Lubin (powiat kamieński)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
416[2] |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-500[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZKA |
SIMC |
0779437 |
Położenie na mapie gminy Międzyzdroje | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego | |
53°52′04″N 14°25′54″E/53,867778 14,431667[1] |
Lubin (niem. Lebbin[4]) – wieś w Polsce położona nad Zalewem Szczecińskim w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Międzyzdroje, na wyspie Wolin. We wsi znajduje się placówka opiekuńczo-wychowawcza[5]. Swoją siedzibą ma tu również ochotnicza straż pożarna[6].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa Lubin pochodzi z dużym prawdopodobieństwem od nazwy osobowej Luba bądź Łuba[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Czasy przedchrześcijańskie
[edytuj | edytuj kod]Na terenie współczesnego Lubina w VIII w. p.n.e. funkcjonowała osada kultury łużyckiej[8].
Wieki średnie
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiają się w żywotach biskupa Ottona z Bambergu z połowy XII w., co czyni Lubin jedną z najstarszych opisanych w średniowiecznych podaniach osad na Pomorzu Zachodnim[7]. W 2009 w wyniku prac prowadzonych przez naukowców z Polskiej Akademii Nauk i studentów archeologii Uniwersytetu Szczecińskiego odkryto kamienne fundamenty jednej z najstarszych budowli chrześcijańskich na Pomorzu zbudowanej podczas pierwszej misji chrystianizacyjnej św. Ottona w 1124. Olbrzymie grodzisko, kontrolujące szlak handlowy przy ujściu Świny do morza i będące kasztelanią[9], zostało zniszczone w 1173 przez wojska króla duńskiego Waldemara I. Kościół przetrwał to wydarzenie i był wzmiankowany w XIV wieku[10].
Współczesność
[edytuj | edytuj kod]Po II wojnie światowej, w latach 1946–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Początkowo Lubin utworzył gromadę w gminie Dargobądz[11]. Wraz z reformą administracyjną znoszącą gminy (jesienią 1954), Lubin włączono do nowo utworzonej gromady Dargobądz[12]. 1 stycznia 1973 Lubin znalazł się w granicach miasta Świnoujście[13]. 15 marca 1984 wieś wyłączono ze Świnoujścia, po czym weszła ona w skład nowo utworzonej gminy Międzyzdroje[14].
Atrakcje
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajduje się neogotycki, ceglany kościół parafialny z 1861[15], przy którym rośnie pomnik przyrody, lipa „Babki Proszalne” o obwodzie pnia 750 cm[16]. Nad klifem znajduje się punkt widokowy zlokalizowany na terenach średniowiecznego grodziska, które w przeszłości pełniło funkcję latarni morskiej dla statków żeglujących po Świnie i Zalewie Szczecińskim, tzw. „Grodzisko Lubin”.
-
Wiadukt
-
Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Lubinem
-
Lubin oraz Pagórki Lubińsko-Wapnickie widziane z wyspy Karsibór
Cementownia
[edytuj | edytuj kod]W rejonie Lubina Niemcy zbudowali cementownię. Lokalne złoża wapna i wykorzystanie kredy dostarczaniej z Rugii pozwoliło na produkcję cementu o najwyższej jakości, używanego głównie w przemyśle zbrojeniowym[17]. Cement ten był wykorzystywany między innymi do budowy żelbetowych tankowców w stoczni koło Ognicy (dawna stocznia PPDIUR "Odra") w ostatnich latach wojny. Dodatkowo eksportowano go do państw skandynawskich i wysyłano do Gdyni[17].
W marcu 1945 produkcja w zakładzie została zakończona z powodu braku surowców[17].
Ludzie związani z Lubinem
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Porębski – oceanograf, pieśniarz, wykonawca szant i autor piosenek o tematyce morskiej, publicysta, rybak i żeglarz, animator ruchu szantowego w Polsce.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Gmina Międzyzdroje, powiat kamieński, Świnoujście, Wapnica, Wicko, Wolin (wyspa), Zalesie, Grodzisko w Lubinie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 70251
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 672 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Placówka Opiekuńczo Wychowawcza w Lubinie. - BIP Starostwo Powiatowe w Kamieniu Pomorskim [online], bip.powiatkamienski.pl [dostęp 2016-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-26] .
- ↑ Grodzisko w Lubinie [online], grodziskolubin.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ a b Marian Rębkowski , Od grodu książęcego do rezydencji prepozyta kapituły. Lubin w XI–XVI wieku, „Archaeologia Historica Polona”, 24, 2017, s. 60, DOI: 10.12775/ahp.2016.004, ISSN 1425-3534 [dostęp 2021-05-05] .
- ↑ Edyta Tomczyk , Piotr Ostrowski , Tomasz Wieczorek , Pomorze Zachodnie i Bornholm na weekend, Bielsko-Biała: Pascal, 2005, ISBN 83-7304-425-6, OCLC 750015496 .
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 284, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
- ↑ Sensacja archeologiczna na Pomorzu, już druga. [dostęp 2009-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-16)].
- ↑ Szczeciński Dziennik Wojewódzki. R.4, nr 13 (5 sierpnia 1948)
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 15, Poz. 67
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 326
- ↑ Dz.U. z 1984 r. nr 14, poz. 63
- ↑ Kościoły | Lubin Kościół parafialny pw MB Jasnogórskiej | Kościół Szczecińsko-kamieński [online], kuria.pl [dostęp 2021-05-15] .
- ↑ Jerzy M. Kosacki. Zbiór drzew pomnikowych i pomników przyrody z własnymi nazwami rosnących na terenie województwa zachodniopomorskiego. „Wędrowiec Zachodniopomorski”. 22/2007, s. 57, 2007. Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK w Szczecinie. ISSN 1642-8455. (pol.).
- ↑ a b c Marian Antas: Wyzwolenie ziemi wolińskiej. W: Praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Białeckiego: Z dziejów ziemi wolińskiej. Recenzenci: Bogdan Dopierała, Emil Jadzik, Józef Wątorski. Szczecin: Instytut Zachodniopomorski w Szczecinie, 1979, s. 184, seria: Monografie regionalne.