The Beatles (popularnie: The White Album) – album brytyjskiego zespołu rockowego The Beatles, będący dziewiątym w ich dyskografii. Wydany został w 1968 roku jako podwójny album, którego producentem był George Martin.
Okładka zaprojektowana została przez artystę pop-artRicharda Hamiltona[1], we współpracy z Paulem McCartneyem[2]. Nieznacznie poniżej środka prawej strony albumu została wytłoczona nazwa zespołu[3]. Na okładce znalazł się także niepowtarzalny numer seryjny, co miało spowodować, według Hamiltona, „ironiczną sytuację ponumerowanego wydania czegoś w liczbie pięciu milionów kopii”[4]. W 2008 roku na eBayu sprzedano oryginalne wydanie albumu z numerem 0000005 za kwotę 19 201 GBP[5]. W 2015 roku egzemplarz The Beatles należący do Ringo Starra, o numerze 0000001, został sprzedany na aukcji za sumę 790 000 USD[6].
Paul McCartney – śpiew, gitara prowadząca i rytmiczna, gitara basowa cztero- i sześciostrunowa, fortepian, fortepian elektryczny, organy Hammonda, perkusja w „Back in the U.S.S.R.” i „Dear Prudence”, kotły i inne instrumenty perkusyjne (bębenek baskijski, klaskanie, perkusja wokalna), flet prosty, skrzydłówka, efekty dźwiękowe
George Harrison – śpiew, gitara prowadząca i rytmiczna, gitara basowa cztero- i sześciostrunowa, organy Hammonda, różne instrumenty perkusyjne (bębenek baskijski, dzwonek, klaskanie, perkusja wokalna), efekty dźwiękowe
Ringo Starr – perkusja i inne instrumenty perkusyjne (tamburyn, bongosy, talerze, marakasy, perkusja wokalna), śpiew w „Don't Pass Me By”, fortepian elektryczny w „Don't Pass Me By”, dzwonek w „Don't Pass Me By”, podkład wokalny w „The Continuing Story of Bungalow Bill”
Mal Evans – podkład wokalny i klaskanie w „Dear Prudence” i „The Continuing Story of Bungalow Bill”, saksofon i efekty dźwiękowe w „Helter Skelter”
Jackie Lomax – podkład wokalny i klaskanie w „Dear Prudence”
Yoko Ono – podkład wokalny i klaskanie w „The Continuing Story of Bungalow Bill”, sample i efekty dźwiękowe w „Revolution 9”, podkład wokalny w „Birthday”