Józef Wojciechowski (pilot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Joachim Wojciechowski
Ilustracja
kapitan obserwator pilot kapitan obserwator pilot
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1898
Lwów

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1943
Chartum

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

6 eskadra wywiadowcza
5 eskadra wywiadowcza
61 eskadra liniowa
63 eskadra towarzysząca
1 Jednostka Dostarczająca Samoloty

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Obserwatora
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Lotniczy Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Srebrny Krzyż Zasługi

Józef Joachim Wojciechowski (ur. 19 marca 1898 we Lwowie, zm. 30 czerwca 1943 w Chartumie) – kapitan pilot obserwator Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Władysława i Anny z d. Kuśnierz[1]. W styczniu 1916 został powołany do armii austriackiej, w której służył do października 1918[2]. Wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego, gdzie 4 lutego 1920 roku otrzymał przydział do 6. eskadry wywiadowczej[3]. W jej składzie walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej[2][4]. 9 sierpnia 1920 roku, w załodze z chor. pil. Józefem Cagaskiem, wykonał długotrwały lot wywiadowczy na trasie BrodyLeszniówBeresteczkoStrzemilczeZawidczeŁopatynStanisławczykKulikówStojanówWitkówChołojówDmytrówRadziechówIwanie PusteToporów. Na podstawie ich obserwacji wzmożonego ruchu taborów 1. Armii Konnej oraz rozlokowania biwaków oddziałów Armii Czerwonej w okolicznych lasach polskie dowództwo przewidziało zbliżającą się kolejną ofensywę Siemiona Budionnego[5]. Należał do grona lotników, którzy wyróżnili się w zwalczaniu oddziałów 1. Armii Konnej podczas walk w dniach 16–18 sierpnia. W czasie najcięższych walk wykonywał po kilka lotów dziennie podczas których atakował z niskiej wysokości nieprzyjacielską konnicę bombami i ogniem karabinu maszynowego[4]. Został przeniesiony do 5. eskadry wywiadowczej i w grudniu 1920 roku objął jej dowództwo[6]. Tę funkcję sprawował do lutego 1921 roku[4]. 28 lutego tego roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika w wojskach lotniczych w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[7].

Józef Wojciechowski por. pilot-obs. (<1923).jpg
Lotnicy 6. eskadry wywiadowczej – por. obs. Józef Wojciechowski, sierż. pil. Stefan Małaczyński, ppor. pil. Stanisław Pietruski, ppor. obs. Tomasz Turbiak

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Wojsku Polskim. W sierpniu 1921 roku 5 eskadra wywiadowcza weszła w skład 2. pułku lotniczego w Krakowie, a Józef Wojciechowski objął jej dowództwo[8]. 4 sierpnia 1923 roku wystartował w dorocznym Locie Okrężnym na trasie Warszawa – Lwów[9]. W sierpniu 1925 roku wziął udział, pod dowództwem gen. Włodzimierza Zagórskiego, w drugim grupowym przelocie nad Alpami na dwudziestu sześciu nowo zakupionych samolotach Potez XV i Breguet XIX. Polscy piloci pokonali trasę z Paryża przez Włochy, Austrię i Czechosłowację do Polski[10]. Następnie objął dowództwo eskadry szkolnej 2. pułku lotniczego[11]. Od stycznia 1929 roku pełnił funkcję komendanta parku 2. pułku lotniczego[4]. W 1930 roku objął dowództwo 61. eskadry liniowej[2]. Pod jego dowództwem eskadra uczestniczyła w eksperymentalnych lotach nocnych[12]. 2 listopada 1932 roku objął stanowisko dowódcy 63. eskadry towarzyszącej[2]. W tym czasie nadzorował zmianę sprzętu eskadry z samolotów PZL Ł.2 na Lublin R.XIIIC[13]. W lutym 1933 roku powrócił na stanowisko dowódcy 61. eskadry liniowej[14].

Po kampanii wrześniowej przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych. Otrzymał numer służbowy P-1456 i został przydzielony do brytyjskiej 1. Jednostki Dostarczającej Samoloty (ang. 1. Aircraft Delivery Unit) w Chartumie. 30 czerwca 1943 roku zginął w Chartumie podczas lotu samolotem Lockheed Hudson nr FK 618 pilotowanym przez st. sierż. Waleriana Wiktora Misiąga. Został pochowany na miejscowym cmentarzu (kwatera 6-D-5)[15].

Ordery i odznaczenia[16][17][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. a b c d Kolekcja VM ↓, s. 4.
  3. 2. Pułk Lotniczy 1929 ↓, s. 19.
  4. a b c d Zieliński i Wójcik 2005 ↓, s. 214.
  5. Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 170.
  6. Pawlak 1989 ↓, s. 220.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 12 marca 1921 roku, s. 399.
  8. Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 291.
  9. Lot Polski 1923 ↓, s. 7.
  10. 2. Pułk Lotniczy 1929 ↓, s. 29.
  11. 2. Pułk Lotniczy 1929 ↓, s. 15.
  12. Pawlak 1989 ↓, s. 349.
  13. Pawlak 1989 ↓, s. 367.
  14. Pawlak 1989 ↓, s. 351.
  15. Krzystek 2012 ↓, s. 616.
  16. Wojciechowski Józef Joachim. listakrzystka.pl. [dostęp 2020-03-12]. (pol.).
  17. Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 246,252,262.
  18. Kolekcja VM ↓, s. 3.
  19. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 230.
  20. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 416.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 437 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918–1920”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]