Przejdź do zawartości

Dave Mustaine

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dave Mustaine
Ilustracja
Dave Mustaine (2022)
Imię i nazwisko

David Scott Mustaine

Data i miejsce urodzenia

13 września 1961
La Mesa

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara klasyczna, gitara rezofoniczna, gitara basowa, pianino, sitar

Typ głosu

tenor

Gatunki

thrash metal, heavy metal, speed metal

Zawód

wokalista, gitarzysta, kompozytor

Aktywność

od 1981

Zespoły
Metallica (1982–1983)
Megadeth (1983–2002, od 2004)
MD.45 (1996)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Dave Mustaine (2008)

David Scott Mustaine (ur. 13 września 1961 w La Mesa[1]) – amerykański muzyk thrashmetalowy, multiinstrumentalista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był gitarzystą zespołu Metallica, a następnie został liderem, wokalistą i gitarzystą thrash metalowej grupy Megadeth, którą założył w połowie lat osiemdziesiątych. Jest organizatorem festiwalu Gigantour. Charakterystyczną cechą stylu jego kompozycji jest tworzenie bardzo rytmicznych i szybkich riffów gitarowych, nazywanych często (ang.) spitfire riffs. W swoim rozwoju muzycznym przeszedł pewną ewolucję: w początkowym okresie komponował utwory bardzo finezyjne, z często zmieniającymi się motywami melodycznymi, bardzo rozbudowanymi partiami solowymi gitary i długimi fragmentami instrumentalnymi, później zwrócił się w kierunku utworów o klasycznej, sekwencyjnej, bardziej przystępnej dla przeciętnego słuchacza budowie.

W 2004 roku muzyk wraz z Martym Friedmanem został sklasyfikowany na 19. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[2]. W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 89. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[3]. Ponadto w książce Joela McIvera pt. „The 100 Greatest Metal Guitarists” uznano go za najlepszego metalowego gitarzystę na świecie.

W 1991 roku ożenił się z Pamelą Anne Casselberry wraz z którą ma dwoje dzieci, syna Justisa Davida i córkę Elektrę Nicole, która jest piosenkarką country[4]. W lutym 1993 roku Dave próbował popełnić samobójstwo, przedawkowując valium. Trafił do szpitala[5]. Od 2015 roku wraz z rodziną mieszka w Nashville, gdzie przeprowadził się na rzecz działalności artystycznej córki[6]. Poza działalnością artystyczną muzyk prowadzi winnicę pod nazwą Mustaine Vineyards w Fallbrook w Kalifornii[7][8]. Wziął udział w Experience Hendrix Tribute Tour, tournée poświęconemu Jimiemu Hendrixowi[9]. 17 czerwca 2019 artysta poinformował o wykryciu u niego nowotworu krtani i o poddaniu się leczeniu[10]. 31 stycznia 2020 roku podczas koncertu Megadeth ogłosił, że jest już wolny od raka[11]. Został wychowany jako Świadek Jehowy[12]. Obecnie jest narodzonym na nowo chrześcijaninem[13]. Mustaine jako nastolatek praktykował czarną magię, co zainspirowało kilka piosenek na drugim albumie Megadeth, Peace Sells... But Who’s Buying? Mustaine stwierdził, że nie chce już odtwarzać tych utworów z powodu zmienionych przekonań duchowych[14]. W wywiadzie Mustaine powiedział: „Kiedy byłem dzieckiem, uprawiałem czarną magię i rzuciłem klątwę na kolesia, przez co jego noga uległa uszkodzeniu. Po drugie, rzuciłem klątwę seksualną na jedną dziewczynę a następnej nocy spała w moim łóżku, więc myślę, że to zadziałało”[15].

Mustaine jest posiadaczem czarnych pasów w taekwondo oraz odmiany karate Ukidokan. W roku 2007 został ambasadorem taekwondo[16]. Dave Mustaine trenuje również Brazylijskie Jiu-Jitsu i na styczeń 2021 jest posiadaczem purpurowego pasa[17].

Instrumentarium

[edytuj | edytuj kod]
  • Dean Dave Mustaine Signature VMNT1[18]
  • Seymour Duncan 'LiveWire Dave Mustaine Active Humbucker’ pickups[18]
  • ESP Signature Dave Mustaine DV8 guitar[18]
  • ESP Signature Dave Mustaine Axxion guitar[18]
  • Dean VMNT Angel of Deth and Gears of War guitars[18]
  • Rocktron Prophesy Guitar System[18]
  • Line 6 Dave Mustaine Signature amp beta models[18]
  • Line 6 4x12's with Celestion Vintage 30 speakers[18]
  • Marshall 1960 Vintage 4x12 cabinets loaded with 25-watt Celestion speakers[18]
  • Guitar Cab mics: Electro Voice RE 20 and N/D 478 with Demeter Isolation Boxes[18]
  • Shure SM57 oraz Sennheiser 421[18]
  • Rocktron All Access Controller[18]
  • Furman PL Plus Power Conditioner[18]
  • Monster Cable[18]
  • Shure PSM 700 In-Ear Monitor[18]
  • Marshall Power Brake[18]
  • Dunlop Tortex medium guitar picks[18]
  • GHS strings – Dave Mustaine signature Progressives[18]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Uwagi Źródło
„The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years” 1988 film dokumentalny, reżyseria: Penelope Spheeris [20]
„Some Kind of Monster” 2004 film dokumentalny, reżyseria: Joe Berlinger, Bruce Sinofsky [21]
„Get Thrashed” 2006 film dokumentalny, reżyseria: Rick Ernst [22]
„Slash: Raised on the Sunset Strip” 2014 film dokumentalny, reżyseria: Martyn Atkins [23]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2007 Riff Lord Dave Mustaine Metal Hammer Golden Gods Awards Nominacja [24]
2008 Laur [25]
2009 The Golden God Award Revolver Golden Gods Awards Laur [26]
2010 Riff Lord Metal Hammer Golden Gods Awards Nominacja [27]
Best Guitarist Revolver Golden Gods Awards Nominacja [28]
2012 Best Guitarist Dave Mustaine (oraz Chris Broderick) Nominacja [29]
2015 Golden God Dave Mustaine Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [30]
2016 Lifetime Achievement The Epiphone Revolver Music Awards Laur [31]
Dimebag Darrell Best Guitarist Dave Mustaine (oraz Kiko Loureiro) Laur

