Nowy Zamek w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Nowy Zamek w Grodnie''' – |
'''Nowy Zamek w Grodnie''' – pałac królewski zbudowany w latach 1734-1751 za czasów panowania [[August III Sas|Augusta III Sasa]] według projektu [[Carl Friedrich Pöppelmann|Carla Friedricha Pöppelmanna]]. Prace na zamku prowadził też [[Johann Friedrich Knöbel]], [[Joachim Daniel Jauch]], a po roku 1789 roku [[Giuseppe de Sacco]]. Pałac pełnił funkcję rezydencji królewskiej oraz miejsca odbywania Sejmów generalnych w okresie [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]]. |
||
W |
Wcześniej w miejscu Nowego Zamku znajdowały się zabudowania istniejącego jeszcze od czasów średniowiecza zamku dolnego, które jednak z czasem sukcesywnie uległy zniszczeniu. Na skutek zniszczenia Zamku Starego podczas [[III wojna północna|III wojny północnej]] i osunięcia się części jego zabudowań do Niemna, podjęto decyzję o budowie nowego zespołu gmachów na sąsiednim wzgórzu, dawniej zajmowanego przez wspomniany zamek dolny. W jednej części pałacu znajdowały się pokoje królewskie, a w drugiej – sale przeznaczone na potrzeby obrad sejmu. Na potrzeby Sejmu na dziedzińcu wybudowano też w 1726 roku specjalny budynek. Po 1750 roku wzniesiono na osi gmachu głównego od strony ogrodu barokową kaplicę oraz zachowaną do dzisiaj bramę wjazdową. Prace budowlane ukończono w 1751 roku. W salach Nowego Zamku podczas [[Sejm grodzieński (1793)|ostatniego sejmu Rzeczypospolitej]] w 1793 roku, został podpisany traktat [[II rozbiór Polski|rozbiorowy]] z [[Imperium Rosyjskie|Rosją]] i [[Królestwo Prus|Prusami]], a w roku 1795 król [[Stanisław August Poniatowski]] złożył podpis pod aktem abdykacji. Król mieszkał w nim do 1797 roku. |
||
W |
W czasach [[rozbiory Polski|rozbiorów]] Rosjanie zamienili Nowy Zamek w szpital i koszary. W okresie II Rzeczpospolitej w Nowym Zamku mieścił się szpital. W 1939 roku zamek został przejęty przez ZSRR. Po wybuchu wojny między III Rzeszą niemiecką i ZSRR w czerwcu 1941 roku na skutek bombardowania budynek został zniszczony. Odbudowano go po roku 1952 w stylu [[Socrealizm|socrealistycznym]], zmieniając wygląd korpusu głównego, jednak skrzydła boczne zachowały wygląd z okresu baroku. W czasach ZSRR mieścił się w nim komitet obwodowy [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego]]. Obecnie mieści się w nim [[Grodzieńskie Państwowe Muzeum Historyczno-Archeologiczne]]. |
||
W 1994 roku na zamku umieszczono tablicę ku czci [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]]. |
|||
<gallery widths="140" heights="140"> |
<gallery widths="140" heights="140"> |
Wersja z 12:43, 1 mar 2017
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Architekt | |
Inwestor | |
Rozpoczęcie budowy |
1734 |
Ukończenie budowy |
1751 |
Zniszczono |
1941 |
Odbudowano |
po 1952 |
Położenie na mapie Grodna Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Nowy Zamek w Grodnie – pałac królewski zbudowany w latach 1734-1751 za czasów panowania Augusta III Sasa według projektu Carla Friedricha Pöppelmanna. Prace na zamku prowadził też Johann Friedrich Knöbel, Joachim Daniel Jauch, a po roku 1789 roku Giuseppe de Sacco. Pałac pełnił funkcję rezydencji królewskiej oraz miejsca odbywania Sejmów generalnych w okresie I Rzeczypospolitej.
Wcześniej w miejscu Nowego Zamku znajdowały się zabudowania istniejącego jeszcze od czasów średniowiecza zamku dolnego, które jednak z czasem sukcesywnie uległy zniszczeniu. Na skutek zniszczenia Zamku Starego podczas III wojny północnej i osunięcia się części jego zabudowań do Niemna, podjęto decyzję o budowie nowego zespołu gmachów na sąsiednim wzgórzu, dawniej zajmowanego przez wspomniany zamek dolny. W jednej części pałacu znajdowały się pokoje królewskie, a w drugiej – sale przeznaczone na potrzeby obrad sejmu. Na potrzeby Sejmu na dziedzińcu wybudowano też w 1726 roku specjalny budynek. Po 1750 roku wzniesiono na osi gmachu głównego od strony ogrodu barokową kaplicę oraz zachowaną do dzisiaj bramę wjazdową. Prace budowlane ukończono w 1751 roku. W salach Nowego Zamku podczas ostatniego sejmu Rzeczypospolitej w 1793 roku, został podpisany traktat rozbiorowy z Rosją i Prusami, a w roku 1795 król Stanisław August Poniatowski złożył podpis pod aktem abdykacji. Król mieszkał w nim do 1797 roku.
W czasach rozbiorów Rosjanie zamienili Nowy Zamek w szpital i koszary. W okresie II Rzeczpospolitej w Nowym Zamku mieścił się szpital. W 1939 roku zamek został przejęty przez ZSRR. Po wybuchu wojny między III Rzeszą niemiecką i ZSRR w czerwcu 1941 roku na skutek bombardowania budynek został zniszczony. Odbudowano go po roku 1952 w stylu socrealistycznym, zmieniając wygląd korpusu głównego, jednak skrzydła boczne zachowały wygląd z okresu baroku. W czasach ZSRR mieścił się w nim komitet obwodowy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Obecnie mieści się w nim Grodzieńskie Państwowe Muzeum Historyczno-Archeologiczne.
W 1994 roku na zamku umieszczono tablicę ku czci Tadeusza Kościuszki.
-
Nowy Zamek od strony dziedzińca -
Nowy Zamek w 1738 r. -
Nowy Zamek od strony ogrodu -
Nowy Zamek - elewacja boczna -
Kaplica przy Nowym Zamku -
Barokowa brama -
Kartusz herbowy -
Nowy Zamek po przebudowie socrealistycznej
Zobacz też
Bibliografia
- Walter Hentschel: Die sächsische Baukunst des 18. Jahrhunderts in Polen, Berlin (Ost) 1967, Bd. 1, S. 189 f., S. 285-297, Abb. 58; Bd. 2, Abb. 217-220b, 369-399.
- Walter May: Das sächsische Bauwesen unter August II. und August III. von Polen, in: Polen und Sachsen – zwischen Nähe und Distanz, Dresden 1997 (Dresdner Hefte; 50), S. 17-26.