Przejdź do zawartości

Petter Solberg

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Luckas-bot (dyskusja | edycje) o 19:48, 23 cze 2011. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Petter Solberg
Ilustracja
Podczas Rajdu Bułgarii 2010
Państwo

 Norwegia

Pochodzenie

{{państwo dane {{{pochodzenie}}} | państwo/core | wariant = {{{pochodzenie}}} | rozmiar = | nazwa = | altlink = }}

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1974
Askim

Miejsce śmierci

{{{miejsce śmierci}}}

Sezon 2011
Seria

Rajdowe Mistrzostwa Świata

Zespół

Norwegia Petter Solberg World Rally Team

Samochód

Citroën DS3 WRC

Motocykl

{{{sezon motocykl}}}

Nr startowy

11

Pilot

Wielka Brytania Chris Patterson

Sukcesy

1995 – Górski Samochodowy Mistrz Norwegii
1995 – Mistrz Norwegii w Rallycrossie
1996 – Górski Samochodowy Mistrz Norwegii
1996 – Mistrz Norwegii w Rallycrossie
1998 – Rajdowy Mistrz Norwegii
2002 – Rajdowy Wicemistrz Świata
2003 – Rajdowy Mistrz Świata
2004 – Rajdowy Wicemistrz Świata
2005 – Rajdowy Wicemistrz Świata

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Petter Solberg (ur. 18 listopada 1974 w Askim) – norweski kierowca rajdowy. W sezonie 2011 jest członkiem zespołu Petter Solberg World Rally Team i startuje w Rajdowych Mistrzostwach Świata samochodem Citroën DS3 WRC. Jego pilotem od lipca 2010 roku jest pochodzący z Irlandii Północnej Brytyjczyk Chris Patterson. Petter Solberg jest młodszym bratem Henninga Solberga, również kierowcy rajdowego, startującego w swojej karierze w Mistrzostwach Świata. Nosi przydomek "Hollywood"[1].

Swoją karierę sportową Solberg rozpoczął w 1992 roku, gdy startował w rallycrossie. Dwukrotnie został mistrzem kraju w tej konkurencji, podobnie jak w wyścigach górskich. W 1998 roku zadebiutował w Rajdowych Mistrzostwach Świata, jadąc samochodem Toyota Celica GT-Four. W debiucie zajął 16. miejsce w Rajdzie Szwecji. W 1999 roku został członkiem fabrycznego zespołu Forda i zaliczył w nim starty w kolejnych dwóch sezonach. Jeszcze w 2000 roku podpisał kontrakt z zespołem Subaru World Rally Team i rozpoczął starty w Mistrzostwach Świata samochodem Subaru Impreza WRC. W 2001 roku podczas Rajdu Grecji po raz pierwszy w karierze stanął na podium w rajdzie Mistrzostw Świata (2. miejsce), a swoje pierwsze zwycięstwo odniósł rok później w Rajdzie Wielkiej Brytanii. W 2002 roku wywalczył rajdowe wicemistrzostwo świata, przegrywając w klasyfikacji generalnej z Finem Marcusem Grönholmem. W 2003 roku został mistrzem świata, a w latach 2004 i 2005 ponownie zdobywał wicemistrzostwo. Od 2009 roku startuje w barwach założonego przez siebie zespołu Petter Solberg World Rally Team.

Kariera

Początki

Solberg urodził się w mieście Askim[2]. Swoją karierę rajdową rozpoczynał na polach farmy rodziców w Spydebergu, znajdującej się w okolicach Oslo. Już jako jedenastolatek pomagał startującym w rallycrossie rodzicom w budowie i utrzymywaniu ich samochodów. Był jednak zbyt młody, by samemu rywalizować w tej dyscyplinie, toteż początkowo brał udział w zawodach zdalnie sterowanych samochodów – w wieku 13 lat wywalczył mistrzostwo Norwegii w tej dyscyplinie[1].

Pod koniec 1992 roku Solberg zdał egzamin na prawo jazdy[1]. Następnie rozpoczął starty w rallycrossowych mistrzostwach Norwegii. Już w swoim drugim występie odniósł zwycięstwo[2]. W 1993 roku zaczął startować także w wyścigach górskich, samochodem Ford Escort MK2, podarowanym mu przez brata Henninga[3].

