
Trzcianiec
Artykuł |
49°35′49″N 22°30′44″E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
49°36'N, 22°27'E, 49°34'52.00"N, 22°30'3.71"E |
- błąd |
19407 m |
Odległość |
1854 m |
osada | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
220 |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-712[1] |
Tablice rejestracyjne |
RBI |
SIMC |
0361809[2] |
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego ![]() | |
![]() |
Trzcianiec – osada w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[2][3]. Leży przy DW890, u zbiegu potoków Roztoki i Klimówka, które poniżej wsi tworzą potok Krzywiec - dopływ Wiaru.
Wieś leży na pograniczu Pogórza Przemyskiego i pasma Chwaniowa, należącego do Gór Sanocko Turczańskich.
W 2 poł. XVIII dziedzicem Trzciańca był Ignacy Adam Lewicki[4].
Na przełomie XVIII i XIX w. Trzcianiec wraz z Roztoką i Krzywem był własnością Adama Lewickiego, od którego te trzy wsie kupił w 1804 Sebastian Ostaszewski (1755-1826). Po nim dobra te odziedziczyła jego córka Karolina Ostaszewska (1809-1861, córka Sebastiana Ostaszewskiego), zamężna z Aleksandrem Izydorem Gniewoszem, a po nich ich syn Stanisław Gniewosz[5][6][7].
W miejscowości znajdowała się drewniana Cerkiew Najświętszej Maryi Panny, zniszczona po II wojnie światowej.
26 czerwca 1941 nieopodal wsi toczyły się walki słowacko-sowieckie[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1296 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Lewiccy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 187.
- ↑ Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 466.
- ↑ Herbarz polski (6) 1903 ↓, s. 141.
- ↑ a b Historia Trzciańca ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Trzcianiec – moja mała ojczyzna. [dostęp 2017-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)].
- Trzcianiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 539 .
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 1. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 1-621.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 6: Gąsiorowscy – Grabowniccy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1903, s. 1-396.
- Zamordowani przez UPA