Przejdź do zawartości

Irena Jun

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Jun
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 października 1935
Hrubieszów

Zawód

aktorka, reżyser

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Komisji Edukacji Narodowej Brązowa Odznaka im. Janka Krasickiego
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Irena Jun (ur. 17 października 1935 w Hrubieszowie) – polska aktorka teatralna i filmowa, reżyser.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1958 ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, a 31 maja tego roku zadebiutowała w teatrze. Aktorka Teatru Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie. Prowadzi także Jednoosobowy Teatr Poezji Ireny Jun w Warszawie.

Występowała w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Mąż i żona Aleksandra Fredry w reż. Ireny Babel (1969), Błękitne miasta Aleksieja N. Tołstoja w reż. Ireny Wollen (1969), Letnicy Maksima Gorkiego w reż. Bronisława Dąbrowskiego (1979), Poletko Pana Boga Erskine Caldwella w reż. Ireneusza Kanickiego (1971) oraz w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reż. Lidii Zamkow (1972), Balu u Salomona Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w reż. własnej (1980), Elektrze Eurypidesa w reż. Piotra Chołodzińskiego (1995) i w przedstawieniu Agnes Catherine Anne w reż. Anny Augustynowicz (2001).

Grała również w Teatrze Polskiego Radia, m.in. w słuchowiskach Ojciec Brunona Schulza w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (1980) oraz Matka odchodzi Tadeusza Różewicza (2000), Gdzie jest ten tani kupiec Alicji Bykowskiej-Salczyńskiej (2005), Chłopcy malowani, chłopcy wybierani Małgorzaty Szymankiewicz (2006) i Okno Anny Mentlewicz jako siostra Hortensja (2009) – wszystkie w reż. Waldemara Modestowicza. 24 grudnia 2008 wystąpiła w słuchowisku Pastorałka wędrowna według własnego scenariusza, które również wyreżyserowała.

Jest żoną aktora Józefa Wieczorka (ur. 1932), mieszkają w Warszawie[1].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Palec Boży (1972)
  • Inna (1976) – Stefania Pietrzakowa, matka Mariana
  • Rycerz (1980) – wdowa
  • Maria Curie (Marie Curie. Une femme honorable) (1990)
  • Cwał (1995)
  • Portret z pamięci (2011)[2] – babcia Marka

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • wyróżnienie na II OPTMF w Szczecinie za rolę w monodramie Sonata Księżycowa Yannisa Seferisa (1967)
  • Nagroda Prezydium Rady Narodowej m. Wrocławia za wykonanie Sonaty księżycowej wg wierszy Ritsosa i Seferisa na II WROSTJA we Wrocławiu (1967)
  • nagroda plebiscytu „Dziennika Polskiego” (1968)
  • II nagroda za Pastorałki polskie na III WROSTJA we Wrocławiu (1968)
  • Nagroda na IV Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora (OFTJA) we Wrocławiu za monodram Śmierć Ofelii według Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie (1969)
  • nagroda indywidualna w konkursie „Bliżej teatru” (1969)
  • Wielka Nagroda Publiczności na V OPZTMF w Szczecinie za spektakl Pastorałki polskie Jerzego Harasymowicza (1970)
  • Nagroda na V OFTJA we Wrocławiu za monodram Czarownica musi przyjść (1970)
  • nagroda Forum Robotniczego na WROSTJA we Wrocławiu (1986)
  • Nagroda im. Lidii Zamkow i Leszka Herdegena oraz prywatna nagroda Grand Prix Geras na XV WROSTJA we Wrocławiu za monodram na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza (1991)
  • „Złota Maska” (śląska) za reżyserię Ballad i romansów w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1997)
  • „Feliks Warszawski” – nagroda za najlepszą rolę kobiecą w spektaklu Biesiada u Hrabiny Kotłubaj w Teatrze Studio (2005)
  • Nagroda na XXX Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za rolę kobiecą w spektaklu Biesiada u hrabiny Kotłubaj Witolda Gombrowicza w Teatrze Studio w Warszawie (2005)
  • Nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Komedii „Talia” w Tarnowie za spektakl Filozofia po góralsku w Teatrze Studio w Warszawie (wspólnie z Wiesławem Komasą) (2006)
  • Nagroda Przewodniczącego Rady Miejskiej Wrocławia oraz Nagroda im. Ireny Rzeszowskiej na 40.Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu (2006)
  • Nagroda na 33. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska” za rolę Wernyhory w spektaklu Wesele Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (2008)
  • Nagroda na IX Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy za oryginalną realizację tekstu poetyckiego – za spektakl Utwór o matce i ojczyźnie (wspólnie z Marcinem Liberem i Beatą Zygarlicką) (2010)
  • Nagroda Publiczności im. Lidii Zamkow i Leszka Herdegena na 44. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora (2010)
  • Nagroda Specjalna Jury plebiscytu „Bursztynowy Pierścień” (Szczecin) za wybitne osiągnięcia artystyczne w długoletniej współpracy ze szczecińskimi teatrami, za dobre fluidy w kontaktach ze szczecińską publicznością, za inspiracje, którymi ją obdarza (2010)
  • „Splendor Splendorów im. Krzysztofa Zaleskiego”, Nagroda Specjalna Teatru Polskiego Radia (2012)
  • Nagroda Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego w kategorii najlepsza aktorka - za rolę Babci w filmie Portret z pamięci w reż. Marcina Bortkiewicza (2012)[4]
  • Nagroda aktorska na 53. Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Meter w Utworze o Matce i Ojczyźnie z Teatru Współczesnego w Szczecinie (2014)
  • tytuł Ambasadora Polszczyzny w Mowie (2017)[5]
  • Nagroda im. Jacka Woszczerowicza za rolę Makryny w Matce Makrynie w reż. Ireny Jun, przedstawieniu Teatru Studio w Warszawie na 60. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (2020)
  • Nagroda im. Ireny Solskiej (2022)[6]
  • Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości (2024)[7]
  • Nagroda Specjalna miesięcznika „Teatr” za "konsekwentne tłumaczenie poezji na język teatru, za znalezienie oszczędnej a pełnej formy dla twórczości Różewicza i odsłonięcie jej aktualnych, dojmujących brzmień" (2024)[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Irena Jun – Jerzy Turowicz [online], 25 października 2024 [dostęp 2025-01-15] (pol.).
  2. Portret z pamięci w bazie filmpolski.pl
  3. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2025-01-15] (pol.).
  4. 2012: Irena Jun za rolę w filmie „Portret z pamięci” – Nagrody im. Jana Machulskiego [online] [dostęp 2025-01-15] (pol.).
  5. Ambasador Polszczyzny [online], rjp.pan.pl [dostęp 2025-01-15].
  6. Instytut Teatralny, Warszawa. Irena Jun laureatką Nagrody im. Solskiej | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2023-10-16] (pol.).
  7. Wręczyliśmy Doroczne Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. gov.pl, 2024-11-27. [dostęp 2024-12-01].
  8. Irena Jun z nagrodą specjalną miesięcznika „Teatr” za sezon 2023/2024 [online], Teatr Studio [dostęp 2025-01-15] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]