Przejdź do zawartości

Wielokąt monotoniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwa górne wielokąty są monotoniczne. Zielone proste mają jedno przecięcie z wielokątem, niebieskie – dwa, czerwone – trzy i więcej.

Wielokąt monotonicznywielokąt, dla którego można wskazać prostą (tzw. kierunek monotoniczności), taką że każda prosta prostopadła do niej przecina wielokąt w najwyżej dwóch punktach (silna monotoniczność), można również rozszerzyć tę definicję na wielokąty posiadające krawędzie prostopadłe do (słaba monotoniczność).

Wielokąty wypukłe są monotoniczne w każdym kierunku, natomiast dla wielokąta monotonicznego możliwe jest znalezienie wszystkich jego kierunków monotoniczności w czasie liniowym ze względu na liczbę wierzchołków

Wielokąty tego typu mają duże znaczenie w geometrii obliczeniowej, ponieważ:

  1. W czasie liniowym można dokonać ich triangulacji.
  2. W czasie liniowym można znaleźć łańcuchy krawędzi górny i dolny ze względu na następnie w czasie logarytmicznym stwierdzić, czy punkt należy do wielokąta.

Ponadto istnieje algorytm, który pozwala w czasie liniowym rozłożyć dowolny wielokąt na sumę wielokątów monotonicznych.


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Franco P. Preparata, Michael Ian Shamos: Geometria obliczeniowa. Wprowadzenie. Gliwice: Helion, 2003, s. 58. ISBN 83-7361-098-7.
  • Mark de Berg: Geometria obliczeniowa. Algorytmy i zastosowania. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2007, s. 58–70. ISBN 978-83-204-3244-2.