Przejdź do zawartości

Janusz Chabior

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Chabior
Ilustracja
Fot. Robert Pałka
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1963
Legnica

Zawód

aktor

Współmałżonek

Anita Poddębniak
(rozwód)
Agata Wątróbska
(od 2020)

Lata aktywności

od 1993

Zespół artystyczny
Teatr Rozmaitości w Warszawie

Janusz Chabior (ur. 17 lutego 1963 w Legnicy) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Wielokrotnie nagradzany za rolę Wiktora w spektaklu Made in Poland Przemysława Wojcieszka[1] w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Ekranizacja sztuki Made in Poland (2010) przyniosła mu Złote Lwy w Gdyni w 2010[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w Legnicy[3]. Uczęszczał do Technikum Samochodowego[4][5]. Chciał też zostać marynarzem. W 1989 ukończył specjalizację teatralną w Państwowym Pomaturalnym Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy „SKiBA” we Wrocławiu[6]. Pracował w Hucie Miedzi „Legnica” i Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Legnicy[2] oraz był lokajem w hotelu w Londynie[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 zadebiutował na profesjonalnej scenie Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w kabarecie Francuska sałatka, gdzie dostrzegł go Łukasz Pijewski[7], ówczesny dyrektor legnickiego teatru i zaangażował do głównej roli Łasicy w Teatrze weneckim Angela Beolca[8]. W latach 1992–2006 był związany z Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. W 2000 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. Współpracował z utalentowanymi reżyserami Jackiem Głombem, Krzysztofem Kopką[9] i Przemysławem Wojcieszkiem. Próbował też swoich prób jako scenarzysta teatralny (Plumpa czyś ty zwariowała?!) i reżyser (Wznowienie, Titi i Nunu). W 2004, na III Festiwalu Prapremier, zdobył wyróżnienie za rolę Rufusa w spektaklu Szaweł. W 2005 za kreację Wiktora, alkoholika, nauczyciela i miłośnika poezji Broniewskiego, w sztuce Made in Poland Przemysława Wojcieszka[1], otrzymał wiele nagród teatralnych, w tym w 11. Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie, na 45. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i IV Festiwalu Prapremier. W 2006 został aktorem Teatru Rozmaitości w Warszawie, gdzie pracował też jako reżyser, scenarzysta i asystent reżysera. 21 grudnia 2018 premierę miał spektakl Ucho prezesa czyli scheda, wystawiany w Teatrze 6. piętro, gdzie grał Antoniego[10].

W 1993 wziął udział w pierwszej części obliczonego na sześć odcinków cyklu Outsider Jana Jakuba Kolskiego, z którego ostatecznie powstał jedynie film Magneto[1]. Znalazł się w obsadzie holenderskiego dramatu Mike’a van Diema Charakter (1997), obsypanego wieloma nagrodami na całym świecie, w tym Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Waldemar Krzystek zaangażował go do roli porucznika Szczerby w przebojowej Małej Moskwie (2008). Zagrał potem w Helu (2009) Kingi Dębskiej, komedii sensacyjnej Ostatnia akcja (2009) Michała Rogalskiego, Świnkach (2009) Roberta Glińskiego, Kołysance (2010) Juliusza Machulskiego, Różyczce (2010) Jana Kidawy-Błońskiego, Ostatnim piętrze (2012) Tadeusza Króla, Hardkor Disko (2014) Krzysztofa Skoniecznego, Służb specjalnych (2014) Patryka Vegi i Wołyniu (2016) Wojciecha Smarzowskiego. Za rolę Wiktora w ekranizacji Made in Poland (2010) odebrał Złote Lwy w Gdyni.

Wystąpił gościnnie w serialach TVP, takich jak Lokatorzy (2000, 2003, 2005), Na dobre i na złe (2004), Egzamin z życia (2005) czy Pitbull (2005), oraz Polsatu - Adam i Ewa (2000–2001) i Świat według Kiepskich (1999–2005)[11]. W 2009 przyjął rolę Artura Jaśkiewicza, redaktora naczelnego pisma „Kraj” w telenoweli TVN Na Wspólnej, a w 2011 trafił do obsady serialu kryminalnego TVP1 Komisarz Alex w roli patologa Leona Bergera. Wystąpił jako Antoni w serialu Ucho Prezesa (2017–2019).

