Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie
|
|||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
 A/148 z 31.12.1966[1] |
|||||||||||||||||
 Kościół Rozesłania św. Apostołów |
|||||||||||||||||
| Państwo |  Polska |
||||||||||||||||
| Województwo |  lubelskie |
||||||||||||||||
| Miejscowość | Chełm | ||||||||||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||||||||||
| Kościół | Kościół łaciński | ||||||||||||||||
| Parafia | parafia Rozesłania św. Apostołów w Chełmie | ||||||||||||||||
| Wezwanie | Rozesłanie Apostołów | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
|
Położenie na mapie Chełma
 Kościół Rozesłania św. Apostołów
w Chełmie |
|||||||||||||||||
|
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Kościół Rozesłania św. Apostołów
w Chełmie |
|||||||||||||||||
|
Położenie na mapie Polski
Kościół Rozesłania św. Apostołów
w Chełmie |
|||||||||||||||||
 51°07′56,7″N 23°28′19,3″E/51,132417 23,472028 |
|||||||||||||||||
Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie – kościół parafialny w parafii rzymskokatolickiej pod tym samym wezwaniem, położony przy ul. Lubelskiej 55 w Chełmie.
Historia[edytuj]
Ufundowany przez Króla Polski Władysława Jagiełłę za zasługi Chorągwi Białego Niedźwiedzia z Chełma, która miała znaczący udział w bitwie pod Grunwaldem. Pierwotnie był to kościół drewniany wzniesiony w 1417. W 1578 kościół spłonął, po czym na jego miejscu wybudowano w 1585 kościół murowany, który został w 1754 rozebrany z powodu złego stanu technicznego. W latach 1753-1763 zbudowano obecny kościół pw. Rozesłania św. Apostołów. Fundatorami byli Marianna i Andrzej Wolscy oraz Wacław Piotr Rzewuski. Budowę kościoła powierzono architektowi Pawłowi Antoniemu Fontanie a pracami budowlanymi kierował Tomasz Rezler. Kościół konsekrował w 1795 biskup Jan Kanty Lenczowski.
Świątynia uniknęła zniszczeń w ciągu swej historii, była tylko wielokrotnie remontowana, ostatni raz w 1994, kiedy to wymieniono pokrycie dachu na blachę miedzianą i położono tynki zewnętrzne.
Architektura[edytuj]
Trzynawowy kościół został wzniesiony w stylu późnobarokowym. Fasada zachodnia z dwiema skośnie ustawionymi wieżami, w charakterystyczny sposób odsuniętymi od eliptycznego korpusu z obejściem i z wydłużoną prostokątnie partią wschodnią[2]. Na prawej wieży umieszczono w 1970 zegar.
Przy prezbiterium znajdują się dwie prostokątne zakrystie z lożami na piętrze. Ośmioboczna nawa główna jest otoczona obejściem z kaplicami. Na dachu nawy znajduje się sygnaturka.
Na dziedzińcu przed fasadą stoją symetrycznie ustawione figury późnobarokowe: Matki Boskiej Łaskawej i św. Józefa Kalasantego.
Wystrój wnętrza[edytuj]
Późnobarokowa polichromia (ok. 1758), pędzla Józefa Majera, była przemalowywana i kilkakrotnie restaurowana.
Drewniane ołtarze, ambonę i chrzcielnicę wykonał w stylu rokokowym w trzeciej ćwierci XVIII w. Michał Filewicz. W ołtarzu głównym znajduje się krucyfiks, a na zasuwie – obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Ołtarze boczne po lewej stronie mieszczą obrazy Matki Boskiej Częstochowskiej, św. Antoniego, Adoracji Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego, św. Kajetana z Dzieciątkiem i Matki Bożej (wszystkie pędzla Szymona Czechowicza). Ołtarze boczne po prawej zawierają obrazy: św. Józefa z Dzieciątkiem – (pędzla Czechowicza), Matki Boskiej Łaskawej, Przemienienia Pańskiego (kopia Rafaela). W nawie stoją zabytkowe ławki rokokowe i cztery późnobarokowe konfesjonały. W zakrystii znajdują się zabytkowe naczynia i szaty liturgiczne.
.jpg)
Przypisy
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2010-10-02].
- ↑ Janusz Kębłowski: Dzieje sztuki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1987, s. 151. ISBN 83-213-3146-7.
Bibliografia[edytuj]
- kuria.lublin.pl: Historia parafii i kościoła. [dostęp 2010-09-20].
