Stańkowa (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stańkowa
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Ustrzyki Dolne

Liczba ludności (2011)

228[2][3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-711[4]

Tablice rejestracyjne

RBI

SIMC

0358405[5]

Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stańkowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Stańkowa”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stańkowa”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stańkowa”
Ziemia49°33′09″N 22°26′33″E/49,552500 22,442500[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Stańkowa (ukr. Станкова; w latach 1977–1981 Rzeczki) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[6][5].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Barbary w Ropience.[7].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Stańkowa[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0358411 Górny Koniec część wsi
0358428 Rzeki część wsi

Historia wsi[edytuj | edytuj kod]

W początkach XV wieku należała do Mikołaja Czeszyka. W połowie XVII wieku właścicielami stali się Ossolińscy. Na przełomie XVII i XVIII wieku właścicielami Stańkowej byli Urbańscy (przed 1707). W drugiej połowie XVII wieku wieś przejął jako właściciel Karol Krajewski herbu Jasieńczyk, następnie syn Marcin Tadeusz Krajewski, a po nim jego syn Leon, żonaty z Julią Balówną. W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Stańkowa byli Czesław Odrowąż Pieniążek[8] i Wilhelmina Cieszanowska[9]. W XIX w. właścicielami byli Bolesław i Wincenty Gałkowscy. Do 1918 wieś znajdowała się w powiecie leskim.

Stańkowa jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884.

Ze Stańkowej pochodził Przemysław Niementowski (1846–1908) – uczestnik powstania styczniowego z roku 1864, służył w oddziale Rochenbruna, walczył 2 XI pod Poryckiem, zm. w 1908 we Lwowie, pochowany na Łyczakowie.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom XII, s. 212 zawiera następujący opis Stańkowej[10]:

Stańkowa Dolna i Górna, wś, pow. liski, w okolicy podgórskiej i lesistej, nad potokiem (dopł. Tyrawki, uchodzącej do Sanu). Par. rz.-kat. w Tyrawie Wołoskiej (5–6 klm), a gr.-kat. w Zawadce. Chaty są zbudowane w długą ulicę po brzegach potoku, którego dolinę otaczają pasma wzgórz, tworzące dział wodny między mniejszemi dopływami Sanu. Wzgórza te sięgają na płd. w Stańkowej Górze do 555 mt., na płn. 547 mt. wzn. Na płd.-wschód przypiera S. do lasu Stanisk, który ją dzieli od wsi Ropienki. Na płd. graniczy z wsią Paszową, na zach. z Rakową a na płn. z Zawadką. S. ma 97 dm. i 640 mk.; 210 rz.-kat. 411 gr.-kat. i 19 izrael. Pos. więk. (Liberata Janowskiego i D. Hartmanna) wynosi 399 roli, 45 łąk, 124 past. i 253 mr. lasu; pos. mn. 552 roli, 117 łąk, 217 past. i 49 mr. lasu. Rola górska, lasowa, lasy świerkowe.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Szkoła w Stańkowej
    Szkoła w Stańkowej
  • Kościół w Stańkowej
    Kościół w Stańkowej
  • Stary dom
    Stary dom
  • Tyrawski Potok
    Tyrawski Potok
  • Widok na cmentarz
    Widok na cmentarz
  • Winnica
    Winnica

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128022
  2. ↑ [ Portal polskawliczbach.pl]
  3. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-04].
  4. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1191 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiek 2015/2016 (s. 324) ISSN 1429-6314
  8. ↑ Czesław Odrowąż-Pieniążek był aktorem lwowskim, grał także na prowincji, ożeniwszy się porzucił teatr, "dokonał żywotu z tytułem radcy prawnego" w Galicji - zob.: Edward Webersfeld, Teatr Prowincjonalny w Galicji. 1850-1908 (cykl) "Scena i Sztuka" 1908-1909.
  9. ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 2+6.
  10. ↑ Stańkowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 212.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Gmina Ustrzyki Dolne
Miasto
Części miasta
Wsie
Części wsi
  • Borsukowce
  • Braniów
  • Chwaniów
  • Dolny Koniec
  • Górny Koniec (Krościenko)
  • Górny Koniec (Leszczowate)
  • Górny Koniec (Stańkowa)
  • Kopalnia
  • Łodyna-Ług
  • Pod Jaworem
  • Ropienka Dolna
  • Ropienka Górna
  • Rzeki
  • Wolica
  • Za Działem
  • Zabłocie
Osady
Osady leśne
Nieistniejące
wsie i ich części
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stańkowa_(województwo_podkarpackie)&oldid=73309551”