Demi Moore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Demi Moore
Ilustracja
Demi Moore, 2010
Imię i nazwisko Demetria Gene Guynes
Data i miejsce urodzenia 11 listopada 1962
Roswell
Zawód aktorka, producentka filmowa, reżyserka, modelka
Współmałżonek Fredd Moore
(1980–1985; rozwód)
Bruce Willis
(1987–2000; rozwód)
Ashton Kutcher
(2005–2013; rozwód)
Lata aktywności od 1981
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Demi Moore, właśc. Demetria Gene Guynes[1][2][3] (ur. 11 listopada 1962 w Roswell w stanie Nowy Meksyk) – amerykańska aktorka, producentka i reżyserka filmowa i telewizyjna, była modelka.

W 1986 znalazła się na liście 12. najbardziej obiecujących młodych aktorów, opublikowanej w numerze 38. John Willis’s Screen World oraz w rankingu 50 najpiękniejszych kobiet świata magazynu „People”, a także na 22. miejscu rankingu najgorętszych kobiet według VH1.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Przyszła na świat w Roswell[4] w stanie Nowy Meksyk. Jej biologiczny ojciec, lotnik United States Air Force Charles Harmon Sr.[5], porzucił jej matkę, Victorię Beverly (z domu King), jeszcze przed jej narodzeniem[6]. Wkrótce jej matka ponownie wyszła za mąż za Danny’ego Guynesa, specjalistę handlowego reklam w dziennikach. Większość swojego dzieciństwa i lat młodzieńczych spędziła w Perryopolis, w stanie Pensylwania wraz z bratem Morganem (ur. w lipcu 1967). Guynes, hazardzista, wielokrotnie w okresie jej dzieciństwa zmieniał pracę, co doprowadziło do przeszło 40 przeprowadzek rodziny. Matka Moore i ojczym byli alkoholikami. Oprócz tych osobistych niepowodzeń młoda Moore miała również problemy zdrowotne, z nerkami i okiem, co wymagało dwóch operacji w celu poprawienia wzroku. W 1976 rodzina wreszcie osiadła w Los Angeles. W 1980 jej ojczym popełnił samobójstwo[7].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kiedy miała szesnaście lat porzuciła szkołę Fairfax High School[8] w Los Angeles i podjęła pracę jako modelka[9]. W 1980 pozowała do serii nagich zdjęć, m.in. dla magazynu „Oui”. Zdjęcia te zostały ostatecznie opublikowane w czasopiśmie niemieckim, a później w Ameryce Północnej. Za namową przyjaciółki aktorki Nastassji Kinski[10][11] rozpoczęła karierę aktorską.

Po debiutanckiej roli Corri w dramacie Wybór (Choices, 1981) obok Victora Frencha i Pata Buttrama, w wieku 19 lat zaczęła regularnie pojawiać się jako Jackie Templeton w operze mydlanej ABC Szpital miejski (General Hospital, 1982–83). Kandydowała do głównej roli w filmie Adriana Lyne Flashdance (1983)[12], którą otrzymała Jennifer Beals. W komedii romantycznej Stanleya Donena To cholerne Rio (Blame It on Rio, 1984) wystąpiła w roli wrażliwej córki Michaela Caine’a. Zagrała potem postać narkomanki w dramacie Ognie św. Elma (St. Elmo’s Fire, 1985) z udziałem Emilio Esteveza, Roba Lowe, Judda Nelsona, Ally Sheedy, Mare Winningham i Andie MacDowell, lecz reżyser Joel Schumacher, musiał wyrzucić ją z planu – wielokrotnie stawiała się na nim pijana lub pod wpływem narkotyków (była uzależniona od kokainy)[13]. We współczesnej wersji głośnego obrazu Bonnie i Clyde – Krucjata Wisdoma (Wisdom, 1986) jako Karen Simmons w duecie z Johnem Wisdomem (Emilio Estevez) okrada banki, przy okazji niszcząc księgi hipoteczne, co jest korzystne dla farmerów, będących w kłopotach finansowych. W dramacie apokaliptycznym Siódmy znak (The Seventh Sign, 1988) zagrała matkę przyszłego proroka u boku Michaela Biehna i Jürgena Prochnowa. W komedii kryminalnej Neila Jordana Nie jesteśmy aniołami (We're No Angels, 1989) pojawiła się jako Molly obok Roberta De Niro i Seana Penna.

W 1990 wygrała casting do roli w melodramacie fantasy Jerry’ego Zuckera Uwierz w ducha (Ghost, 1990) z Patrickiem Swayze i Whoopi Goldberg. Film okazał się komercyjnym sukcesem, a Demi za postać Molly Jensen została uhonorowana nagrodą Saturna w kategorii „Najlepsza aktorka” i zdobyła nominację do Złotego Globu w kategorii „Najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu”. Wspólnie z reżyerem Alanem Rudolphem była producentem dramatu kryminalnego Motywy zbrodni (Mortal Thoughts, 1991). Jednak występ w komedii Dana Aykroyda Same kłopoty (Nothing But Trouble, 1991) i komedii romantycznej Żona rzeźnika (The Butcher's Wife, 1991) doczekał się nominacji do Złotej Maliny w kategorii „Najgorsza aktorka”. Dwukrotnie brała udział w kontrowersyjnych sesjach zdjęciowych dla miesięcznika „Vanity Fair”; w sierpniu 1991 gdy była w siódmym miesiącu ciąży oraz w sierpniu 1992 „ubrana” w namalowany na ciele garnitur.

