Ludwika Anhalcka

Ludwika Anhalcka
	; Ludwika Anhalcka, portret Johanna Baptisty Paraviciniego
	regentka
Okres	od 1672; do 1675
Poprzednik	Chrystian legnicki
	Dane biograficzne
Data urodzenia	10 lutego 1631
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1680 ; Oława
Małżeństwo	Chrystian legnicki
Dzieci	Jerzy Wilhelm legnicki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwika Anhalcka, niem. Louise von Anhalt-Dessau (ur. 10 lutego 1631, zm. 25 kwietnia 1680 w Oławie) – regentka księstwa legnicko-brzeskiego w latach 1672–1675, panująca księżna oławsko-wołowska w latach 1672–1680, córka Jana Kazimierza von Anhalt-Dessau i Agnieszki von Hessen-Kassel, matka ostatniego Piasta śląskiego, Jerzego Wilhelma.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci męża Chrystiana, księcia wołowskiego (1664–1672), który odziedziczył księstwo legnicko-brzeskie po swoich starszych braciach, Ludwika Anhalcka została regentką księstwa w imieniu małoletniego syna Jerzego Wilhelma (ur. w 1660). Otrzymała Wołów i Oławę jako oprawę wdowią. Księżna, będąca osobą tolerancyjną i wielkoduszną, wspomagała finansowo katolików, co nie mogło podobać się protestanckim mieszkańcom księstwa. Postanowili oni przyspieszyć uzyskanie pełnoletniości przez syna księżnej i, wbrew jej protestom, cesarz Leopold I ogłosił piętnastoletniego Jerzego Wilhelma pełnoletnim i władcą księstwa. Wkrótce potem, wraz z jego przedwczesną śmiercią w 1675 roku, linia piastowskich książąt legnicko-brzesko-wołowskich wymarła.

Ludwika Anhalcka ostatnie lata życia poświęciła budowie barokowego Mauzoleum Piastów Śląskich w Legnicy, przy kościele św. Jana Chrzciciela, które miało upamiętnić wymarły ród Piastów.

Wyznawała kalwinizm, podobnie jak mąż i syn.