PZL Ł.2
| ||
 PZL Ł.2 (prototyp) | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Producent | Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie | |
| Typ | samolot łącznikowy i towarzyszący | |
| Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe | |
| Załoga | 2 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | grudzień 1929 | |
| Lata produkcji | 1930 – 1931 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 1 silnik gwiazdowy Škoda-Wright "Whirlwind" J-5A | |
| Moc | 249 KM (176 kW) | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 13,40 m | |
| Długość | 7,92 m | |
| Wysokość | 2,70 m | |
| Powierzchnia nośna | 25,80 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 892 kg | |
| Startowa | 1 280 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 183 km/h | |
| Prędkość minimalna | 67 km/h | |
| Prędkość wznoszenia | 4,75 m/s | |
| Pułap | 4 730 m | |
| Zasięg | 660 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 1 karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm (ruchomy, obserwatora) | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
PZL Ł.2 (PZL Ł-2) – dwumiejscowy samolot łącznikowy i towarzyszący konstrukcji inżynierów Jerzego Dąbrowskiego i Franciszka Kotta, produkowany w 1931 roku przez Państwowe Zakłady Lotnicze.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot został oblatany na początku 1930 roku przez Bolesława Orlińskiego[1]. W roku 1930 został zaprezentowany na pokazach lotniczych w Brnie i Bukareszcie. Między 1 lutego a 5 maja 1931 na samolocie PZL Ł.2 kapitan Stanisław Skarżyński oraz inżynier Andrzej Markiewicz wykonali lot dookoła Afryki, pokonując dystans 25 050 kilometrów i tym samym po raz pierwszy odbywając długi rajd na samolocie polskiej konstrukcji.
Samolot został wyprodukowany tylko w liczbie 31 sztuk (z 60 zamówionych)[1] (wcześniejsze publikacje podawały 26 sztuk)[2]. Było to konsekwencją prób porównawczych z konstrukcjami PWS i LWS, które wykazały równorzędność konkurencyjnego samolotu Lublin R.XIII, przy niższej cenie. Wobec powyższego zdecydowano o rozwijaniu maszyn obserwacyjnych i łącznikowych w lubelskiej wytwórni, dla PZL rezerwując zamówienia przede wszystkim na maszyny o konstrukcji całkowicie metalowej (samoloty myśliwskie serii "P", PZL.23 Karaś, PZL.37 Łoś i ich wersje rozwojowe).
Na bazie skrzydeł, usterzenia i silnika PZL Ł.2 opracowano później samolot pasażerski PZL.16.
Służba w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Do służby w polskim lotnictwie wprowadzono 29 samolotów PZL Ł.2a.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy. Konstrukcja z kratownicy duralowej krytej płótnem. Podwozie samolotu klasyczne dwukołowe stałe z płozą ogonową. Kabina pilota i obserwatora otwarta. Silnik gwiazdowy Škoda-Wright "Whirlwind" J-5A o mocy 249 KM, osłonięty pierścieniem Townenda.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- PZL Ł.2 – samolot łącznikowy, prototyp
- PZL Ł.2a – samolot łącznikowy, wersja seryjna
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Andrzej Morgała, Samoloty wojskowe w Polsce 1924–1939, Bellona, Warszawa, 2003, ISBN 83-11-09319-9, ss.187-188
- ↑ Andrzej Glass, Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939, WKiŁ, Warszawa, 1977.
| ||||||||||||