Za kreację komandor porucznik JoAnne Galloway w Roba Reinera Ludzie honoru (A Few Good Men, 1992) na podstawie sztuki Aarona Sorkina, gdzie wystąpili także – Tom Cruise, Jack Nicholson, Kevin Bacon, Kiefer Sutherland, James Marshall, Kevin Pollak i J.T. Walsh, zdobyła nominację do MTV Movie Award w kategorii „Najlepsza aktorka”. W 1993 i 1996 otrzymała People’s Choice Award. Melodramat Johna Barry Niemoralna propozycja (Indecent Proposal, 1993) z Robertem Redfordem i jej udziałem był głośny, choć z powodu skandalu, jaki wywoływał i miażdżącą krytykę, a jej rola Diany Murphy była nominowana nie tylko do Złotej Maliny w kategorii „Najgorsza aktorka”, ale otrzymała MTV Movie Award w kategorii „Najlepszy pocałunek” z Woodym Harrelsonem i dwie nominacje: „Najlepsza wykonawczyni” i „Najbardziej pożądana aktorka”. Kolejna rola bezwzględnej szefowej, napastującej seksualnie niezadowolonego pracownika i byłego kochanka Michaela Douglasa w kontrowersyjnym dreszczowcu erotycznym Barry’ego Levinsona W sieci (Disclosure, 1994) była nominowana MTV Movie Awards 1995 w dwóch kategoriach „Najlepszy czarny charakter” i „Najbardziej pożądana aktorka”. Za postać Hester Prynne w kostiumowym melodramacie Rolanda Joffé Szkarłatna litera (The Scarlet Letter, 1995) na podstawie powieści Nathaniela Hawthorne’a zebrała kolejne nominacje do Złotej Maliny 1995 w kategoriach: „Najgorsza aktorka” i „Najgorsza ekranowa para” z Robertem Duvallem i Garym Oldmanem, a także do MTV Movie Awards w kategorii „Najbardziej pożądana aktorka”.

W komediodramacie kryminalnym Andrew Bergmana Striptiz (Striptease, 1996) zagrała byłą pracowniczkę FBI, zatrudnioną w nocnym klubie i ustanowiła rekord gaży aktorskiej 12,5 mln dolarów. Jednak tej roli także przyznano Złotą Malinę w kategoriach: „Najgorsza aktorka” (wraz z rolą Annie Laird w dreszczowcu Briana Gibsona Pod presją (The Juror, 1996) u boku Aleca Baldwina) i „Najgorsza ekranowa para” z Burtem Reynoldsem. Użyczyła głosu Esmeraldzie w animowanej wersji powieści Wiktora Hugo Dzwonnik z Notre Dame (The Hunchback of Notre Dame, 1996) i sequelu Dzwonnik z Notre Dame II (The Hunchback of Notre Dame II, 2002). W 1997 zebrała dobre recenzje i nominację do Emmy i Złotego Globu w kategorii „Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie telewizyjnym” za rolę Claire Donnelly w dramacie telewizyjnym HBO Gdyby ściany mogły mówić (If These Walls Could Talk, 1996) we współreżyserii Cher. Z kolei za rolę porucznik Jordan O’Neil w centrali wywiadowczej marynarki amerykańskiej (kreacja ta wymusiła na Moore ścięcie włosów) w dramacie sensacyjnym Ridleya Scotta G.I. Jane (1997) zdobyła Złotą Malinę w kategorii „Najgorsza aktorka” i nominację do MTV Movie Award w kategorii „Najlepsza walka” z Viggo Mortensenem. Potem wycofała się z pierwszej ligi aktorskiej Hollywood, zajmując się produkcją filmową. Po latach, powróciła na ekran w roli byłego „Aniołka” Madison Lee w komedii sensacyjnej McG Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle, 2003) z Cameron Diaz, Drew Barrymore i Lucy Liu. Za występ otrzymała kolejną Złotą Malinę w kategorii „Najgorsza aktorka drugoplanowa” i nominację do MTV Movie Award w kategorii „Najlepszy czarny charakter”. Następnie wcieliła się w postać przegranej życiowo Virginii Fallon w dramacie Emilia Esteveza Bobby (2006), który otrzymał owację na stojąco podczas festiwalu w Wenecji, a szczególnie zniewalające kreacje Moore i Sharon Stone.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

W 1979 poznała i 8 lutego 1980 poślubiła autora tekstów piosenek Freddy’ego Moore’a. Małżeństwo trwało sześć lat, rozwiedli się 7 sierpnia 1985[14][15].

Spotykała się z Johnem Stamosem (1982), Pedro Aguinagą (1984), Emilio Estevezem (1984-87) oraz synem Franka Zappy – Dweezilem Zappą (1987)[16].