Swój pierwszy sukces w wyścigach górskich Solberg osiągnął w 1994 roku, gdy zajął 2. miejsce w mistrzostwach Norwegii. Był też drugi w mistrzostwach kraju w rallycrossie[3]. Z kolei w 1995 roku zakupił od brata Volvo 240 i – jadąc nim – wywalczył tytuł mistrzowski zarówno w rallycrossie, jak i wyścigach górskich. W 1996 roku powtórzył oba osiągnięcia, wygrywając w 19 na 21 startów[2]. We wrześniu 1996 roku Solberg po raz pierwszy wystartował w rajdach. W debiutanckim Hedmarksrally pojechał Toyotą Celiką ST205, uzyskaną od brata. Nie ukończył jednak rajdu z powodu wypadku i uszkodzeń samochodu[2].

W 1997 roku Solberg odkupił Toyotę Celikę ST185 od szwedzkiego rajdowca Thomasa Rådströma[2]. Wystartował nią w mistrzostwach Norwegii w rallycrossie, które po raz trzeci z rzędu wygrał, oraz w Rajdowych Mistrzostwach Norwegii. W tych zawodach był piąty, zwyciężając w jednym z rajdów[3].

1998–2001

Petter Solberg w Subaru Imprezie podczas Rajdu Finlandii 2001

W 1998 roku Solberg startował Toyotą Celiką ST 205. Dzięki czterem zwycięstwom w rajdach Mistrzostw Norwegii wywalczył mistrzostwo kraju. Wygrał także w jednym rajdzie Mistrzostw Europy oraz w jednym Mistrzostw Szwecji[3]. Jeszcze w lutym 1998 roku zaliczył swój debiut w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Startując Toyotą Celiką GT-Four i będąc pilotowanym przez swojego rodaka Egila Solstada, zajął wówczas 16. miejsce w Rajdzie Szwecji[4]. W tym samym roku wystartował również w Rajdzie Wielkiej Brytanii z pilotem Catem Menkerudem, ale nie ukończył tych zawodów z powodu wypadku[5].

W 1999 roku Solberg doszedł do porozumienia z szefem fabrycznego zespołu Ford World Rally Team, Malcolmem Wilsonem, podpisując z nim pięcioletni kontrakt[2][6]. Swój debiut w zespole Forda zaliczył podczas lutowego Rajdu Szwecji. Jadąc Fordem Escortem WRC z walijskim pilotem Philem Millsem, zajął wówczas 11. pozycję[7]. W tym samym miesiącu partner z zespołu Forda, Szwed Thomas Rådström, doznał kontuzji na parę dni przed Rajdem Safari, wobec czego Solberg zajął jego miejsce w Fordzie Focusie WRC. Debiutując tym samochodem, Norweg zajął 5. miejsce w klasyfikacji generalnej rajdu i zdobył tym samym swoje pierwsze w karierze punkty w Rajdowych Mistrzostwach Świata[2]. Focusem WRC wystartował także w innych rajdach Mistrzostw Świata 1999: Portugalii, Finlandii, San Remo i Wielkiej Brytanii, jednak nie zajął w nich punktowanych pozycji[4].

Przez pierwszą połowę sezonu 2000 Solberg startował Fordem Focusem WRC. Do ważniejszych sukcesów w tym okresie należą: zajęcie 5. miejsca w Rajdzie Safari 2000, 6. miejsca w Rajdzie Argentyny i 4. miejsca w Rajdzie Nowej Zelandii, przegrywając miejsce na podium jedynie z Finem Marcusem Grönholmem w Peugeocie 206 WRC oraz partnerami z zespołu Forda Colinem McRae i Carlosem Sainzem[2][8]. W sierpniu 2000 roku Solberg wraz ze swoim pilotem Millsem ogłosili, że opuszczają zespół Forda i przechodzą do zespołu Subaru World Rally Team[9]. Swojego pierwszego rajdu, Rajdu Francji, w Subaru Imprezie WRC norwesko-walijska załoga nie ukończyła na skutek awarii skrzyni biegów[10]. Startowała także w trzech innych: Rajdzie San Remo, Rajdzie Australii i Rajdzie Wielkiej Brytanii, ale ukończyła jedynie ten pierwszy[4].

W sezonie 2001 Solberg stał się drugim kierowcą zespołu Subaru (obok Anglika Richarda Burnsa). Wystartował we wszystkich czternastu rajdach sezonu. Nie ukończył sześciu z nich. Jeden raz stanął na podium (po raz pierwszy w swojej karierze), w Rajdzie Grecji, gdy przegrał jedynie z Colinem McRae w Fordzie Focusie WRC[11][12].

