Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stanisław Szostak

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Broń pancerna

Podległość

2 Korpus Polski (PSZ)

Ośrodek Zapasowy Broni Pancernejzapasowa jednostka pancerna Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie[edytuj | edytuj kod]

Po przybyciu 2 Korpusu Polskiego do Włoch dowodzący nim generał dywizji Władysław Anders zarządził reorganizację jednostek szkolnych i uzupełniających broni pancernej. Nowa struktura została zatwierdzona rozkazem z 15 kwietnia 1944 (nr dziennika 1629/Tj/SD/44). Na jego mocy z 7 Dywizji Zapasowej i Centrum Wyszkolenia Armii wydzielono Batalion Zapasowy Czołgów, 7 Szwadron Rozpoznawczy i Ośrodek Wyszkolenia Broni Pancernej, tworzące Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej.

Nowo utworzony OPZB przyporządkowano (jako Polish Wing) do brytyjskiego Armoured Reinforcement Regiment, któremu podlegał w sprawach wyszkolenia i administracji ogólnej. W sprawach personalnych i dyscyplinarnych podlegał dowódcy Wysuniętej Bazy. Na miejsce formowania ośrodka wyznaczono miejscowość Guardia Lombardi. Dowódcą ośrodka został mianowany ppłk Stanisław Szostak, a jego zastępcą mjr Leon Jankowski.

Czołg ośrodka – Sherman M4

Wewnętrzna struktura Ośrodka:

Zadania szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

Zadaniem ośrodka było przeszkolenie i utrzymywanie około: 400 szeregowych broni pancernej, 150 szeregowych kawalerii pancernej i pierwsze uzupełnienia dla dywizjonów 7 Pułku Artylerii Przeciwpancernej wyposażonych w pojazdy gąsienicowe.

Po bitwie o Monte Cassino ośrodek przekazał do jednostek walczących pierwsze uzupełnienie – 60 szeregowych. W lipcu 1944 do 2 Brygady Pancernej po walkach o Ankonę wysłano 14 oficerów i 120 szeregowych.

Przeformowanie[edytuj | edytuj kod]

W maju 1944 opracowany został etat "pułku zapasowego broni pancernej". W składzie pułku miało znaleźć się 47 oficerów i 200 szeregowych. Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej przeorganizowano najpierw w pułk zapasowy, a następnie zmieniono jego nazwę na 7 Pułk Pancerny.

 Osobny artykuł: 7 Pułk Pancerny (PSZ).

Przekształcenia[edytuj | edytuj kod]

Ośrodek Organizacyjny Broni PancernejBatalion Zapasowy Czołgów (22.06. 1943 – 14.04.1944) → Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej → 7 Pułk Pancerny (PSZ)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Suchcitz, M. Wroński: Barwa Pułku 7 Pancernego- zarys monograficzny. Wydawnictwo Instytutu Tarnogórskiego. Tarnowskie Góry 2002
  • Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.