21 listopada 1987 ponownie wyszła za mąż – za Bruce’a Willisa[17], z którym ma trzy córki: Rumer (ur. 16 sierpnia 1988), Scout LaRue (ur. 20 lipca 1991) i Tallulah Belle Willis (ur. 3 lutego 1994). 18 października 2000, po trzynastu latach małżeństwa, podano do wiadomości publicznej informację o rozwodzie (bez podania przyczyny)[18][19][20].

Po rozłące z Bruce’em Willisem związana była z Leonardo DiCaprio (1997), Bradem Pittem (1998), instruktorem wschodnich sztuk walki Oliverem Whitcombem (1999-2002), wokalistą Red Hot Chili Peppers – Anthonym Kiedisem (2002), partnerem biznesowym Madonny Guy'em Oseary'em (2002), Owenem Wilsonem (2002), Tobeyem Maguire (2002) i Colinem Farrellem (2003)[16].

24 września 2005 poślubiła młodszego o 16 lat aktora Ashtona Kutchera, z którym romansowała od roku 2003. Na tym weselu obecny był m.in. jej były drugi mąż i wszystkie córki oraz bliska przyjaciółka Demi, Lucy Liu, a samą ceremonię w zgodzie z zasadami tradycji żydowskiej przygotował i poprowadził rabin Yehuda Berg. Dwa lata po ślubie Demi Moore przyjęła nazwisko trzeciego męża, jednak nadal posługiwała się nazwiskiem Moore w sprawach zawodowych[21]. W 2011 roku 23-letnia aktorka Sara Leal wyznała, że Kutcher zdradzał z nią Demi podczas imprezy z okazji szóstej rocznicy ich ślubu[12]. 17 listopada 2011 między Moore a Kutcherem doszło do separacji, a 27 listopada 2013 para rozwiodła się[22][23][24].

Po rozstaniu z Kutcherem romansowała z Thomasem Jane (2012), baseballistą pochodzenia dominikańskiego Alexem Rodriguezem (2012), Martinem Hendersonem (2012), synem Juliana Schnabela – Vito Schnabelem (2012), fotografem Terrym Richardsonem (2012), Willem Haniganem (2013), bębniarzem Seanem Fridayem (2013) i restauratorem Harrym Mortonem (2013)[16].

Podobnie jak jej drugi były mąż Bruce Willis studiuje kabałę[25].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Demi Moore – Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2015-09-14].
  2. ↑ Personalidade: Demi Moore (EUA) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2016-09-14].
  3. ↑ Demi Moore (ang.). Listal. [dostęp 2018-08-17].
  4. ↑ Demi Moore – Demi Kutcher – Actrita (rum.). CinemaRx. [dostęp 2015-09-14].
  5. ↑ Demi Moore's Long-Lost Siblings: We Can Save Her (ang.). Star/OK!. [dostęp 2014-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  6. ↑ Demi Moore (11 de Novembro de 1962) (port.). Filmow.com. [dostęp 20-09-2014].
  7. ↑ Demi Moore-Biography (ang.). The Biography Channel. [dostęp 2015-09-24].
  8. ↑ Demi Moore Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2018-08-17].
  9. ↑ Demi Moore-Biography (ang.). biography.com. [dostęp 2014-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  10. ↑ Nastassja Kinski (wł.). MYmovies. [dostęp 20-09-2014].
  11. ↑ Catherine Schwaab (2012-12-15): Demi Moore, la maladie d’amour (fr.). Paris Match. [dostęp 2014-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  12. ↑ a b Demi Moore znowu zaczyna od nowa (pol.). Interia.pl. [dostęp 2012-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-07)].
  13. ↑ Demi Moore (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2018-08-17].
  14. ↑ Freddy Moore (ang.). Demophonic. [dostęp 20-09-2014]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  15. ↑ Demi Moore's Past Relationships (ang.). The Huffington Post. [dostęp 2014-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  16. ↑ a b c Demi Moore Relationships (ang.). Who's Dated Who?. [dostęp 2014-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  17. ↑ Who is Demi Moore? (ang.). Omnilexica. [dostęp 214-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  18. ↑ Demi Moore Divorce (ang.). TMZ.com. [dostęp 2014-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  19. ↑ Tom Gliatto (1998-07-13): Dreams Die Hard (ang.). People. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  20. ↑ Jasper Rees (1998-06-26): End of the Bruce and Demi show (ang.). The Independent. [dostęp 2014-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  21. ↑ RTÉ.ie: Demi Moore changes name to Kutcher (ang.). 2007-09-25. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  22. ↑ He's Mila Kunis' man now! Ashton Kutcher, Demi Moore finalize divorce (ang.). New York Daily News. [dostęp 20-09-2014]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  23. ↑ Ashton Kutcher & Demi Moore’s Divorce Finalized – Report (ang.). hollywoodlife.com. [dostęp 2013-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  24. ↑ It's official: Ashton Kutcher and Demi Moore are single again (ang.). CNN. [dostęp 2013-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  25. ↑ The agent of Kabbalah (ang.). Jedi’ot Acharonot. [dostęp 20-09-2014]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Demi_Moore&oldid=57485166”