Przejdź do zawartości

Serhij Morozow (1950–2021)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Morozow
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Serhij Jurijowycz Morozow

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1950
Swerdłowśk[1]

Data i miejsce śmierci

22 października 2021
Kijów

Wzrost

167 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1967–1968 Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1969 Łokomotyw Winnica 27 (2)
1970 Desna Czernihów ? (?)
1971 Szachtar Kadijewka ? (2)
1971–1973 Zoria Ługańsk 48 (5)
1974–1977 CSKA Moskwa 95 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972  ZSRR 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1979–1980 CSKA Moskwa (asystent)
1980–1985 Płn.Grupa Wojsk
1986–1990 Iskra Smoleńsk
1991–1992 Dinamo-Gazowik Tiumeń
1993 Chougan Beijing
1994 Shenyang Liuyao
1995–1996 Nywa Winnica
1997 Nisa Aszchabad
1998 CSKA Kijów
1998–1999 Borysfen Boryspol
1999–2000 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk
2000–2001 Worskła Połtawa
2001–2002 Borysfen Boryspol (asystent)
2005–2007 Dnipro Czerkasy
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Jurijowycz Morozow, ukr. Сергій Юрійович Морозов, ros. Сергей Юрьевич Морозов, Siergiej Jurjewicz Morozow (ur. 30 kwietnia 1950 w Swerdłowśku[1], w obwodzie ługańskim, zm. 22 października 2021 w Kijowie[2]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Łokomotyw Winnica. Potem występował w zespołach Desna Czernihów i Szachtar Kadijewka. W 1971 przeszedł do Zorii Ługańsk, skąd w 1974 przeniósł się do CSKA Moskwa. W 1977 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

29 czerwca 1972 roku zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej pomagał trenować klub, w którym wcześniej grał - CSKA Moskwa. W latach 1980–1985 prowadził piłkarską reprezentację Północnej Grupy Wojsk stacjonującej w NRD. Potem pracował na stanowisku głównego trenera klubów Iskra Smoleńsk i Dinamo-Gazowik Tiumeń. W latach 1993–1994 pracował z chińskimi Chougan Beijing oraz Shenyang Liuyao. Następnie trenował kluby Nywa Winnica, Nisa Aszchabad, CSKA Kijów, Borysfen Boryspol, Prykarpattia Iwano-Frankiwsk, Worskła Połtawa i Dnipro Czerkasy[3].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]