Igor Wójcik
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
artysta i polityk samorządowy |
Odznaczenia | |
Igor Marcin Wójcik (ur. 1968 w Szczecinie) – polski artysta i polityk samorządowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Witolda Wójcika i Barbary Krzywickiej-Wójcik.
Studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie otrzymał dyplom magisterski z Projektowania Szkła i Malarstwa (1993), był stypendystą Fine Art’s Ateliers of Hollywood w USA i Atlantic Region Learning Center w Kanadzie[1].
Działalność opozycyjna 1982–1989
[edytuj | edytuj kod]W latach 1982–1989 związany był z działalnością opozycyjną w PRL (już w 1981 był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Niezależnego Stowarzyszenia Uczniów „Rota” przy Szkole Podstawowej nr 81 we Wrocławiu)[2]. W latach 1983–1987 był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Młodzieżowej Organizacji Antykomunistycznej[3] obejmującej swoją działalnością wrocławskie licea[2]. Od 1983 związany był z podziemną „Solidarnością”. Kolporter bezdebitowych wydawnictw Solidarności, Solidarności Walczącej, Federacji Młodzieży Walczącej, Niezależnej Oficyny NOWA, Międzyszkolnego Komitetu Oporu itp. Od 1988 członek Solidarności Polsko-Czechosłowackiej (obecnie Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka). Współorganizator legendarnego Festiwalu Niezależnej Sztuki Czechosłowacji w listopadzie 1989[4]. Od 1987 członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W latach 1987–1988 przewodniczący NZS w Studium Nauczycielskim we Wrocławiu, a w latach 1988–1992 przewodniczący NZS w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu[5] Od 1988 w składzie Międzyuczelnianego Komitetu Strajkowego NZS we Wrocławiu[6]. W 1989 członek Ogólnopolskiej Komisji Strajkowej[7] Niezależnego Zrzeszenia Studentów[3]. W latach 1986–1989 pracował w podziemnych redakcjach, m.in.: „Verbum” – pismo licealne; „Akces” – pismo NZS UWr[8][9]; Pismo Informacyjne NZS PWSSP[9]; Komunikat NZS PWSSP[10]. Używał konspiracyjnych pseudonimów redakcyjnych: WiM, Oz oraz I.[11] Współpracował także z Pomarańczową Alternatywą i ruchem Wolność i Pokój[9]. W czerwcu 1989 uczestnik wielodniowego wrocławskiego protestu przeciw masakrze na placu Tian’anmen w 1989[9]. Autor zniszczonego przez SB pomnika poświęconego ofiarom masakry[9]. W 1990 delegat NZS na pierwsze dni studenckiego strajku wolnościowego na Uniwersytecie Sofijskim w Bułgarii (czerwiec 1990)[12].
Działalność kulturalna
[edytuj | edytuj kod]Od 2012 właściciel galerii sztuki aktualnej na wrocławskich Starych Jatkach. W latach 1997–2001 wykładowca przedmiotu „Komunikacja wizualna” w Wyższym Studium Fotografii[13]. W latach 2008–2011 i w 2015 zastępca dyrektora i od 2015 dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu[14]. 2012-2016 członek Rady Programowej Telewizji Polskiej we Wrocławiu. W latach 2008–2012 członek i sekretarz Rady Programowej Polskiego Radia Wrocław S.A.[15] Do 2012 przewodniczący Kapituły Nagrody Teatralnej Województwa Dolnośląskiego[16]. Współpracował z Międzynarodowym Festiwalem Teatralnym „Bez Granic” w Cieszynie, oraz Wrocławskimi Spotkaniami Teatrów Jednego Aktora. Producent i organizator spektakli teatralnych. Producent filmów dokumentalnych dla TVP. 2013–2022 członek zarządu, od 2022 członek Rady Artystycznej Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Członek Rady Programowej[17] Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Od 2021 członek Społecznej Rady Kultury przy Marszałku Województwa Dolnośląskiego[18].
