Bandrów Narodowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę 2 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q4077282 |
m →Historia: popr. link wew. umowa o zmianie granic |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
Wieś lokowano w [[1532]] na [[prawo wołoskie|prawie wołoskim]], stanowiła ona własność królewską. Została wymieniona w 1541 r. W [[1783]] na gruntach dawnego wójtostwa w ramach [[kolonizacja józefińska|kolonizacji józefińskiej]] osiedlono kolonistów niemieckich. Część niemiecką nazwano Bandrów Kolonia. Układ zabudowy tej części wsi zorganizowano w formie łańcuchówki niemieckiej. Pozostałą część wsi zwano Bandrów Narodowy. Pierwszy zbór ewangelicki w Bandrowie był drewniany. Zbudowano go ok. roku 1788, a rozebrano w 1860 r. W jego miejscu (kilka metrów poniżej) dopiero powstał zbór murowany. |
Wieś lokowano w [[1532]] na [[prawo wołoskie|prawie wołoskim]], stanowiła ona własność królewską. Została wymieniona w 1541 r. W [[1783]] na gruntach dawnego wójtostwa w ramach [[kolonizacja józefińska|kolonizacji józefińskiej]] osiedlono kolonistów niemieckich. Część niemiecką nazwano Bandrów Kolonia. Układ zabudowy tej części wsi zorganizowano w formie łańcuchówki niemieckiej. Pozostałą część wsi zwano Bandrów Narodowy. Pierwszy zbór ewangelicki w Bandrowie był drewniany. Zbudowano go ok. roku 1788, a rozebrano w 1860 r. W jego miejscu (kilka metrów poniżej) dopiero powstał zbór murowany. |
||
W [[1940]] koloniści niemieccy zostali przesiedleni do Rzeszy. W [[1944]] z Bandrowa wysiedlono część ludności ukraińskiej na Syberię. W [[1951]], w ramach [[ |
W [[1940]] koloniści niemieccy zostali przesiedleni do Rzeszy. W [[1944]] z Bandrowa wysiedlono część ludności ukraińskiej na Syberię. W [[1951]], w ramach [[Umowa o zmianie granic z 15 lutego 1951|umowy o zamianie granic]], pozostali mieszkańcy zostali wysiedleni do Ukraińskiej SSR, a wieś znalazła się w granicach Polski. |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 00:41, 3 cze 2013
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Widok ogólny | |
Państwo | podkarpackie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
ok. 500 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 13 |
Tablice rejestracyjne |
RBI |
SIMC |
0361502 |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Bandrów Narodowy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
Przez wieś przepływają potoki Jasienik oraz Królówka. Parafia ewangelicka (dziś kościelisko), istniejąca do 1940, obejmowała m.in. Steinfels, Obersdorf, Siegenthal, Prinzenthal. We wsi kościół katolicki. Bandrów leży przy drodze z Ustrzyk Dolnych do granicy państwa, pierwotnie droga ta prowadziła do wsi Mszaniec, znajdującej się obecnie, tuż za granicą państwową. Na terenie cmentarza ewangelickiego zachowały się pojedyncze nagrobki. W Bandrowie Narodowym znajduje się cerkiew greckokatolicka z 1825 r., pełniąca obecnie rolę kościoła filialnego pw. św. Andrzeja Boboli w Parafii Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych. Pierwotnie wzniesiona została w 1825 roku w Jasieniu, a w obecne miejsce przeniesiono ją w 1974 roku. Za cerkwią znajduje się stary cmentarz z kilkoma nagrobkami.
Bandrów jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884.
-
Cerkiew
-
Cmentarz
-
Kapliczka
Historia
Wieś lokowano w 1532 na prawie wołoskim, stanowiła ona własność królewską. Została wymieniona w 1541 r. W 1783 na gruntach dawnego wójtostwa w ramach kolonizacji józefińskiej osiedlono kolonistów niemieckich. Część niemiecką nazwano Bandrów Kolonia. Układ zabudowy tej części wsi zorganizowano w formie łańcuchówki niemieckiej. Pozostałą część wsi zwano Bandrów Narodowy. Pierwszy zbór ewangelicki w Bandrowie był drewniany. Zbudowano go ok. roku 1788, a rozebrano w 1860 r. W jego miejscu (kilka metrów poniżej) dopiero powstał zbór murowany.
W 1940 koloniści niemieccy zostali przesiedleni do Rzeszy. W 1944 z Bandrowa wysiedlono część ludności ukraińskiej na Syberię. W 1951, w ramach umowy o zamianie granic, pozostali mieszkańcy zostali wysiedleni do Ukraińskiej SSR, a wieś znalazła się w granicach Polski.
Linki zewnętrzne
- Bandrów (1) i (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 98 .