W 2019 zagrał w siedmiu jednominutowych filmikach z serii A co gdyby?, reklamujących serwis OLX.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ze związku z dziennikarką Barbarą Chabior ma syna Nikodema (ur. 1988 we Wrocławiu)[12]. Był żonaty z aktorką Anitą Poddębniak, rozwiedli się w 2013[5][13]. W 2019 zaręczył się z Agatą Wątróbską, aktorką i artystką kabaretową[14], a 20 czerwca 2020 wzięli ślub[15].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2000: Ballada o Zakaczawiu, reż. Jacek Głomb, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
  • 2002: Obywatel M – historyja, reż. Jacek Głomb, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
  • 2004: Made In Poland, reż. Przemysław Wojcieszek, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
  • 2004: Portowa opowieść, reż. Paweł Kamza, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
  • 2004: Szaweł, reż. Jacek Głomb, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
  • 2004: Tlen, Iwan Wyrypajew, reż. Aleksandra Konieczna, Teatr Rozmaitości w Warszawie (w obsadzie od 2007 roku)
  • 2005: Cokolwiek się zdarzy, kocham cię, reż. Przemysław Wojcieszek, Teatr Rozmaitości w Warszawie (w obsadzie od 2006 roku)
  • 2006: Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku, reż. Przemysław Wojcieszek, Teatr Rozmaitości w Warszawie
  • 2006: Operacja „Dunaj”, reż. Jacek Głomb, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
  • 2006: Weź, przestań, reż. Jan Klata, Teatr Rozmaitości w Warszawie
  • 2007: Szewcy u bram, reż. Jan Klata, Teatr Rozmaitości w Warszawie
  • 2009: Moralność pani Dulskiej, czyli w poszukiwaniu zagubionego czakramu, reż. Bartosz Szydłowski, Teatr Łaźnia Nowa
  • 2010: „Sprzedawcy Gumek” reż Artur Tyszkiewicz, Teatr Imka
  • 2010: Oczarowanie, reż. Marek Fiedor, Teatr Studio
  • 2011: Generał, reż. Aleksandra Popławska i Marek Kalita, Teatr Imka
  • 2020: "ART" reż. Eugeniusz Korin, Teatr 6 piętro

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Wykonawca Reżyser
2010 „Krzyżówka dnia” Monika Brodka Krzysztof Skonieczny
„Magnes” Pogodno
2011 Nomada Katarzyna Nosowska
„Komedia” Muzykoterapia
„Nie ma cwaniaka na warszawiaka” Projekt Warszawiak Krzysztof Skonieczny i Marcin Starzecki
„Ukryte” Myslovitz
2012 „Defto” Jamal Krzysztof Skonieczny
„Mogliśmy wszystko” donGURALesko
2014 „Chleb” Mister D. & Anja Rubik
2020 „SzubienicaPestycydyBroń” Quebonafide Mateusz Białęcki i Kamil “Tarniu” Tarnowski
2023 „MOONWALK” Fonos Edward Grygianiec
2023 „Cichy szał” Antoni Roker Maciej Motylewski

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1995: Nagroda – „Platynowy Iglak”
  • 2004: Wyróżnienie za rolę Rufusa w przedstawieniu „Szaweł” na III Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy
  • 2005: Nagroda główna za rolę Wiktora w „Made in Poland” na V Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona” w Zabrzu
  • 2005: Nagroda aktorska za Wiktora w „Made in Poland” na IV Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy
  • 2005: Nagroda – Złota Iglica za rolę Wiktora w „Made in Poland”
  • 2005: Nagroda za rolę Wiktora w przedstawieniu „Made in Poland” na XI Ogólnopolskim Konkursie Na Wystawienie Sztuki Współczesnej w Warszawie
  • 2005: Nagroda za rolę Wiktora w przedstawieniu „Made in Poland” Przemysława Wojcieszka na XLV Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Janusz Chabior - Najnowsze informacje. Wirtualna Polska. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
  2. a b c Anna Serediukow („Zwierciadło”, nr 7/2015): Chabior: „trochę nabroiłem, trochę odkupiłem”. Legnicka Gazeta Teatralna. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (pol.).
  3. Personalidade: Janusz Chabior (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-30]. (port.).
  4. Absolwenci samochodówki spotkali się po latach. Edukacja.Legnica.pl. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
  5. a b Życie na Gorąco”, nr 37, 10 września 2015, s. 29
  6. Pierwsza koperta jest od Janusza Chabiora. „Gadżety na dobry dzień”. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
  7. Łukasz Pijewski. filmpolski.pl.
  8. Łukasz Maciejewski (2011-04-04): Trzydziestu facetów i ani jednej dziewczyny. Onet.pl. [dostęp 2019-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
  9. Krzysztof Kopka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-08].
  10. Ucho Prezesa czyli SCHEDA. Teatr 6. piętro. [dostęp 2019-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
  11. Janusz Chabior. ČSFD.cz. [dostęp 2019-07-30]. (cz.).
  12. Nikodem Chabior. Talent Bank. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (ang.).
  13. Janusz Chabior i Eryk Lubos z partnerkami. Fakt.pl. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
  14. Janusz Chabior zaręczył się! Kim jest narzeczona 56-letniego aktora?. „Gala”. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-09)]. (pol.).
  15. Sergiusz Królak (2020-06-21): Janusz Chabior już po ślubie! Mamy piękne zdjęcia nowożeńców. plejada.pl. [dostęp 2020-06-21]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]