Szaszka

Kozacy

Wojska kozackie azowskie czarnomorskie amurskie nadbużańskie kaukaskie uralskie zaporoskie zadunajskie dońskie tereckie kubańskie orenburskie nadwołżańskie zabajkalskie siedmiorzeczne ussuryjskie astrachańskie syberyjskie Inne grupy Sicz Zaporoska Sicz Zadunajska Nagajbacy Niekrasowcy Historia Kozacy rejestrowi powstanie Kosińskiego powstanie Nalewajki powstanie Pawluka powstanie Chmielnickiego ugoda perejasławska unia hadziacka Hetmanat pismo Kozaków zaporoskich do sułtana Mehmeda IV powstanie Buławina powstanie Pugaczowa 1 Armia Konna XV Kozacki Korpus Kawalerii SS 1 Kozacka Dywizja Kawalerii Sławni Kozacy Bohdan Chmielnicki Piotr Konaszewicz-Sahajdaczny Iwan Wyhowski Petro Doroszenko Iwan Mazepa Iwan Sirko Jemieljan Pugaczow Stieńka Razin Andriej Szkuro Piotr Krasnow Jermak Timofiejewicz Matwiej Płatow Michaił Szołochow Pojęcia Ataman Czajka Esauł Hetman (lista) Kontusz Osełedec Papacha Płastun Rejestr Szabla Szaszka Stanica

Szaszka (ros. шашка) – rodzaj niezbyt zakrzywionej, bezjelcowej szabli o rękojeści otwartej z rozdwojoną głowicą, przypominającą z profilu stylizowaną głowę ptaka. Szaszki używano głównie w Rosji. Szaszka noszona była w pochwie zawieszonej na rapciach w ten sposób, że wygięcie (ostrze) było skierowane ku górze. Pozwalało to na zadanie cięcia przy wyjmowaniu broni z pochwy, bez dodatkowego odwodzenia ręki do tyłu.

Broń ta powstała na Kaukazie wśród tamtejszych plemion, przyjęta została przez kozaków i inne formacje armii Imperium Rosyjskiego, następnie w Armii Czerwonej.

W czasie trwania powstania styczniowego powstańcom często udawało się zdobywać broń i wyposażenie na wrogu. Stąd też na wyposażeniu Polaków trafiały się też szaszki.

Przejściowo stanowiła także wyposażenie niektórych oddziałów Wojska Polskiego (zarówno w okresie I wojny światowej oraz do kawalerii ludowego Wojska Polskiego), jak również oddziałów ukraińskich.

W języku kabardyńskim broń ta nazywa się сэшхуэ (czyt. saszchła), co oznacza po polsku duży nóż.

Galeria

• 

  Szaszka z pochwą wśród eksponatów muzeum Livrustkammaren w Sztokholmie

• 

  Kozak orenburski z szaszką

Bibliografia

• Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon broni białej i miotającej, Wyd. Bellona, Warszawa 2003, s. 251-256.
• MichałM. Gradowski MichałM., ZdzisławZ. Żygulski ZdzisławZ., Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 37-38, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493 .