Brał udział w ponad 110 wystawach zbiorowych i 16 indywidualnych[19], m.in. w:
- warszawskiej Zachęcie
- Zamku Książąt Pomorskich „BWA” w Szczecinie
- Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze
- Zamku Sztuki i Przedsiębiorczości w Cieszynie
- Muzeum Narodowym w Poznaniu
- Galerii BWA we Wrocławiu,
- Galerii BWA w Rzeszowie
- Galerii „Zero” we Wrocławiu
- Galerii „Foto-Medium-Art” we Wrocławiu
- Galerii Miejskiej we Wrocławiu
- Centrum Kultury „Browar Mieszczański” we Wrocławiu
- Galerii MM w Chorzowie
- Willi Decjusza w Krakowie
- Centrum Dziedzictwa Szkła w Krośnie
- Galerii Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu
- Galerii Stalowa w Warszawie
- Muzeum Powozów w Galowicach
- Muzeum Medalierskim we Wrocławiu
- Muzeum Miejskim we Wrocławiu
- Muzeum Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu
- Muzeum w Nieborowie
- Pałacu Królewskim we Wrocławiu
- Polskich Instytutach w Lipsku (Niemcy), Bratysławie (Słowacja), Pradze (Czechy)
- Polskim Konsulacie w Los Angeles (USA)
- Centrum Sztuki Współczesnej DOX w Pradze (Czechy)
- Muzeum Sztuki Europejskiej / Muzeum Regionalnym w Libercu (Czechy)
- Muzeum Regionalnym w Vysokim Mycie (Czechy)
- Muzeum Miejskim w Králikach (Czechy)
- Galerii Miejskiej w Kutnej Horze (Czechy)
- Galerii Gambit w Pradze (Czechy)
- Galerii Nova w Bratysławie (Słowacja)
- Muzeum Krajowym w Brunszwiku (Niemcy)
- Salinenmuseum w Halle (Niemcy)
- Von der Heydt Museum w Wuppertalu (Niemcy)
- Muzeum Fotografii w Görlitz (Niemcy)
- Galerii „Toporowicz” w Los Angeles (USA)
- Centro dell’Arte w Podere Mollano (Toskania, Włochy)
- Centrum Sztuki Współczesnej i Muzeum Narodowym Adżarii w Batumi (Gruzja)
- Suwon Art Space w Korei Pd.
Jego dzieła znajdują się muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Czechach, Ukrainie, Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Norwegii, Kanadzie i USA[20].
Jest twórcą koncepcji artystycznych Sztuka Zjawiskowa i spekulacjonizm intucjonistyczny, oraz cyklów prezentacji pn.: „Mechabiotyle” (1992–2007), „Postindustrium” (1994–2002) i „Miejsce wyboru” (1998–2006)[20].
Jest członkiem grupy twórczej „Silesium” (wraz z prof. Anną Kowalską-Szewczyk, prof. Grażyną Jaskierską, dr. Maciejem Albrzykowskim i Kamilem Moskowczenko). Był członkiem grupy artystycznej „Karuzela Braders”, oraz teatralnej „Gabinet Operacji Plastycznych i Odnowy Uczuć”[21] (m.in. z Krzysztofem Skarbkiem i Małgorzatą Kazimierczak).
Na początku lat 90. członek rockowo-alternatywnej grupy „Poławiacze Pereł z Odry” (m.in. z Krzysztofem Skarbkiem, Romanem Regą, Michałem Hyckim i Jackiem Jankowskim „Pontonem” nagrali płytę „Karuzela”)[22]. Na przełomie lat 80. i 90. współpracował z grupą „Totart”.
Uprawia takie dyscypliny twórcze jak: malarstwo, fotografia, environment, instalacje, performance, happening, szkło artystyczne, film i rysunek[20]. Zaangażowany w ochronę i konserwację zabytków; odbył praktyki konserwatorskie w:
- J. Paul Getty Museum w Los Angeles,
- Zebala Studio w Santa Monica,
- Starówka w Quedlinburgu w Niemczech,
- Fine Art’s Ateliers w Hollywood.
Pomysłodawca, twórca i dyrektor artystyczny Dolnośląskiego Festiwalu Sztuki 1999–2003 (przekształconego w 2003 w Dolnośląski Festiwal Artystyczny)[23], oraz Międzynarodowych Plenerów i Sympozjów Szkła Artystycznego – Ekoglass E-glass Festiwal w Szklarskiej Porębie i Desnej – od 2008[24], pomysłodawca (2001) i opiekun galerii Dolnośląskiego Centrum Informacji Kulturalnej OKiS we Wrocławiu.
