Bath
|
||
 |
||
| Państwo |  Wielka Brytania |
|
| Kraj |  Anglia |
|
| Region | South West England | |
| Hrabstwo ceremonialne | Somerset | |
| Unitary authority | Bath and North East Somerset | |
| Powierzchnia | 29 km² | |
| Wysokość | 5–50 m n.p.m. | |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
94 782 |
|
| Nr kierunkowy | 01225 | |
| Kod pocztowy | BA1, BA2, BA3 | |
|
Położenie na mapie Somersetu
 Bath
|
||
|
Położenie na mapie Anglii
Bath
|
||
|
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Bath
|
||
 51°22′44″N 2°21′57″W/51,378889 -2,365833 |
||
| Strona internetowa | ||
Portal  Wielka Brytania |
||
|
||
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | ||
 |
||
| Typ | kulturowe | |
| Spełniane kryterium | I, II, IV | |
| Numer ref. | 428 | |
| Historia wpisania na listę | ||
| Wpisanie na listę | 1987 na 11. sesji |
|
| a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO |
||
Bath – miasto w Anglii, w hrabstwie Somerset, położone 159 km na zachód od Londynu i 21 km od Bristolu. Miasto posiada status city, nadany przez królową Elżbietę w roku 1590. W roku 1889 uzyskało status gminy miejskiej, od roku 1996 jest centrum administracyjnym jednostki autonomicznej Bath and North East Somerset.
Miasto położone jest w dolinie rzeki Avon, w miejscu, gdzie występowały naturalne wody geotermalne. Kolonizatorzy rzymscy wybudowali tu łaźnie i świątynię i nazwali to miejsce Aqua Sulis. W roku 973 w Bath koronowano na króla Anglii Edgara. Za czasów georgiańskich miasto stało się popularnym ośrodkiem wypoczynkowym. Z tego okresu pochodzi wiele budowli w stylu epoki.
Bath uzyskało status miejsca dziedzictwa światowego w roku 1987. Obecnie jest centrum kulturalnym, uniwersyteckim i turystycznym, które rocznie odwiedza je 3 800 000 osób.
Spis treści
Historia[edytuj]
Miasto zostało założone na Półwyspie Libraryjskim, w pobliżu jedynych naturalnych źródeł geotermalnych w Wielkiej Brytanii. Pierwszy raz w dokumentach wzmiankowane jest jako rzymskie uzdrowisko, jednak istnieją poszlaki pozwalające stwierdzić, że Bath powstało wcześniej. Wierzono, iż woda mineralna z Bath jest lekarstwem na rozmaite przypadłości.
Od 1702 roku działał tam brytyjski arbiter elegancji Richard Beau Nash, który uczynił Bath najmodniejszym miastem w Wielkiej Brytanii. W latach 1801–1806 mieszkała w Bath Jane Austen; w tym mieście dzieje się akcja jej dwóch powieści: Opactwo Northanger i Perswazje.
Dzisiejsze Bath zajmuje powierzchnię 29 km² i liczy około 83 000 mieszkańców.
Turystyka[edytuj]
W Bath istnieją rzymskie łaźnie, opactwo, Most Pulteney oraz ogród angielski Prior Park Landscape Garden zaprojektowany przez poetę Alexandra Pope'a.
Ludzie związani z miastem[edytuj]
Mieszkanką miasta była Jane Austen. Akcja dwóch jej książek (Opactwo Northanger i Perswazje) rozgrywa się w owym mieście, a pojawia się ono w każdej książce Austen. Mieszkańcem Bath jest również Nicolas Cage. W mieście został w 1981 r. założony nowofalowy zespół muzyczny Tears for Fears przez mieszkających tu w tym okresie Rolanda Orzabala i Curta Smitha. Innym znanym mieszkańcem Bath jest videobloger Charlie McDonnell.
O mieście[edytuj]
Bath jest miastem, w którym rozgrywa się akcja książek Petera Lovesey'a (powieści kryminalne).
Miasta partnerskie[edytuj]
Miasto bierze udział w projekcie Civitas Renaissance, zrzeszającego miasta promujące alternatywne formy transportu miejskiego[1].
Polonia[edytuj]
- Integracyjna Szkoła Sobotnia im. Fryderyka Chopina
- Polska Szkoła Sobotnia im. Jana Pawła II[2].
Przypisy
- ↑ Civitas Renaissance. [dostęp 2009-11-05].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Organizacje Polonijne. [dostęp 2017-06-05].
|
|||||||
