Szaszka
| Kozacy |
|
Szaszka (ros. шашка) – rodzaj niezbyt zakrzywionej, bezjelcowej szabli o rękojeści otwartej z rozdwojoną głowicą, przypominającą z profilu stylizowaną głowę ptaka. Szaszki używano głównie w Rosji. Szaszka noszona była w pochwie zawieszonej na rapciach w ten sposób, że wygięcie (ostrze) było skierowane ku górze. Pozwalało to na zadanie cięcia przy wyjmowaniu broni z pochwy, bez dodatkowego odwodzenia ręki do tyłu.
Broń ta powstała na Kaukazie wśród tamtejszych plemion, przyjęta została przez kozaków i inne formacje armii Imperium Rosyjskiego, następnie w Armii Czerwonej.
W czasie trwania powstania styczniowego powstańcom często udawało się zdobywać broń i wyposażenie na wrogu. Stąd też na wyposażeniu Polaków trafiały się też szaszki[1].
Przejściowo stanowiła także wyposażenie niektórych oddziałów Wojska Polskiego (zarówno w okresie I wojny światowej oraz do kawalerii ludowego Wojska Polskiego), jak również oddziałów ukraińskich.
W języku kabardyńskim broń ta nazywa się сэшхуэ (czyt. saszchła), co oznacza po polsku duży nóż.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Szaszka z pochwą wśród eksponatów muzeum Livrustkammaren w Sztokholmie
Kozak orenburski z szaszką
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Nowacki, Urywek z Pamiętnika, W czterdziestą rocznicę powstania styczniowego, Lwów 1903, s. 158.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon broni białej i miotającej, Wyd. Bellona, Warszawa 2003, s. 251-256.
- Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski, Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 37-38, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