2002–2003

Przed rozpoczęciem sezonu 2002 nowym partnerem Solberga w zespole Subaru został Fin Tommi Mäkinen, który zastąpił mistrza świata z zeszłego roku Richarda Burnsa. Solberg pozostał drugim kierowcą teamu Subaru[13]. W pierwszej części sezonu zdobywał punkty, ale nie stawał na podium rajdów. W majowym Rajdzie Argentyny zajął 4. miejsce, jednak po zakończeniu rajdu zdyskwalifikowani zostali dwaj kierowcy Peugeota, Marcus Grönholm i Burns, dzięki czemu Norweg awansował na drugie miejsce za Carlosem Sainzem[14]. W drugiej części sezonu Solberg spisywał się lepiej i częściej stawał na podium; był trzeci w Rajdzie Finlandii, Rajdzie Włoch i Rajdzie Australii[4]. Z kolei w listopadowym Rajdzie Wielkiej Brytanii odniósł z pilotem Millsem swoje pierwsze zwycięstwo w Mistrzostwach Świata w karierze, po tym jak z powodu wypadku odpadł lider i mistrz świata z roku 2002, Grönholm[15]. Było to piąte podium Solberga w sezonie (więcej miał tylko Grönholm). Dzięki zwycięstwu w Wielkiej Brytanii Solberg wywalczył wicemistrzostwo świata[2].

W sezonie 2003 partnerem Solberga w Subaru nadal był Mäkinen. W swoim czwartym rajdzie sezonu, tj. w Rajdzie Nowej Zelandii, Solberg był trzeci, a kolejne miejsce na podium w sezonie zajął w czerwcu w Rajdzie Grecji[4]. W tym samym miesiącu w Rajdzie Cypru zwyciężył po raz drugi w swojej karierze, przy czym w ostatnim dniu rajdu wygrał pięć z sześciu odcinków specjalnych[16]. W sierpniowym Rajdzie Finlandii był drugi za Estończykiem Markkiem Märtinem w Fordzie Focusie WRC[17]. W Rajdzie Australii do ostatniego odcinka specjalnego walczył o zwycięstwo z Sébastienem Loebem i ostatecznie wygrał swój drugi rajd w sezonie o 26,6 sekundy[18]. Norweg wygrał również swój pierwszy asfaltowy rajd w karierze – Rajd Korsyki[6], włączając się tym samym do walki o tytuł mistrza świata[19]. Nie ukończył jednak następnego rajdu, San Remo, a o tytule mistrzowskim decydowały wyniki Rajdu Wielkiej Brytanii. Zawodów nie ukończyli dwaj inni kandydaci do mistrzostwa, Sainz i Burns, a Solberg dzięki zwycięstwu wywalczył rajdowe mistrzostwo świata, wyprzedzając o jeden punkt Loeba. Stał się tym samym pierwszym norweskim mistrzem świata w rajdach[20]. Po zwycięskim rajdzie Solberg powiedział:

Nie mogę w to uwierzyć. To jest coś wspaniałego. Nie myślałem o wywalczeniu mistrzostwa, tylko jechałem rajd, a teraz jesteśmy tutaj i jesteśmy mistrzami świata. Rajd dobrze się dla nas ułożył, ale sukces ten jest sukcesem całego zespołu[20].

2004–2005

Petter Solberg podczas Rajdu Finlandii 2004

Jeszcze pod koniec 2003 roku kontrakt z fabryczną ekipą Subaru podpisał Fin Mikko Hirvonen. W sezonie 2004 miał zastąpić kończącego karierę rodaka Tommiego Mäkinena i stać się nowym partnerem Solberga w zespole[21]. Subaru wypuściło też nowy model Imprezy[6]; w jej debiucie Solberg był 7. w Rajdzie Monte Carlo[4]. Swoje pierwsze zwycięstwo za kierownicą nowego samochodu odniósł w kwietniu w Rajdzie Nowej Zelandii, odbierając wygraną Marcusowi Grönholmowi na przedostatnim odcinku specjalnym[22]. Solberg zwyciężył również w czerwcowym Rajdzie Grecji, pomimo otrzymania 30-sekundowej kary z powodu braku chlapaczy[23]. We wrześniu i październiku wygrał trzy rajdy z rzędu: Rajd Japonii, Rajd Wielkiej Brytanii i Rajd Sardynii. Nie wystarczyło to jednak do zwycięstwa w Mistrzostwach Świata, tytuł w klasyfikacji generalnej zdobył Sébastien Loeb. Solberg był drugi, a głównym powodem porażki z Francuzem było nieukończenie czterech imprez: Rajdu Argentyny, Finlandii, Niemiec i Australii[4].

