Time Passes Slowly

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Time Passes Slowly
Wykonawca utworu
z albumu New Morning
Bob Dylan
Wydany

21 października 1970

Nagrywany

1 maja, 2 czerwca 1970

Gatunek

folk rock

Długość

2:33

Twórca

Bob Dylan

Producent

Bob Johnston

Wydawnictwo

Columbia Records

Time Passes Slowly – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w czerwcu 1970 r. i wydana na albumie New Morning w październiku 1970 r.

Historia i charakter utworu[edytuj | edytuj kod]

Utwór ten był nagrywany na sesjach 2 i 4 do albumu 1 maja i 2 czerwca 1970 r. Podczas 1-majowej sesji w Columbia Studio B w Nowym Jorku dokonał nagrań takich utworów jak Sign on the Window (4 wersje), If Not for You, Time Passes Slowly (3 wersje), Working on the Guru i Went to See the Gypsy. Z tej sesji wydania doczekała się tylko wczesna wersja If Not for You na albumie The Bootleg Series Volumes 1–3 (Rare & Unreleased) 1961–1991. Na sesji czerwcowej w Columbia Studio E w Nowym Jorku, Dylan nagrał – oprócz albumowej wersji If Not for You: Alligator Man, Mary Ann (5 wersji), Rock a Bye My Sara Jane (3 wersje), Spanish Is the Loving Tongue, Mr. Bojangles (2 wersje) oraz Time Passes Slowly. Była to ostateczna wersja Time Passes Slowly[1].

Jak wyjaśnia to Dylan[2], piosenka ta (wraz z New Morning i Father of Night) została skomponowana do sztuki Archibalda MacLeisha The Devil and Daniel Webster. Producentowi sztuki przypadły do gustu się zarówno Time Passes Slowly, jak i New Morning. Jednak Father of Night nie spodobał się mu, więc artysta wycofał się z tego projektu.

Jest to melancholijna ballada z minimalistycznym akompaniamentem. Tak jak w Day of the Locusts wyeksponowany jest fortepian jako główny instrument, i to w większym nawet stopniu niż w poprzedniej piosence.

Piosenka wynikła z jego ówczesnej sytuacji rodzinnej, gdyż stał się ojcem, i to wydawało mu wystarczać. Jednak w kompozycji tej, mimo jej pastoralnego charakteru, czuć frustrację artysty, który czuje, że jego dotychczasowa muza nie jest mu już łaskawa. Siedząc nad strumieniem w Catskills wspomina także swoją ukochaną, jeszcze z okresu źycia w Hibbing w stanie Minnesota. Smutek Dylana wydaje się wynikać także z przeczucia, że poszukiwanie miłości jest złudzeniem, a wymogi społeczne krępują jednostkę[3].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Sesja druga
  • Al Kooper – gitara, pianino, wokal
  • Charlie Daniels – gitara basowa
  • Ron Cornelius – gitara
  • George Harrison – gitara
  • Russ Kunkel – perkusja
sesja czwarta
  • Al Kooper – gitara, pianino, wokal
  • Charlie Daniels – gitara basowa
  • Ron Cornelius – gitara
  • Russ Kunkel – perkusja
  • Hilda Harris – chórki
  • Albertine Robinson – chórki
  • Maeretha Stewart – chórki

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Wykonania piosenki przez innych artystów[edytuj | edytuj kod]

  • Judy CollinsWhales & Nightingales (1970)
  • Rachel Faro – Refugees (1970)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Heylin 1995 ↓, s. 84.
  2. Broszurka do albumu Biograph. s. 59.
  3. Trager 2004 ↓, s. 624.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]