Dirge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dirge
Wykonawca utworu
z albumu Planet Waves
Bob Dylan
Wydany

17 stycznia 1974

Nagrywany

14 listopada 1973

Gatunek

folk rock

Długość

5:37

Twórca

Bob Dylan

Producent

Bob Dylan, Robbie Robertson, Rob Fraboni

Wydawnictwo

Asylum Records, Columbia Records

Dirge – piosenka napisana przez amerykańskiego muzyka Boba Dylana, którą nagrał w 1973 roku. Utwór wydano na albumie Planet Waves (1974).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Piosenka została nagrana 14 listopada 1973 roku podczas ostatniej (8.) sesji na potrzeby albumu Planet Waves. Materiał zarejestrowano w The Village Recorder Studio B w Los Angeles (stan Kalifornia)[1].

Ostatnie sesje były już właściwie sesjami miksującymi, a jednak Dylan zdecydował się na nagranie całkowicie nowego utworu, którego wcześniej nawet jeszcze nie próbował (prawdopodobnie muzyk uznał, że ma jeszcze coś innego do przekazania odbiorcom).

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Warstwa liryczna piosenki była interpretowana na wiele sposobów. Wykazuje ona pewne podobieństwa do „Positively 4th Street”, więc była interpretowana jako kolejne pożegnanie z postacią Dylana będącą „głosem pokolenia”. W odrzuceniu wszystkich rzeczy, których kiedyś potrzebował, ta minimalistyczna piosenka zbliża się tematycznie do utworu „My Back Pages”. Jednakże wers I hate myself for loving you (tłum. nienawidzę siebie za to, że cię kocham), dopełniony potem słowami in this age of fiberglass I’m looking for a gem (tłum. w tym wieku włókna szklanego szukam klejnotu), sugeruje, że może to być także piosenka skierowana do żony – Sary. Według odmiennej interpretacji utworu podmiot liryczny przyznaje się do używania heroiny czy nawet homoseksualizmu.

Jeszcze inne światło rzuca oryginalny, zanotowany w spisie nagrań z sesji, tytuł – „Dirge for Martha”. „Dirge” jest angielskim terminem oznaczającym pogrzebowy hymn, lament czy smutny utwór (prozatorski, poetycki, muzyczny) w rodzaju trenu. Sugeruje on poważnie pozamałżeński romans Dylana, jego wstyd, ale i zarazem ulgę, gdy final curtain fell (tłum. końcowa kurtyna opadła)[2].

Personel[edytuj | edytuj kod]

8. sesja

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Heylin 1995 ↓, s. 94.
  2. Trager 2004 ↓, s. 148.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 2004 ISBN 1-84449-095-5.
  • Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8.
  • Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]