W sezonie 2005 partnerem Solberga w zespole Subaru był Australijczyk Chris Atkinson[24]. W pierwszych trzech rajdach sezonu Solberg odniósł dwa zwycięstwa, w Rajdzie Szwecji i Rajdzie Meksyku, dzięki czemu objął prowadzenie w Mistrzostwach Świata[25]. Po Rajdzie Sardynii, piątej eliminacji Mistrzostw Świata, został wyprzedzony w klasyfikacji punktowej przez Sébastiena Loeba. Do końca sezonu Solberg wygrał jeden rajd (Wielkiej Brytanii), w którym odniósł swoje czwarte zwycięstwo z rzędu. Zwyciężył jednak dzięki temu, iż Loeb celowo zaliczył 2-minutową karę by nie świętować wygranej w zawodach. Powodem takiej decyzji Francuza był fakt, iż Estończyk Markko Märtin miał wypadek, w którym zginął jego pilot Michael Park[26]. W ostatnim rajdzie sezonu, Rajdzie Australii, Solberg wycofał się z powodu zderzenia z kangurem. W jego samochodzie nastąpił defekt układu chłodzenia. Pomimo nie ukończenia rajdu Norweg został wicemistrzem świata. Zdobył 71 punktów, tyle co Marcus Grönholm, jednak odniósł więcej zwycięstw w sezonie niż Fin[27].

2006–2008

Petter Solberg w Subaru Imprezie podczas Rajdu Niemiec w 2008 roku

W 2006 roku Solberg przedłużył kontrakt z zespołem Subaru do 2009 roku[1]. Nie ukończył pierwszych dwóch rajdów sezonu 2006: Monte Carlo i Rajdu Szwecji. W kolejnym, Rajdzie Meksyku, zajął 2. pozycję. Do końca sezonu jeszcze tylko trzykrotnie stawał na podium, nie odnosząc żadnego zwycięstwa. Były to rajdy: Argentyny (2. miejsce), Australii (2. miejsce) i Wielkiej Brytanii (3. miejsce). Ostatecznie zajął 6. pozycję w mistrzostwach[4].

Sezon 2007 Solberg rozpoczął od zajęcia 6. miejsca w Rajdzie Monte Carlo[28]. Następnie nie ukończył Rajdu Szwecji i przegrał miejsce na podium Rajdu Norwegii ze swoim bratem Henningiem w Fordzie Focusie WRC[29]. W rajdach Argentyny, Meksyku i Sardynii nie osiągnął dobrego wyniku z powodu problemów technicznych z jego Subaru[30][31][32]. W Rajdzie Portugalii był natomiast drugi[33], a w Rajdzie Grecji – trzeci[34]. Mimo technicznych ulepszeń Subaru Solberga po tym rajdzie[35] Norweg nie ukończył kolejnej eliminacji, Rajdu Finlandii, z powodu problemów z układem kierowniczym[36]. Sukcesu nie odniósł także w kolejnych rajdach. W Rajdzie Niemiec miał problem z kierowaniem z powodu uderzenia w skałę, ale ukończył rajd na 6. miejscu[37]. W Nowej Zelandii był siódmy, także głównie na skutek problemów z układem kierowniczym[38]. Do końca sezonu ani razu nie stanął na podium[4], a jego jedynym udanym startem był Rajd Wielkiej Brytanii, w którym zajął 4. pozycję, pomimo uderzenia w skałę i problemów z jazdą[39]. Ostatecznie zajął 5. miejsce w Mistrzostwach Świata.

W pierwszych dwóch rajdach sezonu 2008, Monte Carlo i Szwecji, Solberg był odpowiednio czwarty i piąty, a w kolejnych czterech nie zdobył punktów[4]. W Rajdzie Grecji zajął drugie miejsce; był to zarazem debiut nowej specyfikacji Subaru Imprezy WRC[40]. Od tego czasu do końca sezonu Solberg zdobywał punkty w Mistrzostwach Świata, jednak ani razu nie stanął na podium. Zajął ostatecznie 6. miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw[4].

Od 2009

Petter Solberg w Citroënie Xsarze WRC w Rajdzie Cypru 2009.

16 grudnia 2008 roku koncern Subaru zadecydował o wycofaniu się z uczestnictwa w Rajdowych Mistrzostwach Świata[41]. Decyzję ogłoszono dzień po tym, jak ze startów w WRC zrezygnowało Suzuki[42]. Solberg z Philem Millsem zostali więc bez zespołu, w którym mogliby rozpocząć sezon 2009, toteż byli zmuszeni odwołać swój start w Rajdzie Irlandii[43]. Po wielu namysłach i rozważaniach startów w prywatnych zespołach Forda lub Citroëna Solberg zdecydował się na tę drugą markę wybierając do rajdów model Citroëna Xsary WRC w specyfikacji 2006[44], którym już pierwszy start zaliczył w Rajdzie Norwegii[45]. 1 lutego 2009 Solberg ogłosił listę sponsorów na sezon 2009, wśród których znaleźli się: Microsoft, Pareto i Hurtigruta Carglass[46].