Organizator festiwali, m.in.:
- Przegląd Niezależnej Kultury Czeskiej i Słowackiej we Wrocławiu 1989 (także kurator wystawy)[25].
- III Festiwal Kultury Czeskiej we Wrocławiu.
Kurator wielu wystaw promocyjnych polskich twórców w kraju i za granicą. Wykładowca na wielu polskich oraz międzynarodowych sympozjach i seminariach (m.in.: Tuzin-Dozen w Wojnowicach, Fotograficznym w Międzyzdrojach, Dolnośląskim Seminarium Sztuki, Festiwalu Malarstwa-Muzyki-Filmu w Nowogardzie).
Publikował w polskich i zagranicznych pismach literacko-artystycznych, m.in.: „Dykcja”, francuskie „Vrais Revers”, „Rita Baum”, słowacki „Vytvarny Život / Art Life”, „Poglądy Otwarte”, „Ziemia Kłodzka”.
Producent filmowy:
- „Szlak snów” 2020 (Centrum Technologii Audiowizualnych / Telewizja Polska Wrocław / Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych)[26]
- „Szczawno. Uzdrowisko Książęce” 2021 (Telewizja Polska Wrocław)[27]
- „Książ. Klucz do Śląska” 2021 (Telewizja Polska Wrocław dla TVP Historia)[28]
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]Radny VIII kadencji Rady Miejskiej Wrocławia. Sekretarz Klubu Radnych Platformy Obywatelskiej. Członek Komisji Kultury i Spraw Międzynarodowych, oraz Komisji Spraw Społecznych, Osiedli i Partycypacji (od 2023 wice-przewodniczący Komisji Petycji, Skarg i Wniosków). Członek Rady Programowej Forum Polsko-Czeskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Członek Rady Społecznej Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej we Wrocławiu. Pełnomocnik Wojewody Dolnośląskiego ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Członek Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy antykomunistycznych i Osób Represjonowanych.
Przewodniczący Rady Osiedla Stare Miasto we Wrocławiu w latach 2005–2017[29]. 2011–2013 członek komisji rewizyjnej i rady regionu dolnośląskiego PO. Od 2021 członek rady powiatu wrocławskiego PO. 2001–2011 we władzach krajowych Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. Członek Konfraterni NZS we Wrocławiu. Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego wrocławskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków[30]. Działał w EuroFotoKlub-ie oraz Stowarzyszeniu Wiek Nowy. 2005–2010 członek Miejskiego Zespołu ds. Inicjatyw Lokalnych we Wrocławiu. 2011-2018 Pełnomocnik Marszałka Województwa Dolnośląskiego ds Kontaktów z Republiką Czeską.
W latach 1999–2011 pełnił funkcję wicekomandora Polskiej Komandorii Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu Św. Łazarza z Jerozolimy (tzw. Zielony Krzyż). Był współinicjatorem utworzenia Służby Medycznej i wolontariatu Zielonego Krzyża w Polsce. W latach 2000–2009 był członkiem zarządu Stowarzyszenia Św. Łazarza, oraz sekretarzem generalnym polskiej sekcji międzynarodowej organizacji pomocy humanitarnej Polski Zielony Krzyż. W latach 2010–2013 był sekretarzem Ochotniczej Straży Pożarnej Lazarus we Wrocławiu.
