Pomnik Partyzanta w Warszawie
 Pomnik z nową inskrypcją (2018) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Miejsce |
skwer Stanisława Wisłockiego |
| Typ obiektu | |
| Projektant | |
| Fundator | |
| Całkowita wysokość |
3,2[1] m |
| Data odsłonięcia |
13 maja 1962 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′56,09″N 21°01′15,43″E/52,232247 21,020953
| |
Pomnik Partyzanta[2], właśc. pomnik Partyzantom Bojownikom o Polskę Ludową[1] lub pomnik Partyzantów – Bojowników o Polskę Ludową[3] – monument znajdujący się na skwerze Stanisława Wisłockiego w Warszawie, między ul. Smolną, ul. Nowy Świat i Alejami Jerozolimskimi.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Monument odsłonięto 13 maja 1962, w 20. rocznicę wymarszu oddziału Gwardii Ludowej im. Stefana Czarnieckiego pod dowództwem Franciszka Zubrzyckiego „Małego Franka”, na obecnym skwerze Stanisława Wisłockiego[4]. Rzeźba projektu Wacława Kowalika wykonana została z brązu, a cokół z granitu pochodzącego ze zniszczonego Mauzoleum Hindenburga wyrzeźbił Stanisław Żaryn[5]. Otoczenie pomnika zaprojektowali Zygmunt Stępiński i Kazimierz Marczewski[4].
Pomnik upamiętniał bohaterstwo partyzantów Armii Ludowej[6]. Rzeźbę ustawiono naprzeciwko gmachu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, ukończonego w 1952. Wcześniej, w 1958, rzeźba brała udział w konkursie na pomnik Bohaterów Warszawy. Nie spełniała warunków konkursu, ale została zakupiona i postawiona w obecnym miejscu[7]. Przedstawia rannego partyzanta podtrzymywanego przez kobietę trzymającą w wyciągniętej ręce gałązkę wawrzynu i nawiązuje w swojej stylistyce do Piety[8].
Na cokole wykuto napis: Partyzantom – Bojownikom o Polskę Ludową[1]. W czasie remontu pomnika w 2014 zastąpiono go nowym napisem o treści: Partyzantom walczącym o wolną Polskę w czasie II wojny światowej[9].
Monument ufundowali Stołeczna Rada Narodowa i Ministerstwo Obrony Narodowej[1].
-
Odsłonięcie monumentu w 1962 -
Pomnik z pierwotną inskrypcją (2011)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 113. ISBN 83-7005-211-8.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 513.
- ↑ Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 152. ISBN 83-03-01684-9.
- ↑ a b Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 114. ISBN 83-7005-211-8.
- ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 118–119. ISBN 83-88973-59-2.
- ↑ Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 113, 114. ISBN 83-7005-211-8.
- ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 119. ISBN 83-88973-59-2.
- ↑ Paweł Giergoń`: Pomnik Partyzantów Bojowników o Polskę Ludową. sztuka.net. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ Igor Bloch: Remont pomnika. Była "Polska Ludowa" będzie "wolna Polska". warszawa.wyborcza.pl. [dostęp 2018-02-18].
