Pałac Sanguszków w Zasławiu
50°07′N 26°48′E/50,116667 26,800000 Pałac Sanguszków w Zasławiu, 1860 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
pałac |
| Pierwszy właściciel |
Jerzy Ostrogski-Zasławski |
| Kolejni właściciele |
Aleksander Ostrogski, Lubomirscy, Sanguszkowie, Roman Sanguszko |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°07′N 26°48′E/50,116667 26,800000
| |
Pałac Sanguszków w Zasławiu – wybudowany w 1466 r. przez Jerzego Ostrogskiego, który do miejsca przyjął nazwisko Zasławski[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1676 r. po śmierci Aleksandra Zasławskiego, ostatniego z rodu, warownia znalazła się w posiadaniu najbliższej rodziny Lubomirskich, a od 1703 r. rodziny Sanguszków. Na przestrzeni wieków zamek był dość często przebudowywany, przez co zatracił pierwotne elementy. Jak piszą w podaniach nie był tak piękny i wspaniały, rozległy, raczej ponury, majestatyczny i trochę ciężki[2].
Położenie, architektura[edytuj | edytuj kod]
Zamek zbudowany nad brzegiem, był z dwóch stron oblany wodami rzeki Horyń, z drugich dwóch stron otaczały go fosy i mury, pod koniec XIX w. znacznie obniżone. Od strony rzeki, jeszcze w XIX w., pozostały stare strzelnice, część murowanego wału i obszerne lochy. Wjazd do zamku prowadził przez długą, krytą, murowaną bramę ze zwodzonym mostem. Dobrze zachowana brama stanowiła najpiękniejszą część całej budowli[2].
Pałac[edytuj | edytuj kod]
Budowla finalnie otrzymała kształt dwupiętrowego pałacu na planie prostokąta, przebudowanego w stylu barokowym. Wjazd do obiektu, zaprojektowanego przez Pawła Antoniego Fontanę, wiódł przez murowany most, wybudowany w XVIII w.[1] Pałac, wewnątrz starannie utrzymany, posiadał mnóstwo ciekawych zabytków. Kilka ścian przyozdobionych było portretami rodzinnymi. Znajdowała się w nim znaczna liczba obrazów szkoły flamandzkiej, bogata kolekcja starych sztychów, artystów polskich i angielskich oraz mnóstwo chińskiej porcelany. Pałac posiadał cenne i bogate archiwum ks. Sanguszków. Zbiory i kolekcja przeniesiono do zamku w Sławucie[2]. Niezamieszkany w drugiej połowie XIX w. pałac w 1870 r. sprzedał rządowi Rosji książę Roman Sanguszko. W pałacu powstały koszary wojsk carskich[2]. Król Polski Stanisław August Poniatowski dwa razy gościł w pałacu: w 1781 r. wracając z Kamieńca Podolskiego i 1787 r. w podróży do Kaniowa. Do czasów współczesnych zachowała się ruina pałacu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zasław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 443.
- Pałac w Zasławiu
- Ruiny pałacu Sanguszków w Zasławiu na filmie z drona, 2018.