Brał udział w wielu sympozjach poświęconych działalności społecznej i pomocy humanitarnej. Wykłady m.in. na temat: Prewencja wśród młodzieży w Czadcy na Słowacji (organizator: Słowacka Organizacja Policji Miejskich – SANMOP), Humanitarian Help Development w St. Pölten w Austrii (organizator: St. Lazarus Order), „Charytatywne Organizacje Pozarządowych Zielonego Krzyża” w Amsterdamie (organizator: St. Lazarus International), „Spółdzielne socjalne dla grup defaworyzowanych” we Wrocławiu.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Odznaczenia państwowe i resortowe
- Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2021)
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2021)
- Krzyż Wolności i Solidarności (2020)[31][32]
- Odznaka honorowa „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” (2017)
- Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta – przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[33][34] (2007)
- Odznaczenia samorządowe
- Złota Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego – przez Sejmik Województwa Dolnośląskiego (2018)
- Medal Europejskiej Stolicy Kultury „Wrocław dziękuje” – przez Prezydenta Wrocławia (2017)
- Ordery i odznaczenia zagraniczne i międzynarodowe
- Krzyż Kawalerski Towarzystwa Zasługi Rycerskiego i Szpitalniczego Orderu św. Łazarza (2011)
- czeski Medal Gratias Agit[35] – przez MSZ Republiki Czeskiej przyznany Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej (2003)
- Medal MHOSLJ GMCM Riccione (2001)
- słowacki Medal Policji Miejskich (2001)[36]
- kanadyjski L’Ordre du Bon Temps – przez J. Kinleya Gubernatora Nowej Szkocji (2000)
- Medal MHOSLJ GMCM Sankt Poelten (1999)
- Wielki Krzyż Ortodoksyjnego Zakonu Obrońców Bożego Grobu (1999)
- Wielki Krzyż Sprawiedliwości Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza (1998)[37]
- Krzyż Wielki Orderu Korony Cierniowej – przez Kapitułę Zakonu Korony Cierniowej (1998)
- Odznaczenia stowarzyszeń i organizacji społecznych
- Medal za Zasługi „Bliżej Austrii” Towarzystwa Polsko-Austriackiego (2023)
- Złota Odznaka Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów (2006)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Stanisława – przez Narodową Kapitułę Orderu Św. Stanisława (2000)
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Medal 70-lecia ASP we Wrocławiu (2019)
- PROstudent – nagroda środowiska akademickiego przyznawana przez Porozumienie Uczelni Wrocławskich (2010)[38]
- Art Prize of Fine Art’s Ateliers of Hollywood, USA (1998)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Igor Wójcik | WrocławWybiera – Polityczny Portal Video.
- ↑ a b Igor Wójcik w www.encyklopedia-solidarnosci.pl.
- ↑ a b Jolanta i Krzysztof Popińscy – „Od SKS do NZS. Niezależne Zrzeszenie Studentów we Wrocławiu 1980–2010”.
- ↑ W 1989 został aresztowany przez StB w Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej wraz z Wystawą Niezależnej Sztuki Czechosłowacji (której był kuratorem) zorganizowanej dla Festiwalu Niezależnej Sztuki Czechosłowacji i Seminarium „Europa Środkowa. Kultura na rozdrożu – pomiędzy totalitaryzmem a komercjalizmem”, które odbyło się we Wrocławiu z inicjatywy Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. O tym Festiwalu prezydent Czechosłowacji, a następnie Czech Vaclav Havel powiedział, że było uwerturą dla aksamitnej rewolucji [1]. Wystawa Niezależnej Sztuki Czechosłowacji mimo to „odbyła się”. Zaprezentowane zostały wymowne puste ramy na ścianach galerii z nalepionymi hasłami: „Zarekwirowano’. Informacja o wystawie i aresztowaniach w katalogu: „Czechosłowacja – sztuka młodej generacji, kwiecień 1990, wydawca „Galerie Mladych” Praha, oraz w „Zarekwirowano” pod red. Mirosława Jasińskiego i Agnieszki Twardowskiej, wydawcy: Muzeum Miejskie Wrocławia i OKiS, Wrocław, 2009.
- ↑ M.in. w: Zbigniew Makarewicz, Krzysztof Popiński – Wybór źródeł do historii ASP we Wrocławiu 1946–1989 – Zeszyty Naukowo-Artystyczne ASP „Dyskurs” ASP, Wrocław, 2006, Roman Kowalczyk – Czas Próby Wieluń-Wrocław 1980-1989. Atla, Wrocław, 2005, Komunikat NZS 16/83 z 29.05.89, Pismo Informacyjne NZS PWSSP nr 1 z 10.03.89, Andrzej Anusz – Niezależne Zrzeszenie Studentów w latach 1980–1989. Akces, Warszawa.
- ↑ Dr Łukasz Kamiński Panorama dolnośląskiej opozycji. „Kwartalnik Pamięć i Przyszłość”, nr 2/2010(8).
- ↑ Komunikat NZS 16/83 z 29.05.89.
- ↑ Poza cenzurą – wrocławska prasa bezdebitowa 1973-1989.
