Wilhelmina żagańska
| Katharina Friederike Wilhelmine Benigna von Kurland | |
| |
| księżna | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Rodzeństwo | |
Wilhelmina żagańska, niem. Katharina Friederike Wilhelmine Benigna von Kurland (ur. 8 lutego 1781 w Mitawie, zm. 29 listopada 1839 w Wiedniu) – księżna żagańska, właścicielka dóbr nachodzkich.
Wilhelmina była najstarszą córką księcia Kurlandii Piotra Birona i jego żony Doroty von Medem. Jej młodszymi siostrami były Paulina Hohenzollern-Hechingen, Joanna Acarenza oraz Dorota de Talleyrand-Périgord. Po śmierci ojca w 1800 Wilhelmina odziedziczyła księstwo żagańskie i dobra nachodzkie. W latach 1800–1839 zadbała o pałac żagański, który wchodził w skład jej księstwa, natomiast pałac w Ratibořicach w latach 1810–1812 poleciła przebudować w stylu empire. Dzięki temu w 1813 mogła odbyć się w nim narada koalicji antynapoleońskiej.
Wilhelmina była młodą, inteligentną, elokwentną księżniczką. Zakochała się w swoim nauczycielu i kochanku matki, starszym o ponad dwadzieścia lat szwedzkim dyplomacie, baronie Gustawie Armfelcie (1757–1814), późniejszym gubernatorze Finlandii w służbie carskiej. Ten tajemny związek zaowocował ciążą. Aby zatuszować sprawę[potrzebny przypis], Armfelt zaaranżował małżeństwo (23 lipca 1800)[1] Wilhelminy z francuskim arystokratą-emigrantem księciem Julesem Armandem Louisem Rohan-Guéméné (1768–1836)[1]. Nieślubna córka Adelajda Gustawa Aspasia przyszła na świat 13 stycznia 1801 w Hamburgu[2]. Poród przyjmowany skrycie przez niekompetentną położną był traumatycznym przeżyciem, w następstwie którego Wilhelmina straciła możliwość posiadania dalszego potomstwa. Dziecko zostało przekazane pod opiekę krewnych Armfelta, a księżniczka już nigdy go nie zobaczyła. Po czasie bardzo tego żałowała. W 1825 Adelajda Gustawa (zm. 18 maja 1881, Turku)[2] poślubiła fińskiego hrabiego z rodu Armfelt Maunu Reino "Käsipuoli" (1801–1845)[3] a ich potomkowie żyją do dzisiaj[4]. Małżeństwo Wilhelminy zakończyło się rozwodem 7 marca 1805[1], gdy wyszedł na jaw romans pomiędzy jej mężem a siostrą Pauliną.
Jej drugim mężem od 5 maja 1805 był książę Wasilij Siergiejewicz Trubecki (1776–1841)[5]. Trubecki jesienią 1805 postanowił o swojej karierze wojskowego, by stanąć do walki przeciw wojskom napoleońskim[6]. Wziął udział w bitwie pod Austerlitz (2 grudnia 1805)[6]. Małżonkowie rozwiedli się po roku[6].
Trzecim mężem Wilhelminy był w latach 1819[7]–1828 hrabia Karl Rudolf von der Schulenburg-Vitzenburg[7] (1778–1856).
Wszystkie trzy małżeństwa były bezdzietne.
Wilhelmina spędzała życie w podróżach pomiędzy Wiedniem, Pragą, Ratibořicami i Żaganiem. Kilkakrotnie także przebywała we Włoszech, Anglii i Francji. W Wiedniu prowadziła salon. Jego bywalcem był austriacki kanclerz książę Klemens Lothar von Metternich, z którym nawiązała romans.
Wilhelmina została przedstawiona w powieści Babunia czeskiej pisarki Boženy Němcovej jako pani księżna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Prince Jules Armand Louis de Rohan-Guéméné: Genealogics [online], www.genealogics.org [dostęp 2023-07-07].
- ↑ a b Wava, Grevinna Armfelt : Genealogics [online], www.genealogics.org [dostęp 2023-07-07].
- ↑ Count Maunu Reino 'Käsipuoli', lord of Viurila manor, Greve Armfelt : Genealogics [online], www.genealogics.org [dostęp 2023-07-07].
- ↑ https://genealogics.org/
- ↑ Prince Wassilij Sergejevich Trubetskoy: Genealogics [online], www.genealogics.org [dostęp 2023-07-07].
- ↑ a b c https://viewer.rsl.ru/ru/rsl01003980208?page=164&rotate=0&theme=white (ros.)
- ↑ a b Graf Karl Rudolf von der Schulenburg-Vitzenburg: Genealogics [online], www.genealogics.org [dostęp 2023-07-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adamek, Katarzyna; Świątek, Marian Ryszard. Żagań znany i nieznany. Przewodnik historyczny po mieście i okolicy, Żagań 2002
- Bein, Werner; Szczegóła, Hieronim (red.). Żagań w historii Śląska Urząd Miejski w Żaganiu, Żagań 1997
- Sobková, Helena. Kateřina Zaháňská, Praga 1995