Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie

Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie
A/148 z dnia 31.12.1966
kościół parafialny
Kościół Rozesłania św. Apostołów
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Chełm
Wyznanie	katolickie
Kościół	Kościół łaciński
Parafia	parafia Rozesłania św. Apostołów w Chełmie
Wezwanie	Rozesłanie Apostołów
Historia Data rozpoczęcia budowy 1753 Data zakończenia budowy 1763 Data poświęcenia 1795
Dane świątyni Styl rokoko Architekt Paweł Antoni Fontana Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 2 Liczba naw 3
Położenie na mapie Chełma Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie
Położenie na mapie Polski Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie
51°07′56,7″N 23°28′19,3″E

Kościół Rozesłania św. Apostołów w Chełmie – kościół parafialny w parafii rzymskokatolickiej pod tym samym wezwaniem, położony przy ul. Lubelskiej 55 w Chełmie.

Historia

Ufundowany przez Króla Polski Władysława Jagiełłę za zasługi Chorągwi Białego Niedźwiedzia z Chełma, która miała znaczący udział w bitwie pod Grunwaldem. Pierwotnie był to kościół drewniany wzniesiony w 1417. W 1578 kościół spłonął, po czym na jego miejscu wybudowano w 1585 kościół murowany, który został w 1754 rozebrany z powodu złego stanu technicznego. W latach 1753-1763 zbudowano obecny kościół pw. Rozesłania św. Apostołów. Fundatorami byli Marianna i Andrzej Wolscy oraz Wacław Piotr Rzewuski. Budowę kościoła powierzono architektowi Pawłowi Antoniemu Fontanie a pracami budowlanymi kierował Tomasz Rezler. Kościół konsekrował w 1795 biskup Jan Kanty Lenczowski.

Świątynia uniknęła zniszczeń w ciągu swej historii, była tylko wielokrotnie remontowana, ostatni raz w 1994, kiedy to wymieniono pokrycie dachu na blachę miedzianą i położono tynki zewnętrzne.

Architektura

Kościół Rozesłania św. Apostołów na tle miejskiej zabudowy

Trzynawowy kościół został wzniesiony w stylu późnobarokowym. Fasada zachodnia z dwiema skośnie ustawionymi wieżami, w charakterystyczny sposób odsuniętymi od eliptycznego korpusu z obejściem i z wydłużoną prostokątnie partią wschodnią. Na prawej wieży umieszczono w 1970 zegar.

Przy prezbiterium znajdują się dwie prostokątne zakrystie z lożami na piętrze. Ośmioboczna nawa główna jest otoczona obejściem z kaplicami. Na dachu nawy znajduje się sygnaturka.

Na dziedzińcu przed fasadą stoją symetrycznie ustawione figury późnobarokowe: Matki Boskiej Łaskawej i św. Józefa Kalasantego.

Wystrój wnętrza

Późnobarokowa polichromia (ok. 1758), pędzla Józefa Majera, była przemalowywana i kilkakrotnie restaurowana.

Drewniane ołtarze, ambonę i chrzcielnicę wykonał w stylu rokokowym w trzeciej ćwierci XVIII w. Michał Filewicz. W ołtarzu głównym znajduje się krucyfiks, a na zasuwie – obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Ołtarze boczne po lewej stronie mieszczą obrazy Matki Boskiej Częstochowskiej, św. Antoniego, Adoracji Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego, św. Kajetana z Dzieciątkiem i Matki Bożej (wszystkie pędzla Szymona Czechowicza). Ołtarze boczne po prawej zawierają obrazy: św. Józefa z Dzieciątkiem – (pędzla Czechowicza), Matki Boskiej Łaskawej, Przemienienia Pańskiego (kopia Rafaela). W nawie stoją zabytkowe ławki rokokowe i cztery późnobarokowe konfesjonały. W zakrystii znajdują się zabytkowe naczynia i szaty liturgiczne.

Wystrój wnętrza

Polichromie w prezbiterium

Ambona

Organy

Bibliografia

• kuria.lublin.pl: Historia parafii i kościoła. [dostęp 2010-09-20].