Pałac Radziwiłłów w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
współrzędne |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
|właściciel = |
|właściciel = |
||
|plan budynku = |
|plan budynku = |
||
|współrzędne = |
|współrzędne = 53°40'41.0"N 23°49'47.0"E |
||
|kod mapy = Białoruś |
|kod mapy = Białoruś |
||
|znak na mapie = Legenda dwor.svg |
|znak na mapie = Legenda dwor.svg |
Wersja z 13:05, 30 sie 2017
![]() Pałac Radziwiłłów | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Dominik Fontana |
Inwestor |
Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" |
Rozpoczęcie budowy |
1738 |
Ukończenie budowy |
1744 |
Zniszczono |
1941 |
Rozebrano |
po 1945 |
Kolejni właściciele |
Karol Stanisław Radziwiłł |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
![]() |
Pałac Radziwiłłów w Grodnie przy Rynku – w 1683 roku Radziwiłłowie kupili od Wołłowiczów stary dwór w drugim rzędzie kwartału między ul. Bernardyńską i Mostową. Naprzeciwko niego Anna z Sanguszków Radziwiłłowa na kupionej w 1717 roku wystawiła przed 1726 rokiem nowy drewniany pałac. W 1738 roku Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" kupił od strony "Batorówki" narożny piętrowy pałac od wojewody mściśławskiego Michała Massalskiego, który na jego polecenie zaczął całkowicie przebudowywać architekt Dominik Fontana. W 1744 wnętrza pałacu ozdobił książęcy malarz nadworny Ksawery Dominik Heski, co było zwieńczeniem prac wykończeniowych. W 1751 Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" dokupił sąsiedni trójskrzydłowy pałac od spadkobierców Kazimierza Leona Sapiehy. Po adaptacji dwa połączone murowane pałace i drewniany dwór utworzyły zwarty i jednorodny zespół reprezentacyjny. Elewacja główna z dwoma ryzalitami zlokalizowana była prostopadle do Pałacu Sapiehów (Batorówki), wychodząc frontem na główny miejski rynek i ratusz. Elewacje były malowane cielisto, a obramienia okien i gzymsy kolorem szarym. Na pałacu położono dach mansardowy. W skrzydle frontowym wyróżniały się jadalnia z wielkim portretem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz Sala Portretowa wysoka na dwie kondygnację z licznymi portretami książąt i królów Polski poczynając od mitycznego Lecha I.
Pałac został zniszczony w czasie bombardowania Grodna przez Niemców w 1941 roku i rozebrany po 1945 roku.
Teren na którym znajdował się pałac jest obecnie niezabudowanym skwerem.
-
Pałac w 1915 r. -
Pałac w 1926 r.