6 lutego 2009 Solberg oficjalnie ogłosił na konferencji prasowej powstanie nowego zespołu rajdowego Petter Solberg World Rally Team, którego członkiem był on jako kierowca i Phil Mills jako pilot. Menedżerem zespołu został Ken Rees, a głównym inżynierem – François-Xavier "FX" Demaison. Obaj wcześniej pracowali w zespole Subaru. Solberg zatrudnił także innego byłego członka Subaru, Tore'go Dahla, jako mechanika[47].

Pierwszy start nowego zespołu, w Rajdzie Norwegii, zakończył się zajęciem 6. miejsca[48]. W kolejnym, w Rajdzie Cypru, Solberg był trzeci. Stał się tym samym pierwszym kierowcą po Malcolmie Wilsonie od 1993 roku, który zajął miejsce na podium, startując w prywatnym zespole rajdowym[49]. Następnie Norweg był czwarty w Rajdzie Portugalii i nie ukończył Rajdu Argentyny[48]. Przed Rajdem Sardynii był bliski zmiany samochodu na Peugeota 307 WRC[44], jednak ostatecznie w jego Xsarze zamontowano nowe ulepszenia, związane z układem chłodzenia, silnikiem i dyferencjałami[50]. W Rajdzie Sardynii zajął 3. pozycję. Następnie nie ukończył Rajdu Grecji, był czwarty w Rajdzie Polski i nie dojechał do mety Rajdu Finlandii[48]. We wrześniu 2009 roku Solberg zdecydował, iż w ostatnich dwóch rundach sezonu 2009, Rajdzie Katalonii i Rajdzie Wielkiej Brytanii, pojedzie Citroënem C4 WRC w specyfikacji 2008[51]. W obu tych rajdach Solberg był czwarty, a w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Świata zajął 5. pozycję[48].

Petter Solberg w Citroënie C4 WRC na odcinku specjalnym Rajdu Finlandii 2010

W sezonie 2010 Solberg ponownie zaplanował starty samochodem Citroën C4 WRC, po tym jak zakupił dwa egzemplarze w specyfikacji 2009 od Citroën Racing[52]. W swoim pierwszym starcie w sezonie, w Rajdzie Szwecji, Solberg był dziewiąty[48]. W Rajdzie Meksyku do ostatniego odcinka specjalnego walczył o zwycięstwo z Sébastienem Loebem, lecz ostatecznie przyjechał drugi[53]. Także w kolejnych dwóch rajdach, Jordanii i Szwecji, Norweg stawał na podium (był odpowiednio trzeci i drugi)[48]. Z kolei nie ukończył Rajdu Nowej Zelandii z powodu wypadku[54]. W następnej rundzie WRC w Portugalii punktował, dzięki zajęciu 5. miejsca[48].

W czerwcu 2010 roku Solberg zakończył jedenastoletnią współpracę z pilotem Philem Millsem, który zdecydował się poświęcić życiu prywatnemu i rodzinie[55]. Nowym pilotem Norwega został pochodzący z Irlandii Północnej Chris Patterson[56]. Z Pattersonem Solberg wystartował w Rajdzie Bułgarii i był tam trzeci[57]. W kolejnych dwóch rajdach Solberg był czwarty i piąty, natomiast w czterech ostatnich rundach sezonu zajmował miejsca na podium: drugie w Japonii, Katalonii i Wielkiej Brytanii oraz trzecie we Francji. Ostatecznie znalazł się na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Świata[48].

14 stycznia 2011 roku zespół Petter Solberg World Rally Team ogłosił, że w sezonie 2011 Mistrzostw Świata Petter Solberg z Chrisem Pattersonem wystartują samochodem Citroën DS3 WRC[58].

W styczniu 2011 roku Solberg wystartował Peugeotem 207 S2000 w Rajdzie Monte Carlo zaliczanym do cyklu IRC. Ukończył wszystkie odcinki specjalne, plasując się na 7. pozycji, jednak w wyniku awarii alternatora nie dojechał do mety i nie ukończył rajdu[59].

Życie prywatne

Petter Solberg jest synem Terje'go i Tove. Zarówno ojciec, jak i matka, powiązani byli ze sportami motorowymi i startowali w krajowych mistrzostwach w rallycrossie[60]. Rajdowcem jest też jego brat, Henning Solberg, starszy o rok i startujący w rajdowych Mistrzostwach Świata jako kierowca teamów: Forda, Stobart M-Sport Ford Rally Team czy Munchi's Ford World Rally Team[61].