- ↑ a b c d e Jolanta i Krzysztof Popińscy, Od SKS do NZS. Niezależne Zrzeszenie Studentów we Wrocławiu 1980–2010, wyd. Atut, Wrocław 2010.
- ↑ Roman Kowalczyk, Czas Próby Wieluń-Wrocław 1980-1989. Atla, Wrocław, 2005, Komunikat NZS 16/83 z 29.05.89, Pismo Informacyjne NZS PWSSP nr.1 z 10.03.89, dr Szczepan Rudka, Poza cenzurą. Wrocławska prasa bezdebitowa 1973-1989 Wrocław, 2001, Jolanta i Krzysztof Popińscy – „Od SKS do NZS. Niezależne Zrzeszenie Studentów we Wrocławiu 1980 – 2010” – wyd. Atut, Wrocław 2010.
- ↑ Dr Szczepan Rudka – Poza cenzurą. Wrocławska prasa bezdebitowa 1973-1989 Wrocław, 2001.
- ↑ W trakcie trwania sofijskiego strajku Igor Wójcik wygłosił przemówienie do strajkujących studentów, przekazując polskie poparcie i solidarność w walce o wolność i samostanowienie narodów okupowanych przez komunizm, prowadził spotkania szkoleniowe oraz prezentował filmy z polskich strajków studenckich.
- ↑ „Ekoglass” – wyd. OKiS, Wrocław 2010.
- ↑ Strona OKiS. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-27)].
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej, Radio Wrocław S.A.
- ↑ Wręczenie teatralnych nagród marszałka za rok 2010, Teatr Polski we Wrocławiu. [dostęp 2011-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-03)].
- ↑ Rada Programowa ds. Europejskiej Stolicy Kultury 2016 we Wrocławiu | www.wroclaw.pl [online], www.wroclaw.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Dolny Śląsk > Aktualności [online], dolnyslask.pl [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ „Ekoglass” – wyd. OKiS, Wrocław 2010, „Park Sztuki” – wyd. ZPAP, Wrocław 2009.
- ↑ a b c Park Sztuki – wyd. ZPAP, Wrocław 2009.
- ↑ Andrzej Saj – Młode Malarstwo, Malarstwo Młodych. Format, Wrocław, 1993; red. Iwona Rosiak – Z drugiej strony lustra – Film biograficzny o twórczości I.Wójcika. 30 min. Realizacja TVP Wrocław dla TVP2, 1998; Jolanta Ciesielska – Republika bananowa. Ekspresja lat 80., OKiS, Wrocław, 2009; Banánköztársaság – A 80-as évek lengyel expresszív művészete – red. Gulyás Gábor, MODEM Modern Debreceni Nonprofit Kft. ügyevezetője, Debreczyn 2009.
- ↑ Gulyás Gábor – Banánköztársaság – A 80-as évek lengyel expresszív művészete – wyd. MODEM Modern Debreceni Nonprofit Kft. ügyevezetője, Debreczyn 2009., oraz „Republica bananera”. Expresia anilor '80", MNAC – Muzeul Naţional de Artă Contemporanăa din Bucareşti, Bukareszt 2009.
- ↑ Ośrodek Kultury i Sztuki, Dolnośląski Festiwal Artystyczny.
- ↑ Ekoglass.
- ↑ Dr Łukasz Kamiński, dr Petr Blažek, dr Grzegorz Majewski, Ponad granicami – Historia Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, wyd. Atut, Wrocław 2009.
- ↑ Szlak snów (2020) – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Szczawno. Uzdrowisko Książęce (2021) – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ FilmPolski.pl – KSIĄŻ. KLUCZ DO ŚLĄSKA [online], pl/fp/index.php?film=1260281 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Rada Osiedla Stare Miasto we Wrocławiu. [dostęp 2011-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-10)].
- ↑ Władze ZPAP, Związek Polskich Artystów Plastyków, Okręg Wrocław.
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 833.
- ↑ Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności działaczom opozycji demokratycznej – Wrocław, 15 września 2020 – Aktualności – Instytut Pamięci Narodowej [online], ipn.gov.pl [dostęp 2020-11-11] (pol.).
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 33, poz. 294.
- ↑ https://web.archive.org/web/20071213091626/http://www.prezydent.pl/x.node?id=1011848&eventId=14528138 *http://www.lex.com.pl/serwis/mp/2008/0294.htm.
