonato Paulista w 1947 roku. Podczas pracy w Portuguesie wygrał Turniej Rio - São Paulo w 1952 roku. Po opuszczeniu Portuguesy prowadził Corinthians Paulista, z którym zdobył kolejne mistrzostwo stanu São Paulo oraz Turniej Rio - São Paulo w 1954 roku. Podczas pracy w Corinthians Brandao po raz pierwszy prowadził reprezentacja Brazylii. W roli selekcjonera zadebiutował 17 listopada 1955 w zremisowanym 3-3 meczu z reprezentacją Paragwaju, którego stawką było Copa Oswaldo Cruz 1955, który Brazylia zdobyła. W 1956 roku poprowadził Brazylię do czwartego miejsca na Copa América 1956. Bilans jego pierwszej kadencji selekcjonera to: 6 meczów, 2 zwycięstwa, 3 remisy i jedna porażka przy bilansie bramkowym 7-8.

Po rocznej przerwie powrócił na stanowisko selekcjonera Brazylii w 1957 i doprowadził ją do drugiego miejsca na Copa América 1957. W tym samym roku rozstał się z reprezentacją na początku eliminacji mistrzostw Świata 1958. Bilans jego drugiej kadencji selekcjonera to 8 meczów, 5 zwycięstw, remis i 2 porażki przy bilansie bramkowym 26-10. W latach 1958–1960 po raz kolejny prowadził Palmeiras, z którym po raz kolejny zdobył mistrzostwo stanu São Paulo w 1959 roku. W latach 1961–1963 prowadził argentyńskie CA Independiente. 16 listopada 1965 okazjonalnie poprowadził reprezentację Brazylii w przegranym 0-2 meczu z Arsenalem Londyn. Po pracy w São Paulo FC i Corinthians Paulista powrócił do Independiente, z którym zdobył mistrzostwo Argentyny 1967. Po kolejnej przygodzie w Corinthians, w 1970 roku prowadził urugwajski CA Peñarol.

Po powrocie do Brazylii prowadził po raz kolejny São Paulo FC, z którym zdobył mistrzostwo stanu São Paulo w 1971 roku. W tym samym roku powrócił do Palmeiras. Z Palmeiras zdobył dwukrotnie mistrzostwo Brazylii w 1972 i 1973 oraz mistrzostwo stanu São Paulo w 1972 i 1974 roku. Sukcesy z Palmeiras zaowocowały powrotem na stanowisko selekcjonera reprezentacji Brazylii w 1975. W 1975 odpadł w półfinale z Peru z Copa América 1975. Osvaldo Brandão rozstał się z reprezentacją Brazylii w marcu 1977 roku zastąpiony przez Cláudio Coutinho. Bilans jego oststniej kadencji to 28 meczów, 22 zwycięstwa, 4 remisy i 2 porażki przy bilansie bramkowym 61-18. Łączny bilans jego pracy z reprezentacją to: 43 mecze, 29 zwycięstw, 8 remisów i 6 porażek przy bilansie bramkowym 94-38. W ostatnich latach pracy trenerskiej trenował SE Palmeiras, Corinthians Paulista i Cruzeiro EC, w którym pożegnał się z futbolem, zdobywając mistrzostwo stanu Minas GeraisCampeonato Mineiro w 1984 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 5/2004, 11-12/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz. 4 (1952–1956), cz. 5 (1957–2004), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 4, 28-33, 101-102.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]