Solberg mieszka wraz z rodziną w Monako[62]. Jest mężem Szwedki Pernilli Walfridsson[60]. Ma z nią syna Olivera (ur. 2002)[63]. Pernilla Walfridsson jest córką Pera-Inge Walfridssona, byłego mistrza Europy w rallycrossie[64]. Sama również startowała w rajdach, w tym w 14 rajdach zaliczanych do Mistrzostw Świata[65].

Solberg jest właścicielem małych linii lotniczych Petter Solberg Aviation AB, wynajmujących prywatnym użytkownikom czarterowe odrzutowe samoloty Cessna[66].

Zwycięstwa w Mistrzostwach Świata

Stan na 12 grudnia 2010.

Nr Rajd Sezon Pilot Samochód
1 Wielka Brytania Rajd Wielkiej Brytanii 2002 Phil Mills Subaru Impreza WRC
2 Cypr Rajd Cypru 2003 Phil Mills Subaru Impreza WRC
3 Australia Rajd Australii 2003 Phil Mills Subaru Impreza WRC
4 Francja Rajd Francji 2003 Phil Mills Subaru Impreza WRC
5 Wielka Brytania Rajd Wielkiej Brytanii 2003 Phil Mills Subaru Impreza WRC
6 Nowa Zelandia Rajd Nowej Zelandii 2004 Phil Mills Subaru Impreza WRC
7 Grecja Rajd Grecji 2004 Phil Mills Subaru Impreza WRC
8 Japonia Rajd Japonii 2004 Phil Mills Subaru Impreza WRC
9 Wielka Brytania Rajd Wielkiej Brytanii 2004 Phil Mills Subaru Impreza WRC
10 Włochy Rajd Włoch 2004 Phil Mills Subaru Impreza WRC
11 Szwecja Rajd Szwecji 2005 Phil Mills Subaru Impreza WRC
12 Meksyk Rajd Meksyku 2005 Phil Mills Subaru Impreza WRC
13 Wielka Brytania Rajd Wielkiej Brytanii 2005 Phil Mills Subaru Impreza WRC

Starty w rajdach WRC

Stan na 29 maja 2011.