- ↑ Ministerstvo zahraničních věcí České republiky.
- ↑ Slovakian Municipal Police Chiefs Association.
- ↑ Lazarus.pl. [dostęp 2010-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-15)].
- ↑ Platforma Obywatelska – Wrocław – Ekologiczne – Aktualności – Igor Wójcik laureatem nagrody Prostudent 2010.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- dr Andrzej Anusz, Niezależne Zrzeszenie Studentów w latach 1980–1989. wyd. Akces, Warszawa, 1991.
- red. zbiorowa, 1791-1994. Szkoła plastyczna we Wrocławiu – tradycja i teraźniejszość., wyd. Akademia Sztuk Pięknych, Wrocław oraz Muzeum Krajowe w Brunszwiku, 1994
- dr Andrzej Saj, Młode Malarstwo, Malarstwo Młodych. Format, wyd. ASP Wrocław, 1993
- red. Iwona Rosiak, Z drugiej strony lustra – Film biograficzny o twórczości I.Wójcika. 30 min. Realizacja TVP Wrocław dla TVP2, 1998.
- dr Szczepan Rudka, Poza cenzurą. Wrocławska prasa bezdebitowa 1973-1989. Wrocław, 2001
- Roman Kowalczyk, Czas Próby Wieluń-Wrocław 1980-1989. wyd. Atla, Wrocław, 2005.
- prof. Zbigniew Makarewicz, dr Krzysztof Popiński, Wybór źródeł do historii ASP we Wrocławiu 1946–1989, Zeszyty Naukowo-Artystyczne Akademii Sztuk Pięknych „Dyskurs”. wyd. ASP, Wrocław, 2006.
- Jolanta Ciesielska, Republika bananowa. Ekspresja lat 80., wyd. OKiS, Wrocław, 2009.
- Gulyás Gábor, Banánköztársaság – A 80-as évek lengyel expresszív művészete, wyd. MODEM Modern Debreceni Nonprofit Kft. ügyevezetője, Debreczyn 2009.
- red. Ewelina Pawlus, Zarekwirowano – film, 30 min. Realizacja TVP Wrocław, 2009.
- red. Mirosław Jasiński, Agnieszka Twardowska, Zarekwirowano, wyd. Muzeum Miejskie Wrocławia i OKiS, Wrocław, 2009.
- dr Łukasz Kamiński, dr Petr Blažek, dr Grzegorz Majewski, „Ponad granicami – Historia Solidarności Polsko-Czechosłowackiej”, wyd. Atut, Wrocław 2009.
- dr Łukasz Kamiński, Panorama dolnośląskiej opozycji. Kwartalnik Pamięć i Przyszłość, nr 2/2010(8)
- Jolanta i Krzysztof Popińscy, Od SKS do NZS. Niezależne Zrzeszenie Studentów we Wrocławiu 1980-2010, wyd. Atut, Wrocław 2010.
- Krzysztof Popiński, Historia Niezależnego Zrzeszenia Studentów we Wrocławiu w latach 1980–1989. Kwartalnik Pamięć i Przyszłość, nr 1/2011(11)
- red. Beata Głowala, Po setce, wyd. Związek Polskich Artystów Plastyków we Wrocławiu, Wrocław 2011.
- red. prof Małgorzata Dajewska, Wrocław = Szkło, wyd. BWA w Rzeszowie, Rzeszów 2012
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona radnego Wrocławia
- Biogram w Encyklopedii Solidarności
- Galeria Sztuki Aktualnej we Wrocławiu. actualart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-01)].
- Polscy plastycy
- Polscy rzeźbiarze
- Polscy malarze
- Polscy twórcy szkła artystycznego
- Artyści multimedialni
- Polscy działacze kulturalni
- Polscy teoretycy kultury
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Działacze Niezależnego Zrzeszenia Studentów
- Uczestnicy ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka
- Polscy działacze społeczni
- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
- Polscy lazaryci
- Członkowie Ochotniczej Straży Pożarnej
- Politycy Partii Centrum
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Radni Rady Miejskiej Wrocławia
- Urodzeni w 1968
- Członkowie Związku Polskich Artystów Plastyków
- Odznaczeni Odznaką Honorową Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Szczecinie
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (odznaczenie prywatne)