Flashdance
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1983 |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
96 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
Flashdance – film muzyczny z 1983 roku w reżyserii Adriana Lyne’a, produkcji amerykańskiej.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Osiemnastoletnia Alex pracuje w hucie w Pittsburghu jako spawaczka. W nocy dorabia jako tancerka w barze. Jej życie kształtuje wielkie marzenie – zostać zawodową tancerką. W tym dążeniu umacnia ją przyjaciółka Hanna. Historia ta stanowi ramy dla scen tanecznych, zrealizowanych z punktu widzenia choreografii, techniki tańca i montażu.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Jennifer Beals – Alex Owens
- Michael Nouri – Nick Hurley
- Lilia Skala – Hanna Long
- Sunny Johnson – Jeanie Szabo
- Kyle T. Heffner – Richie
- Lee Ving – Johnny C.
- Ron Karabatsos – Jake Mawby
- Belinda Bauer – Katie Hurley
- Malcolm Danare – Cecil
- Philip Bruns – Frank Szabo
- Cynthia Rhodes – Tina Tech
- Matt Landers – Zawodowiec Mawby'ego
- Jim McCardle – Ice Rink official #1
- Darren Roy – Mawby's regular
- Liz Sagal – Sunny
- Ernie Tate – Ice Rink official #2
- Don Brockett – Pete
- Stacey Pickren – Margo
- David DiManna – Welder #2
- Erika Leslie – Blonde skater
- Deirdre L.Cowden – Striptizerka #2
- Larry John Meyers – Welder #1
- Mark Anthony Moschello – Tancerz #2
- Debra Gordon – Tancerka
- Durga McBroom – Heels
- Helen Dexter – Tancerz #1
- Prince Ken Swift – Książę Ken Swift
- Robert Wuhl – Mawby's regular
- Lucy Lee Flippin – Sekretarka
- Mr. Freeze – Pan Freeze
- Bettina Birnbaum – Striptizerka #1
- Crazy Legs – Crazy Legs
- Micole Mercurio – Rosemary Szabro
- Frosty Freeze – Frosty Freeze
- Steve Price – Mawby's regular
- Richard Fritz – Tancerz baletowy
- Bob Harks – Ksiądz
- Ann Muffly – Kobieta u Hanny Long
- Mike Berro – Sędzia oceniający tancerzy #5
- Marjean Dennis – Kobieta w restauracji
- Colin Hamilton – Maitre D'
- Tonny De Santis – Kelner #2
- Monique Gabrielle – Striptizerka
- Frank Tomasello – Harry
- Hank Crowell – Racquetball player
- Evette de Marco – Baletnica
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Oscar 1983: najlepsza piosenka („Flashdance...What a Feeling” wyk. Irene Cara) – Giorgio Moroder (muzyka), Keith Forsey (słowa), Irene Cara (słowa).
- Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej 1983: najlepszy montaż – Bud Smith, Walt Mulconery.
- Złoty Glob 1983: najlepsza muzyka – Giorgio Moroder.
- Złoty Glob 1983: najlepsza piosenka („Flashdance...What a Feeling” wyk. Irene Cara) – Giorgio Moroder (muzyka), Keith Forsey (słowa), Irene Cara (słowa).
- Grammy 1984: najlepsza ścieżka dźwiękowa[1].
Produkcja i odbiór[edytuj | edytuj kod]
Pierwotny scenariusz został napisany przez Thomasa Hedleya, lecz z inicjatywy Dona Simpsona z wytwórni Paramount Pictures, został przepisany na nowo przez Joe Eszterhasa, który wynegocjował za poprawienie scenariusza niespotykaną wówczas pełną stawkę za scenariusz 275 tysięcy dolarów[2]. Do głównej roli rozważano Demi Moore, Leslie Wing i modelkę Jennifer Beals, która ostatecznie otrzymała rolę po zdjęciach próbnych[2]. Według autobiografii Eszterhasa, została ona wybrana po pokazaniu zdjęć próbnych grupie męskich pracowników technicznych wytwórni Paramount[2]. Film, którego pomysł oparty był na klubach z tańcem erotycznym z Toronto, był kręcony w Pittsburghu[2].
Odbiór filmu przez krytyków był nieprzychylny, a podczas pierwszego weekendu zarobił on stosunkowo niewielką sumę 3,8 miliona dolarów[2]. Okazał się jednak następnie popularny wśród widzów i wyświetlany był w kinach w USA przez 8 miesięcy, a zarobił na świecie ponad 400 milionów dolarów[2].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
| # | Tytuł | Artysta |
|---|---|---|
| 1. | Flashdance... What a Feeling | Irene Cara |
| 2. | He's a Dream | Shandi |
| 3. | Love Theme from „Flashdance” | Helen St. John |
| 4. | Manhunt | Karen Kamon |
| 5. | Lady, Lady, Lady | Joe Esposito |
| 6. | Imagination | Laura Branigan |
| 7. | Romeo | Donna Summer |
| 8. | Seduce Me Tonight | Cycle V |
| 9. | I'll Be Here Where the Heart Is | Kim Carnes |
| 10. | Maniac | Michael Sembello |
W filmie możemy usłyszeć także kilka nagrań, które nie zostały umieszczone na oficjalnym soundtracku. Są to „Gloria” w wykonaniu Laury Branigan, „I Love Rock and Roll” Joan Jett and the Blackhearts oraz „Adagio in G Minor” Tommaso Albinoni. Oficjalna płyta z muzyką z filmu została wydana 15 kwietnia 1983 przez Casablanca Records. Poza tym wydano również singiel „Flashdance... What a Feeling”, również w 1983 r. Utwór zajmował pierwsze miejsce w większości list przebojów na świecie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Flashdance – lista nagród w bazie IMDb (ang.) [dostęp: 7.10.2015]
- ↑ a b c d e f Joe Eszterhas: Hollywoodzkie zwierzę. Warszawa: Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 2005, s. 185-196. ISBN 83-7163-425-0.