Sezon Zespół Samochód 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Punkty Miejsce
1998 Shell Norge
Petter Solberg		 Toyota Celica GT-Four Monako
 Szwecja
16 		Kenia
 Portugalia
 Hiszpania
 Francja
 Argentyna
 Grecja
 Nowa Zelandia
 Finlandia
 Włochy
 Australia
 Wielka Brytania
NU 		0 -
1999 Ford Motor Co
Petter Solberg		 Ford Escort WRC[a]
Ford Focus WRC 		Monako
 Szwecja
11 		Kenia
5 		Portugalia
11 		Hiszpania
 Francja
 Argentyna
 Grecja
 Nowa Zelandia
 Finlandia
12
Włochy
27 		Australia
 Wielka Brytania
9 		2 18.
2000 Ford Motor Co
Petter Solberg
Subaru World Rally Team		 Ford Focus WRC
Subaru Impreza WRC[b] 		Monako
 Szwecja
 Kenia
5 		Portugalia
NU 		Hiszpania
 Argentyna
6 		Grecja
NU 		Nowa Zelandia
4 		Finlandia
NU 		Cypr
 Francja
NU 		Włochy
9 		Australia
NU 		Wielka Brytania
NU 		6 10.
2001 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
NU 		Szwecja
6 		Portugalia
NU 		Hiszpania
NU 		Argentyna
5 		Cypr
NU 		Grecja
2 		Kenia
NU 		Finlandia
7 		Nowa Zelandia
7 		Włochy
9 		Francja
5 		Australia
7 		Wielka Brytania
NU 		11 10.
2002 555 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
6 		Szwecja
NU 		Francja
5 		Hiszpania
5 		Cypr
5 		Argentyna
2 		Grecja
5 		Kenia
NU 		Finlandia
3 		Niemcy
NU 		Włochy
3 		Nowa Zelandia
NU 		Australia
3 		Wielka Brytania
1 		37 2.
2003 555 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
NU 		Szwecja
6 		Turcja
NU 		Nowa Zelandia
3 		Argentyna
5 		Grecja
3 		Cypr
1 		Niemcy
8 		Finlandia
2 		Australia
1 		Włochy
NU 		Francja
1 		Hiszpania
5 		Wielka Brytania
1 		72 1.
2004 555 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
7 		Szwecja
3 		Meksyk
4 		Nowa Zelandia
1 		Cypr
4 		Grecja
1 		Turcja
3 		Argentyna
NU 		Finlandia
NU 		Niemcy
NU 		Japonia
1 		Wielka Brytania
1 		Włochy
1 		Francja
5 		Hiszpania
5 		Australia
NU 		82 2.
2005 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
NU 		Szwecja
1 		Meksyk
1 		Nowa Zelandia
3 		Włochy
2 		Cypr
NU 		Turcja
2 		Grecja
9 		Argentyna
3 		Finlandia
4 		Niemcy
7 		Wielka Brytania
1 		Japonia
NU 		Francja
3 		Hiszpania
13 		Australia
NU 		71 2.
2006 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
NU 		Szwecja
NU 		Meksyk
2 		Hiszpania
7 		Francja
11 		Argentyna
2 		Włochy
9 		Grecja
7 		Niemcy
NU 		Finlandia
NU 		Japonia
7 		Cypr
8 		Turcja
13 		Australia
2 		Nowa Zelandia
6 		Wielka Brytania
3 		40 6.
2007 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
6 		Szwecja
4 		Norwegia
6 		Meksyk
NU 		Portugalia
2 		Argentyna
NU 		Włochy
5 		Grecja
3 		Finlandia
NU 		Niemcy
6 		Nowa Zelandia
7 		Hiszpania
6 		Francja
5 		Japonia
16 		Irlandia
5 		Wielka Brytania
4 		47 5.
2008 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC Monako
5 		Szwecja
4 		Meksyk
11 		Argentyna
NU 		Jordania
NU 		Włochy
10 		Grecja
2 		Turcja
6 		Finlandia
6 		Niemcy
5 		Nowa Zelandia
4 		Hiszpania
5 		Francja
5 		Japonia
8 		Wielka Brytania
4 		46 6.
2009 Petter Solberg World Rally Team Citroën Xsara WRC
Citroën C4 WRC[c] 		Irlandia
 Norwegia
6 		Cypr
3 		Portugalia
4 		Argentyna
NU 		Włochy
3 		Grecja
NU 		Polska
4 		Finlandia
NU 		Australia
 Hiszpania
4 		Wielka Brytania
4 		35 5.
2010 Petter Solberg World Rally Team Citroën C4 WRC Szwecja
9 		Meksyk
2 		Jordania
3 		Turcja
2 		Nowa Zelandia
NU 		Portugalia
5 		Bułgaria
3 		Finlandia
4 		Niemcy
5 		Japonia
2 		Francja
3 		Hiszpania
2 		Wielka Brytania
2 		169 3.
2011 Petter Solberg World Rally Team Citroën DS3 WRC Szwecja
5 		Meksyk
4 		Portugalia
6 		Jordania
NU 		Włochy
3 		Argentyna
4 		Grecja
 Finlandia
 Niemcy
 Australia
 Francja
 Hiszpania
 Wielka Brytania
 61