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Joel McIver: Justice for all: the truth about Metallica. Omnibus Press, 2004, s. 4. ISBN 978-0-7119-9600-7.
  2. ↑ GUITAR WORLD’s 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time – Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
  3. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. www.hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-08)]. (ang.).
  4. ↑ Dave Mustaine Biography. www.imdb.com. [dostęp 2016-09-17]. (ang.).
  5. ↑ Chirazi, Steffan. „Trial by Fire”, October 1993, RIP, reported by The Realms of Deth.
  6. ↑ Joe DiVita: Megadeth’s Dave Mustaine Moved to Nashville for Daughter’s Country Music Career Read More: Dave Mustaine Moves to Nashville for Daughter’s Music Career. loudwire.com. [dostęp 2016-09-17]. (ang.).
  7. ↑ Greg Kennelty: MEGADETH’s Dave Mustaine Makes Wine Now. www.metalinjection.net. [dostęp 2016-09-18]. (ang.).
  8. ↑ DAVE MUSTAINE’s ‘Symphony Interrupted’ Wine Now Available. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-09-18]. (ang.).
  9. ↑ PAST PERFORMER: DAVE MUSTAINE Megadeth. Experience Hendrix. [dostęp 2020-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-11)]. (ang.).
  10. ↑ Dave Mustaine: Message from Dave Mustaine. Megadeth.com, 2019-06-17. [dostęp 2019-06-17]. (ang.).
  11. ↑ Jon Blistein, Dave Mustaine: I'm '100 Percent' Cancer-Free [online], Rolling Stone, 3 lutego 2020 [dostęp 2024-06-02] (ang.).
  12. ↑ Jodi Beth Summers rozmawia z Dave'em Mustaine'em, „Out to Lunch”, Hit Parader , czerwiec 1987
  13. ↑ BLABBERMOUTH.NET - DAVE MUSTAINE Explains Why He Refuses To Share Stage With His 'Confessed Enemy' [online], roadrunnerrecords.com [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-31].
  14. ↑ Dave Mustaine: "Black magic ruined my life!" | MusicRadar [online], musicradar.com [dostęp 2024-06-03] (ang.).
  15. ↑ Wywiad dla Blabbermouth 25.09.2019
  16. ↑ „Taekwondo Changed My Life” Says Megadeth Leader Dave Mustaine [online], wtf.org [dostęp 2011-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-22].
  17. ↑ Megadeth Frontman Dave Mustaine Earns BJJ Purple Belt at 59 [online], 2021.
  18. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Megadeth – Dave Mustaine’s Guitar Gear Rig and Equipment. www.uberproaudio.com. [dostęp 2009-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-13)]. (ang.).
  19. ↑ DAVE MUSTAINE: 'A Heavy Metal Memoir’ Book-Signing Schedule Revealed – July 14, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-07-21]. (ang.).
  20. ↑ The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years (1988). www.imdb.com. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  21. ↑ Metallica: Some Kind of Monster (2004). www.imdb.com. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  22. ↑ Get Thrashed (2006). www.imdb.com. [dostęp 2011-07-28]. (ang.).
  23. ↑ Slash: Raised on the Sunset Strip (2014). www.imdb.com. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
  24. ↑ LAMB OF GOD, IRON MAIDEN, SLAYER, MACHINE HEAD Among ‘Golden Gods’ Nominees. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  25. ↑ Metal Hammer Golden Gods 2008: winners list and hot gossip. www.thrashhits.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  26. ↑ Winners Announced For EPIPHONE REVOLVER GOLDEN GODS AWARDS. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  27. ↑ METAL HAMMER GOLDEN GODS AWARDS NOMINEES 2010. www.smnnews.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  28. ↑ REVOLVER Editor-In-Chief Talks About Upcoming GOLDEN GODS AWARDS – Mar. 29, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-09-27]. (ang.).
  29. ↑ Robert Pasbani: REVOLVER GOLDEN GODS AWARDS 2012 Nominees Announced; To Be Broadcast Live Online & Xbox. www.metalinjection.net. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  30. ↑ Del Crookes: Slipknot, Bring Me The Horizon & Babymetal win Metal Hammer Golden Gods Awards. www.bbc.co.uk. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  31. ↑ METALLICA, MEGADETH, ANTHRAX, SLIPKNOT Among Winners At ‘Revolver Music Awards’ (Video). www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-12-14]. (ang.).
Megadeth
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
Minialbumy
Single
Wideografia
Powiązane
Metallica
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Cover albumy
Współpraca
Minialbumy
Single
Inne utwory
Filmy
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dave_Mustaine&oldid=74288972”