Godło Włoch

Godło Włoch

Godło Włoch w obecnym kształcie pochodzi z 1948. Biała gwiazda w czerwonym obramowaniu nie nawiązuje do historycznych symboli narodowych. Umieszczono ją na tle zębatki, która jest symbolem pracy i postępu; w konstytucji włoskiej zapisano zdanie, że Włochy opierają się na wspólnej pracy. Gwiazdę i zębatkę podtrzymuje gałązka oliwna i gałązka dębu. Pierwsza symbolizuje pokój oraz południowe Włochy, druga – siłę i północną część Włoch. Na czerwonej wstędze znajduje się biały napis z oficjalną nazwą państwa: Repubblica italiana.

Włochy podobnie jak Francja, Niemcy czy Wielka Brytania mają swoją alegoryczną personifikację – Italia Turrita, przedstawiającą kobietę w koronie w kształcie muru z wieżami (corona muralis). Często trzyma ona w ręku kłos kukurydzy, symbolizujący dobrobyt.

W latach 1861-1946 godłem państwowym Włoch był herb dynastii sabaudzkiej (w różnych konfiguracjach), który umieszczano również na fladze.

• 

  Herb Królestwa Włoch do 1890

• 

  Herb Królestwa Włoch w latach 1890-1929 i 1944-46

• 

  Herb Królestwa Włoch w latach 1929-1944

Zobacz też

• Włochy
• Flaga Włoch
• Hymn Włoch