Uwagi

  1. ↑ Fordem Escortem startował jedynie w Rajdzie Szwecji.
  2. ↑ Subaru Imprezą startował w Rajdzie Francji, Włoch, Australii i Wielkiej Brytanii.
  3. ↑ Citroënem C4 WRC startował jedynie w Rajdzie Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
  1. ↑ a b c d Engineering the World Rally: Meet Petter Solberg. Discovery Channel. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i SWRT Member Profiles: Meet Petter Solberg. Subaru Global. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  3. ↑ a b c d WRC: PETTER SOLBERG. Crash.Net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k RallyBase: Petter Solberg. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  5. ↑ 54th Network Q Rally of Great Britain. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  6. ↑ a b c Rajdy WRC – Petter Solberg. V10.pl. [dostęp 24.01.2011]. (pol.).
  7. ↑ 48th International Swedish Rally. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  8. ↑ 30th Rally New Zealand. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  9. ↑ Phil Mills profile. BBC. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  10. ↑ 44ème V-Rally Tour de Corse – Rallye de France. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  11. ↑ 2001 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  12. ↑ 48th Acropolis Rally. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  13. ↑ Makinen signs with Subaru. RTÉ Sport. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  14. ↑ Now Sainz wins as Burns disqualified. Sydney Morning Herald. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  15. ↑ History of the Rally of Great Britain. Wales Rally GB. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  16. ↑ Solberg sizzles in Cyprus. CarMag.co.za. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  17. ↑ 53rd Neste Rally Finland. RallyBase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  18. ↑ Result – Telstar Rally Australia. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  19. ↑ Solberg wins in Corsica to boost world title hopes. RTÉ Sport. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  20. ↑ a b Solberg clinches title with Rally GB victory. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  21. ↑ Subaru ends speculation, signs Mikko Hirvonen. Motorsport.com. [dostęp 25.01.2011]. (ang.).
  22. ↑ Gronholm spins, Solberg wins. CarMag.co.za. [dostęp 25.01.2011]. (ang.).
  23. ↑ Solberg wins Acropolis Rally. RTÉ Sport. [dostęp 25.01.2011]. (ang.).
  24. ↑ Atkinson completes Subaru line-up. Crash.net. [dostęp 25.01.2011]. (ang.).
  25. ↑ Rally Mexico win sees Solberg top Championship. Breakingnews.ie. [dostęp 25.01.2011]. (ang.).
  26. ↑ WRC: Tragic end to Wales Rally GB. gizmag. [dostęp 25.01.2011]. (ang.).
  27. ↑ Rajd Australia – Solberg zabił kangura. Sport.pl. [dostęp 25.01.2011]. (pol.).
  28. ↑ 75ème Rallye Automobile Monte-Carlo. Rallybase.nl. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  29. ↑ Henning carries Stobart to maiden podium. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  30. ↑ NEWS FLASH: Petter retires from leg. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  31. ↑ NEWS FLASH: Petter out. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  32. ↑ Petter: I simply couldn't attack. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  33. ↑ Petter: More to come from '07 spec Impreza. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  34. ↑ Damper issues drop Petter to third. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  35. ↑ Petter: We've found solution to 'biggest problem'. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  36. ↑ Subaru: Petter's car not safe.... Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  37. ↑ Petter hits rock. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  38. ↑ Handling problems slow Petter – again. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  39. ↑ Solberg helps Subaru reclaim third. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  40. ↑ Subaru confirms debut event for new car. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  41. ↑ Subaru wycofuje się z WRC!!!. V10.pl. [dostęp 24.01.2011]. (pol.).
  42. ↑ Suzuki withdraw from rally championship. BBC. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  43. ↑ Entry List 2009. Official site: Rally of Ireland. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  44. ↑ a b Solberg ponders switch to 307. WRC.com. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  45. ↑ It’s a Citroen Xsara. Oficjalna strona Pettera Solberga. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  46. ↑ Petter slipper å betale VM-satsning. NRK. [dostęp 24.01.2011]. (norw.).
  47. ↑ http://www.rallybuzz.com/petter-solberg-world-rally-team/. RallyBuzz. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  48. ↑ a b c d e f g h Rallye-Info: Petter Solberg. Rallye-Info.com. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  49. ↑ An impressive 3rd at Cyprus. Oficjalna strona Pettera Solberga. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  50. ↑ Solberg gets his upgrades. WRC.com. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  51. ↑ Petter Solberg zaprezentował C4 WRC. V10.pl. [dostęp 24.01.2011]. (pol.).
  52. ↑ Solberg stays with Citroen in 2010. Oficjalna strona Rajdu Turcji. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  53. ↑ Sebastien Loeb wins Rally Mexico as Solberg snatches second place. RallyBuzz. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  54. ↑ Rally New Zealand WRC: Result. Crash.net. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  55. ↑ Mills pożegnał Solberga. Auto-news.pl. [dostęp 24.01.2011]. (pol.).
  56. ↑ Solberg z nowym pilotem. Auto-news.pl. [dostęp 24.01.2011]. (pol.).
  57. ↑ Norwegian Petter Solberg finished yesterday’s first day of competition in third place in the Bulgarian rally.. The Foreigner. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  58. ↑ Petter Solberg signs with major sponsors.. Oficjalna strona Pettera Solberga. [dostęp 24.01.2011]. (ang.).
  59. ↑ Petter nie dotarl do Monako. autoklub.pl. [dostęp 26.01.2011]. (pol.).
  60. ↑ a b World Rally Championship: Profil Pettera Solberga. sportfans.co.uk. [dostęp 03.07.2010]. (ang.).
  61. ↑ RallyBase: Henning Solberg. RallyBase.nl. [dostęp 03.07.2010]. (ang.).
  62. ↑ Team Petter: Petter Solberg. Oficjalna strona Pettera Solberga. [dostęp 25.01.2010]. (ang.).
  63. ↑ Petter Solberg World Rally Team. The Rally Site. [dostęp 03.07.2010]. (ang.).
  64. ↑ Per-Inge "Pi" Walfridsson. Walfridsson.com. [dostęp 03.07.2010]. (szw.).
  65. ↑ RallyBase: Pernilla Walfridsson. RallyBase.nl. [dostęp 03.07.2010]. (ang.).
  66. ↑ Flygplan för Charter – Välkommen ombord!. Petter Solberg Aviation. [dostęp 03.07.2010]. (norw.).

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

Szablon:Bibliografia stop

Rajdowi mistrzowie świata WRC
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Petter_Solberg&oldid=26931617”