Love and Theft
|
||||
| Album studyjny Boba Dylana | ||||
| Wydany | 11 września 2001 | |||
| Nagrywany | maj 2001 | |||
| Gatunek | folk rock, rock | |||
| Długość | 57:30 | |||
| Wydawnictwo | Columbia | |||
| Producent | Jack Frost (Bob Dylan) | |||
| Oceny | ||||
|
||||
| Album po albumie | ||||
|
||||
Love and Theft — 31 studyjny album nagrany przez Boba Dylana w maju 2001 r. i wydany we wrześniu tego samego roku
Spis treści
Historia i charakter albumu[edytuj]
18 kwietnia 2001 r. Bob Dylan rozpoczął Wiosenne Tournée po USA, które zakończyło się 6 maja. Prawie natychmiast, bo 9 maja artysta wszedł do studia nagraniowego w celu nagrania nowego albumu. Sesje trwały do 26 maja. Grupą nagrywającą był aktualny zespół koncertowy Dylana.
Plonem tych sesji jest znakomity album, należący do okresu odbudowanej kreatywności, który trwa już od lat 90. XX wieku do czasów obecnych.
Dylan tak określił metodę pisania piosenek do tego albumu: Wiele z tych piosenek zostały napisane w nastroju pewnego rodzaju strumienia świadomości, ja nie siedzę i nie zwlekam, i nie medytuję nad każdą linijką. Moje podejście to po prostu pozwolić, żeby to się działo a następnie odrzucić to, co nie działa[1]. Wiele piosenek zostało przez Dylana napisanych już w trakcie sesji nagraniowych.
Cały album został nagrany ulubioną metodą Dylana, czyli "na żywo", prawie bez żadnych poprawek i overdubbingu.
Dylan zapewne świadomie nawiązał do muzyki przeszłości, do jej dawnych form, treści, idiomów i ideałów. Jak napisał Paul Williams, album był zbiorowym portretem (kolażem) spraw i ideałów z pewnego okresu jakiegoś narodu, czy grupy narodów[2] W pewnym sensie słowo "kradzież" (ang. theft) jest użyte przez Dylana z premedytacją, jakby chciał nawet podkreślić jego zapożyczenia z innych wykonawców (Charley Patton, Bo Diddley i inni). Jednak robiąc to, chciał z dzisiejszego punktu widzenia spojrzeć na przeszłość, przez raster dzisiejszej umysłowości. Gdyby chciał tylko złożyć hołd przeszłości i jej wyrazicielom, to przecież najprościej byłoby wykonać ich piosenki, np. High Water Everywhere Pattona.
W wywiadzie udzielonym Mikalowi Gilmore'owi we wrześniu Dylan powiedział: Cały ten album zajmuje się mocą... ten album zajmuje się mocą, bogactwem, wiedzą i zbawieniem – w sposób jak ja no to patrzę. Jeśli to jest wielki album – a mam nadzieję, że jest taki – jest to wielki album ponieważ zajmuje się wielkimi tematami. Mówi wzniosłym językiem (...)[3].
Album ten także jest testem Rorschacha – ukazuje "portret" obserwującego-słuchacza, poprzez to, co on w tym albumie widzi.
Tytuł albumu najpewniej pochodzi z książki historyka Erica Lotta Love & Theft: Blackface Minstrelsy and the American Working Class, która została opublikowana w 1993 r.
W 2003 album został sklasyfikowany na 467. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[4].
Muzycy[edytuj]
- Bob Dylan — śpiew, gitara, pianino
- Larry Campbell — gitara, skrzypce, bandżo, mandolina
- Charlie Sexton — gitara
- Augie Meyers — organy (Vox i Hammond), akordeon
- David Kemper — perkusja
- Clay Meyers — bongosy (1, 9)
Spis utworów[edytuj]
-
1. Tweedle Dee & Tweedle Dum 4:46 2. Mississippi 5:20 3. Summer Days 4:52 4. Bye and Bye 3:16 5. Lonesome Day Blues 6:05 6. Floater (Too Much to Ask) 4:59 7. High Water (for Charley Patton)[• 1][• 2] 4:04 8. Moonlight 3:23 9. Honest with Me 5:49 10. Po' Boy[• 3] 3:05 11. Cry a While 5:05 12. Sugar Baby 6:40 57:24
- ↑ Ukazał się także na trzydyskowym wydawnictwie Dylan 1 października 2007 r.
- ↑ Ukazał się także na albumie Blues 19 grudnia 2006 r.
- ↑ Ukazał się także na trzydyskowym wydawnictwie Dylan 1 października 2007 r.
Opis płyty[edytuj]
- Producent — Jack Frost (Bob Dylan)
- Główny inżynier — Chris Shaw
- Nagranie i miksowanie — Chris Shaw
- Asystent — Jeremy Welch
- Miejsce i data nagrania
- Sony Music Studios, Nowy Jork; 9–25 maja 2001
- Mastering — George Marino
- Kierownictwo artystyczne — Geoff Gans z Culver City
- Fotografie
- Kevin Mazur (przód okładki i zespół)
- David Gahr (tył okładki i tył wkładki)
- Czas — 57 min. 30 sek.
- Firma nagraniowa — Columbia/Legacy
- Numer katalogowy — CK 85975
- Data wydania — 11 września 2001
Listy przebojów[edytuj]
Album[edytuj]
| Rok | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| 2001 | Billboard USA. Albumy popowe | 5 |
| 2001 | Wielka Brytania. Albumy popowe | 3 |
Przypisy
- ↑ Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1986-1990 & beyond. Mind Out of Time. Str. 201
- ↑ Ibid. Str. 328
- ↑ Ibid. Str. 325
- ↑ Rolling Stone (USA) Lists – The Rolling Stone Top 500 Albums (ang.). rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22].
Linki zewnętrzne[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
- Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1986-1990 & Beyond. Mind Out of Time. Omnibus Press, Nowy Jork 2004 ISBN 1-84449-281-8
- Oliver Trager. Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Billboard Books, Nowy Jork 2004. ISBN 0-8230-7974-0
