Osełedec
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osełedec lub czupryna (ukr. чуб, чуприна lub оселедець - dosłownie 'śledź', (ros. хохол wym. chachoł) - czub, wąski kosmyk włosów na czubku ogolonej głowy, spleciony w warkocz lub rozpuszczony, noszony przez Kozaków zaporoskich szczególnie w wieku. Kozacki osełedec był fryzurą analogiczną do podgolonego czuba polskich szlachciców w XVI/XVII w.
Rosyjska nazwa osełedca: хохо́л (chachoł) stała się potocznym, zwykle negatywnie nacechowanym, określeniem Ukraińców (Chachły) używanym przez Rosjan, a także Białorusinów. Stąd także pochodzi zapewne określenie szeregu dialektów mieszanych (zwykle z przewagą elementów ukraińskich czy ruskich) - "język chachłacki".
Za czasów wczesnej Rusi osełedec był oznaką szlachetnego urodzenia[1].
Przypisy
- ↑ Bizantyjski kronikarz z X wieku, Leon Diakon, tak opisywał wygląd księcia Światosława: "(...)Głowę miał całkiem ogoloną, lecz z jednej strony zwisało pasmo włosów - oznaka wysokiego urodzenia (...)"
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Kozłowski w bazie filmpolski.pl jako Krzywonos w filmie Ogniem i mieczem
